Παρακολουθώντας «παρασκήνια» ή ακούγοντας την ομιλία της Μετσόλα;

Η έντονη, σχεδόν μονοσήμαντη, δημοσιότητα που έλαβε στην Ελλάδα η σύλληψη της αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για δωροληψία από ένα εμιράτο, έχει θολώσει τη μεγάλη εικόνα, η οποία δεν είναι παρά η μεθοδική προσπάθεια κρατών με ανελεύθερα καθεστώτα να αλώσουν από τα μέσα τους ευρωπαϊκούς θεσμούς δωροδοκώντας πολιτικούς αξιωματούχους.

Για μια ακόμη φορά, εκδηλώνεται στη χώρα ένας ιδιότυπος επαρχιωτισμός που εστιάζει στο δέντρο αγνοώντας την ύπαρξη του δάσους. Συνεχίζουμε να πιστεύουμε ότι είμαστε το επίκεντρο της υφηλίου, παρακολουθώντας «γαργαλιστικές λεπτομέρειες» και «αποκαλυπτικά παρασκήνια».

Στην Ευρώπη, σε μια εμπνευσμένη ομιλία της στο Ευρωκοινοβούλιο η πρόεδρός του, Ρομπέρτα Μετσόλα επισήμανε με δραματικό τρόπο τα μεγάλα στοιχήματα: «Tο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο δέχεται επίθεση. Η ευρωπαϊκή δημοκρατία δέχεται επίθεση. Ο ανοιχτός, ελεύθερος, δημοκρατικός χαρακτήρας των κοινωνιών μας δέχεται επίθεση. Οι εχθροί της δημοκρατίας, για τους οποίους η ίδια η ύπαρξη αυτού του Κοινοβουλίου αποτελεί απειλή, δεν θα σταματήσουν σε τίποτα… Σε εκείνους τους κακόβουλους παράγοντες, σε τρίτες χώρες, που πιστεύουν ότι μπορούν να αγοράσουν τον δρόμο τους προς τα εμπρός. Που πιστεύουν ότι η Ευρώπη είναι προς πώληση. Που νομίζουν ότι μπορεί να πάρουν τον έλεγχο των ΜΚΟ μας. Σας λέω ότι θα βρείτε αυτό το Κοινοβούλιο σταθερά απέναντί σας. Είμαστε Ευρωπαίοι. Προτιμούμε να κρυώσουμε από το να ξεπουληθούμε». (Hπλήρης ομιλία στο μέσο κοινωνικής δικτύωσης: https://twitter.com/EP_President/status/1602356873247674368?fbclid=IwAR3knzB9j4CVJSje-oz-FJp1qr6hSW5aFsGFQFudu4AbkfkgtjGy5zrctng ).

Αναμφίβολα, πρόκειται για τη μεγαλύτερη κρίση στην Ευρωπαϊκή Ενωση και το Ευρωκοινοβούλιο από το 1999, όταν ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Επιτροπή υπό τον Ζακ Σαντέρ παραιτήθηκε υπό το βάρος πολλών καταγγελιών για σκάνδαλα και για κακοδιαχείριση ευρωπαϊκών επιδοτήσεων.

Παρόμοια είναι η κατάσταση και στο Συμβούλιο της Ευρώπης, όπου το 2018 είδε το φως της δημοσιότητας έκθεση ανεξάρτητης επιτροπής, που αποτελείται από τρεις υψηλόβαθμους πρώην δικαστές, και την οποία αποκάλυψε γερμανικό περιοδικό. Στην έκθεση αυτή επισημαινόταν ότι «πολλά νυν και πρώην μέλη της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης ερευνώνται για διαφθορά, εργαζόμενα για λογαριασμό του Αζερμπαϊτζάν».

Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι και οι τρεις κορυφαίοι θεσμοί της ευρωπαϊκής ενοποίησης, το Ευρωκοινοβούλιο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο της Ευρώπης έχουν γίνει δέκτες της «διπλωματίας του χαβιαριού» με τη ροή τεραστίων χρηματικών ποσών.

Φαίνεται, ωστόσο, ότι η παρούσα υπόθεση είναι η μεγάλη ευκαιρία των ευρωπαϊκών θεσμών για μια γενναία αυτοκάθαρση. Οι ανοιχτού τύπου δημοκρατίες έχουν αποδείξει ιστορικά ότι έχουν τη δυνατότητα του μετασχηματισμού και της προσαρμογής στα νέα δεδομένα. Μέχρι στιγμής, οι διωκτικές αρχές έχουν λειτουργήσει με υποδειγματικό τρόπο και με πρωτοφανή ταχύτητα. Απομένει μια επιπρόσθετη θεσμική θωράκιση που θα αποδείξει στους εχθρούς της φιλελεύθερης δημοκρατίας, όπως, επί παραδείγματι, ο Όρμπαν που επιχαίρει, ότι μπορούμε να αντιδράσουμε αποτελεσματικά και ότι η ανεκτικότητα δεν είναι αδυναμία αλλά στάση ζωής, αρκεί να μην παραβιάζει κανείς τις κόκκινες γραμμές της σύγχρονης δημοκρατίας.