Οι Πράσινοι πρέπει να κοιτάξουν να επανέλθουν στις επιτυχίες με τον ΟΦΗ

Το αποτέλεσμα με τον Ιωνικό ξεχάστηκε ήδη. Ο Παναθηναϊκός κοιτά μπροστά, είναι μπροστά και η κατάσταση πάντα βρίσκεται στα χέρια του. Το άγχος παραμένει στους υπόλοιπους, καθώς πρέπει να κοιτούν και τον εαυτό τους, αλλά και να χάνει το Τριφύλλι βαθμούς. Για αρχή οι Πράσινοι πρέπει να κοιτάξουν να επανέλθουν στις επιτυχίες με τον ΟΦΗ. Το αυτονόητο. Όπως αυτονόητα θα έχουν και τον κόσμο στο πλευρό τους.

Η σχέση που «χτίστηκε» απ’ την περασμένη σεζόν, δεν βασίζεται απλά στη «δίψα» για τον τίτλο. Παίζει τεράστιο ρόλο, είναι ξεκάθαρο. Απλά έχει να κάνει και με τα υπόλοιπα. Τη συμπεριφορά του προπονητή, τη μαχητικότητα των παικτών ακόμη και σε ματς που έμοιαζαν να έχουν τελειώσει. Αυτό το τελευταίο δεν το είδε κανείς στη Νεάπολη, μοναδικό ψεγάδι αυτής της ομάδας μέχρι τώρα στη σεζόν. Έχει το δικαίωμα για κακή βραδιά. Δε μιλάμε για… μηχανές, αλλά για ανθρώπους. Κάτι δε θα σου βγει, η μπάλα δε θα μπει στα δίχτυα, κάποιος διαιτητής θα ανεχτεί τη σκληρή αντιμετώπιση απέναντί σου. Επανέρχεσαι, αναλύεις, προχωράς.

Είμαστε μέσα στις γιορτές, μέρες ανταλλαγής ευχών. Στον Παναθηναϊκό τί θα μπορούσε να ευχηθεί κανείς; Τύχη, γκολ, συσπείρωση, κόσμο δίπλα του, βαθμούς, πολλά πράγματα. Όπως και στη ζωή, ένα είναι το βασικό. Υγεία. Ειδικά αυτή τη σεζόν, οι Πράσινοι ξέρουν καλά τι σημαίνει να έχεις υγεία. Κι εκεί είναι το μεγαλύτερο θαύμα τους αν θέλετε. Βρίσκονται εκεί που βρίσκονται με τις διαφορές που έχουν, «χτυπημένοι» από απίστευτα προβλήματα.

Τα προφανή είναι οι χιαστοί Αϊτόρ, Τρουιγιέ, προέκυψε το ζήτημα με την επιπλοκή του Covid-19 στον Γκάνεα. Δεν είναι μόνο αυτά όμως. Ούτε μιλάμε για περιπτώσεις που έχουν να κάνουν με μυϊκούς τραυματισμούς, οπότε σκέφτεσαι μήπως φταίει κάτι άλλο. Μήπως οι παίκτες είναι στα όριά τους για παράδειγμα.

Σε καμία περίπτωση δεν υπάρχει τέτοιο θέμα. Ακόμη και τα όποια μυϊκά έχουν εμφανιστεί, είναι σε απόλυτα φυσιολογικό επίπεδο για μια ομάδα. Εκείνα που δεν τα λες και τόσο συνηθισμένα, είναι να «τσακίζει» την πλάτη του ο Σένκεφελντ απ’ το γόνατο αντιπάλου, να πηγαίνει το πόδι αντιπάλου στη μύτη του Ιωαννίδη και να του προκαλεί κάταγμα.

Γι’ αυτό και το ρόστερ μοιάζει τόσο «άδειο» κάποιες φορές, επειδή ο Παναθηναϊκός έχει βασικό του αντίπαλο τέτοιου είδους προβλήματα. Χτυπήματα, σοβαρά ζητήματα στα γόνατα, ιώσεις με συνέπειες. Όποιες μεταγραφές κι αν γίνουν, όσες κι αν γίνουν, αν δε… γυρίσει το θέμα με την υγεία των παιδιών, τότε πραγματικά θα ανησυχούμε. Χτυπάμε ξύλο, φτύνουμε τον κόρφο μας, όλα μαζί.

Υγεία λοιπόν. Γιατί η υγεία δε δίνει μόνο λύσεις αριθμητικά σε μια ομάδα. Δίνει αγωνιστική ετοιμότητα. Δίνει συνέπεια σε επίπεδο χρησιμοποίησης ενός σχήματος. Ειδικά στις πλευρές, τα δοκιμασμένα δίδυμα σπάνια τα έχουμε δει μαζί. Έτσι μας φαίνεται πως ο Χουάνκαρ ίσως να είναι πεσμένος, ο Παλάσιος ίσως να μην έχει καλή βραδιά και πάει λέγοντας.

Ο Γενάρης που ουσιαστικά έφτασε, βρίσκει το Τριφύλλι με μια συνθήκη που δεν είναι συνηθισμένη. Να αναζητά αντικαταστάτες για τρεις παίκτες που δε θα αγωνιστούν ξανά για αυτή τη σεζόν. Αϊτόρ και Τρουιγιέ είναι σίγουρο, ο Γκάνεα είναι τουλάχιστον τρεις μήνες, άρα θα πάει περισσότερο μέχρι να είναι έτοιμος και φυσικά χωρίς κανένα ρίσκο προκειμένου το παιδί να αισθάνεται άνετα. Συν το ότι η ομάδα δεν θα έμπαινε ποτέ στη διαδικασία να πιέσει μετά από επιπλοκές τέτοιου είδους. Κατάσταση που τη διαχειρίζονται οι αθλητές για να μην το κάνουμε και… λύσσα, όμως θέλει το χρόνο της. Άρα και ο Ρουμάνος, άντε να προλάβει τελική ευθεία. Μακάρι να πέφτουμε έξω, γιατροί δεν είμαστε άλλωστε, χαρά μας θα είναι.

Ως ομάδα λοιπόν, ο Παναθηναϊκός έχει την πίεση να αναζητήσει τρεις παίκτες σα να μην έχει άλλους στις θέσεις αυτές. Μια συνθήκη που δεν την αντιμετωπίζει κανείς άλλος στην Ελλάδα. Και μακάρι να μην την αντιμετωπίσει αφού μιλάμε για υγεία αθλητών, τραυματισμούς. Είναι πολύ διαφορετικό να ξέρεις πως σε ένα μήνα ή σε 1,5 θα έχεις τον παίκτη σου να επιστρέφει, συγκριτικά με το να βρίσκεσαι ξαφνικά στην ανάγκη διαχείρισης τέτοιων προβλημάτων.

Προβλήματα για τα οποία κανείς δεν σε προειδοποιεί. Κανείς δεν μπορεί να τα αποφύγει έτσι όπως συμβαίνουν. Δεν υπάρχει ευθύνη κάποιου, πέρα απ’ αυτό που αναφέραμε ως ανάγκη για ευχή. Είτε το πεις κακιά στιγμή, είτε ατυχία, είναι καταστάσεις που σου παρουσιάστηκαν και δυστυχώς ήταν πολλές και σκληρές. Υγεία. Με αυτό το στοιχείο δεν έχει να φοβηθεί κάτι ο Παναθηναϊκός.

Κατά τα άλλα στα μεταγραφικά πάμε με τη λογική που απέδειξε ο Γιοβάνοβιτς πως έχει. Δεν περιμένουμε να γίνουν οι κινήσεις 1η Γενάρη ή 5 Γενάρη. Όπως σε κάθε μεταγραφική περίοδο, αναμένουμε να τραβήξει το πράγμα. Θα μας εκνευρίσει, θα μας γεμίσει αγωνία, θα μας κάνει να σκεφτόμαστε ρε ποιος φταίει και δεν κλείνουν οι παίκτες που ξέρουν εδώ και τόσο καιρό πως θέλουν. Αυτό δεν διαφοροποιεί σε κάτι το δεδομένο. Κλισέ είναι, το λένε όλοι, αλλά ισχύει. Μετράει να σου πετύχουν οι κινήσεις. Όχι απλά να έρθουν κάποιοι γρήγορα.

Κι επειδή έχουμε αρχίσει να μπαίνουμε στη λογική του να έχουμε τους παίκτες με την ΑΕΚ, σε εκείνο το τόσο σημαντικό ντέρμπι που είναι νωρίς τον Ιανουάριο. Ίσως κάποιοι να θέλουν να το περάσουν πως είναι τελικός πρωταθλήματος. Όχι για γούρι, ούτε για να έχουμε… πισινή, διαφωνούμε κάθετα και οριζόντια. Ούτε αν χάσει ο Παναθηναϊκός χάθηκε, ούτε αν νικήσει εξασφάλισε κάτι. Προφανώς πρέπει να δώσει αγωνιστική μάχη για να νικήσει, δεν το συζητάμε καν. Απλά δεν τελειώνει κάτι σε εκείνο το 90λεπτο.

Οπότε το τρεχάτε να φέρετε τους παίκτες μέχρι την ΑΕΚ, πρέπει να είναι διαθέσιμοι με την ΑΕΚ, να παίξουν με την ΑΕΚ, καμία ουσία και κανένα νόημα. Ακόμη κι αν τους πάρει τους παίκτες ο Παναθηναϊκός, πόσοι νομίζετε πως θα τους χρησιμοποιήσει τόσο σύντομα ο Γιοβάνοβιτς; Ειδικά σε ένα ματς σημασίας επιπέδου ντέρμπι με την ομάδα που είναι σε απόσταση πιο κοντά σου από κάθε άλλον.

Και για να το πάμε κι ένα βήμα παρακάτω. Σε μια ομάδα με τόσο άριστο κλίμα, με ρόλους, με παιδιά που έχουν δώσει «μάχη» μέχρι σήμερα για να έχουν τον Παναθηναϊκό εκεί που τον έχουν, πόσο σωστό θα ήταν ξαφνικά να έρθουν 2-3 παίκτες που αμέσως θα μπουν ενδεκάδα και θα αφήσουν εκτός κάποιον άλλο;

Καλές μεταγραφές. Ποιοτικές. «Ψημένα» παιδιά στον πρωταθλητισμό αν είναι δυνατόν. Αυτά πρώτα και μετά αν γίνεται και γρήγορα, ακόμη καλύτερα.

Με πληροφορίες από sdna.gr