Πάνε πάνω από είκοσι χρόνια από τότε που ο πρώην φιλελεύθερος υπουργός των κυβερνήσεων της Νέας Δημοκρατίας παρατηρούσε, με διακριτική επιμονή, ότι οι επιλογές του ΠΑΣΟΚ του κ. Κ. Σημίτη είναι αναχρονιστικές στον τομέα της τηλεφωνίας και ότι μας πάνε, ως χώρα, κάπου δέκα – δεκαπέντε χρόνια πίσω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, ορισμένοι νεοκρατιστές υπουργοί υμνούσαν τα ιδεολογικά κάλλη της σοσιαλδημοκρατίας, αυτού του αξιοπρόσεκτου πολιτικού προγράμματος, με ρόλο όμως παρένθεσης στην ιστορία των πολιτικών ιδεών της αριστεράς. Ένα πρόγραμμα που, τελικά, δεν άντεξε στις πιέσεις του ραγδαία αναπτυσσόμενου τεχνολογικού παράγοντα.
Βέβαιον είναι ότι η ίδια η ζωή έδειξε ότι οι σύγχρονες φιλελεύθερες ιδέες του κ. Στέφανου Μάνου δικαιώθηκαν στην πράξη. Ο, στολισμένος με ποικίλα επίθετα, υπουργός της ΝΔ δεν έκανε τίποτα παραπάνω από το να επισημάνει τη δυσκολία του σοσιαλδημοκρατικού κράτους να προσαρμοστεί στα αντικειμενικά τεχνολογικά δεδομένα και να παράσχει φθηνότερες υπηρεσίες τηλεφωνίας στους πολίτες. Ωστόσο, ο, δαιμονοποιημένος από τους σοσιαλιστές, ιδιώτης, ο κοινωνικά ανάλγητος ιδιώτης, πρέπει να παραμείνει στο περιθώριο των συγκλονιστικών τεχνολογικών και οικονομικών εξελίξεων και οι καταναλωτές, καθηλωμένοι σε μια pro – pdf τύπου τηλεφωνία, γιατί, στο καθ’ ημάς σοσιαλδημοκρατικό σύμπαν, το κράτος είναι υπό προϋποθέσεις και με αστερίσκους «χρήσιμος οικονομικός παράγοντας».
Ο κ.΄Κ. Σημίτης τιμήθηκε από τον ελληνικό λαό με δύο πλήρεις και συνεχόμενες τετραετίες και ο «ανάλγητος» κ. Στ. Μάνος ασχολείται, ανάμεσα στα άλλα, με τη συγγραφή βιβλίων και το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών. Ίσως, να μην έχει προσκληθεί στην εκδήλωση της επόμενης Τετάρτης για την παρουσίαση του βιβλίου με τον αβέβαιο τίτλο «Η σοσιαλδημοκρατία στο προσκήνιο, ξανά;». Όχι, ποτέ ξανά. Η συνταγή αυτή τελείωσε και, μαζί με αυτήν, και η ιστορική παρένθεση του κοινωνικού κράτους, που, στην πράξη, το υπηρετούν αρτιότερα κεντροδεξιές κυβερνητικές πλειοψηφίες, όπου και όταν χρειαστεί, χωρίς, όμως, νοσταλγίες για το Ericsson 768 και τις συναφείς, οικονομικά ολέθριες για τους υλικά υποτελείς, επιλογές.
Ο πρόλογος της κ. Άννας Διαμαντοπούλου αναμένεται, πάντως, με ενδιαφέρον για το νέο πόνημα του Στέφανου Παραστατίδη από τις αισθητικά άρτιες εκδόσεις «Πόλις». Η πρώην υπουργός είναι από εκείνες τις φωνές, που εγκαίρως και με παρρησία, διαχώρισαν τη θέση τους από τις σειρήνες του κρατισμού και η οποία πάντα προσθέτει κάτι στην πολιτική υπεραξία μιας συζήτησης.