Γιατί η Κίνα τερμάτισε απότομα την πολιτική του μηδενικού Covid;

Το επίκαιρο ερώτημα δεν ενδιαφέρει μόνον κυβερνήσεις, αρχηγούς κρατών και, βέβαια, του πολίτες, αλλά και τη δημοσιογραφική έρευνα. Σε ειδικό αφιέρωμα του περιοδικού Slate, η απάντηση που δίνεται, παραπέμπει σε απόφαση της κινεζικής ηγεσίας για κοινωνικούς και εμπορικούς – οικονομικούς λόγους. Μια απόφαση, που αποδεικνύει όμως, σύμφωνα με τους συντάκτες του ηλεκτρονικού περιοδικού, ότι υπήρξε σαφής υποτίμηση του κινδύνου.

Για σχεδόν τρία χρόνια, Κινέζοι διπλωμάτες αποσπασμένοι στο εξωτερικό διακήρυξαν ότι, στη χώρα τους, η επιδημία Covid-19 περιορίστηκε τέλεια χάρη στην αυστηρά οργανωμένη υγειονομική επαγρύπνηση υπό το όνομα της «πολιτικής μηδενικού Covid». Αυτός ο περήφανος ισχυρισμός έχει πλέον χάσει κάθε σκοπό.

Αυτή η νέα συμπεριφορά που υιοθετήθηκε ξαφνικά στο Πεκίνο είναι ίσως πάνω από όλα μια απάντηση στην αγανάκτηση που προκαλεί η αυστηρή πειθαρχία που επιβάλλει η «πολιτική μηδενικού Covid». Στα τέλη Νοεμβρίου και στις αρχές Δεκεμβρίου, οι διαδηλώσεις επέτρεψαν στους πολίτες να εκφράσουν πραγματική απογοήτευση σε ολόκληρη την Κίνα . Στη Σαγκάη, το Πεκίνο, στη Γουχάν, στη Σιάν, στο Τσενγκντού, ακόμη και στη Λάσα του Θιβέτ, οι κάτοικοι πραγματοποίησαν αλλεπάλληλες πορείες, ζητώντας να σταματήσουν οι συστηματικοί και γενικευμένοι έλεγχοι.

Η αστυνομία παρακολούθησε αυτές τις πομπές διαδηλωτών χωρίς πραγματικά να επέμβει. Ακόμη και όταν εξαπέλυσαν συνθήματα εχθρικά προς τον Σι Τζινπίνγκ , τον ηγέτη του Κομμουνιστικού Κόμματος, τον οποίο παρουσίασαν ως την πηγή όλων των ελέγχων που εφαρμόζονταν στην Κίνα.

Ο καθεστωτικός φόβος απέναντι σε ένα κοινωνικό κίνημα

Οι συντάκτες του  αφιερώματος επισημαίνουν ότι «το ΚΚΚ είναι πάντα πολύ προσεκτικό σε τέτοια «μαζικά κινήματα», σύμφωνα με την επίσημη κομματική ορολογία. Η απόλυτη μυστικότητα σχετικά με τις διαβουλεύσεις στην κορυφή του κόμματος καθιστά αδύνατο να γνωρίζουμε εάν, στις αρχές Δεκεμβρίου, υπήρξε αντιπαράθεση στο Πεκίνο μεταξύ εκείνων που ήθελαν να διατηρήσουν το μέγιστο των υγειονομικών ελέγχων και εκείνων που, αντίθετα, ήθελε να τα καταργήσει».

Για την κομματική ηγεσία, «αυτό που ήταν άμεση προτεραιότητα ήταν η ομαλή διεξαγωγή του 20^ου Συνεδρίου του κόμματος και η επανεκλογή του Σι. Μετά την ολοκλήρωση των συνεδριακών εργασιών, επεκράτησαν οι σκέψεις για εμπορικό εκτροχιασμό της χώρας».

Εμπορικές – οικονομικές απώλειες

Άλλες σκέψεις μπορεί να εξηγήσουν αυτή την απόφαση να σταματήσει την συνεχή παρακολούθηση της υγείας του πληθυσμού.

Με βάση τις εκτιμήσεις των συντακτών του δημοσιεύματος, «οι επικεφαλής μεγάλων κινεζικών εταιρειών δεν μπορούσαν παρά να ανησυχούν για τους δρακόντειους ελέγχους που εξακολουθούσαν να υφίστανται στον πληθυσμό και οι οποίοι είχαν καταλήξει να κοστίσει στην οικονομία της χώρας 384 δισεκατομμύρια δολάρια, ποσό που αντιστοιχεί σε περίπου 360 δισεκατομμύρια ευρώ».

Η μία εκδοχή δεν αποκλείει την άλλη, συμπεραίνουν οι δημοσιογράφοι. Είναι πιθανός ο συνδυασμός και των δύο παραγόντων στην λήψη της απόφασης για απότομο και καθολικό τερματισμό της απαγόρευσης.

Επισημαίνεται όμως ότι «τα διαδικτυακά περιοδικά της Κίνας κάνουν λόγο για τεράστιες απώλειες σε ασθένειες και σε ανθρώπινες ζωές. (…) 18% του πληθυσμού έχει ήδη νοσήσει, σύμφωνα με τον ιστότοπο ΗΚ01» και ότι «η εφημερίδα Nikkei Asia εκτιμά ότι πάνω από 5.000 άνθρωποι πιθανώς χάνουν τη ζωή τους από τον ιό κάθε μέρα».