Από τον αγωγό που χρησιμοποιούσε η Ελλάδα για το ρωσικό αέριο – Με αντίστροφη θα πηγαίνει στην Ουκρανία

Με βεβαιότητα ο επιχειρηματίας Δημήτρης Κοπελούζος, εμπνευστής και μέτοχος των FSRU της Αλεξανδρούπολης, δήλωσε πως, μετά την πρώτη υποδομή που ήδη αναπτύσσεται παράκτια της ακριτικής πόλης, «θα γίνει και το δεύτερο FSRU».

Ο λόγος για το FSRU Θράκης που έχει αδειοδοτηθεί από τη ΡΑΕ και βρίσκεται στο στάδιο της αναζήτησης κοινοτικής χρηματοδότησης και επενδυτικής ωρίμανσης. Το έργο τρέχει η πολυμετοχική Gastrade, και ο κ. Κοπελούζος συνομιλώντας με δημοσιογράφους στο περιθώριο της εκδήλωσης για την έναρξη υλοποίησης της μονάδας ηλεκτροπαραγωγής (ΔΕΗ, ΔΕΠΑ και Damco Energy) στην Αλεξανδρούπολη είπε ότι «το δεύτερο FSRU θα στέλνει φυσικό αέριο στην Ουκρανία»

Στην ερώτηση που ετέθη στον μέτοχο της Gastrade για το ποια όδευση θα ακολουθεί το φυσικό αέριο του FSRU Θράκης προκειμένου να φτάνει στην Ουκρανία, η απάντηση που έδωσε ήταν: «Από τον αγωγό που χρησιμοποιούσε η Ελλάδα για να έρχεται το ρωσικό αέριο. Με αντίστροφη ροή, φυσικά», συμπλήρωσε.

Ο κ. Κοπελούζος αναφερόταν στον Διαβαλκανικό αγωγό, ο οποίος ήταν μέχρι το 2020 σε λειτουργία σε ολόκληρο το τμήμα του για να μεταφέρει φυσικό αέριο από τη Ρωσία και μέσω Ουκρανίας, Μολδαβίας, Ρουμανίας και Βουλγαρίας προς Ελλάδα και Τουρκία.

Από το 2021 η χώρα μας εισάγει το ρωσικό φυσικό αέριο μέσω του Turk Stream.

Ο επιχειρηματίας έκανε επίσης γνωστό πως είναι εφικτή η μεταφορά αερίου από το Νότο προς Βορρά, σημειώνοντας ότι πρόσφατα έγινε παράδοση αερίου στο τμήμα του Διαβαλκανικού Αγωγού, Μολδαβίας – Ουκρανίας με κατεύθυνση προς το Βορρά.

Το νέο FSRU θα είναι σε θέση να λειτουργεί το 2025, σύμφωνα με τον σχεδιασμό που κάνει η Gastrade.

Η δεύτερη θαλάσσια υποδομή θα υποδέχεται ποσότητες LNG, οι οποίες στη συνέχεια θα αεριοποιούνται και θα μεταφέρονται μέσω αγωγού στους χερσαίους αγωγούς IGB και μέχρι το Σιδηρόκαστρο από τον ελληνικό τμήμα του Διαβαλκανικού αγωγού.

Ωστόσο, πηγές σημειώνουν πως απαιτούνται αναγκαίες επενδύσεις για την αξιοποίηση μεγαλύτερης χωρητικότητας και ισχυρότερης ροής του καυσίμου με αντίστροφη πορεία. Τέτοιες είναι οι συμπιεστές στη βουλγαρική επικράτεια αλλά και η ανάπτυξη δεύτερου αγωγού επί ελληνικού εδάφους.

Χωρίς τις υποδομές αυτές η δυνατότητα μεταφοράς τόσο μέσω Σιδηροκάστρου όσο και IGB του ελληνικού αερίου προς τα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη υπολογίζονται σε 8,5 δις. κυβικά μέτρα ετησίως.