Το σύνδρομο του «γυάλινου σπιτιού» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου
ΧΡΟΝΟΣ ΑΝΑΓΝΩΣΗΣ 8 '
Πηγή Φωτογραφίας: Eurokinissi (Αρχείου)/Αρχείου/iede.news
Όσον αφορά την προστασία από τη διαφθορά, για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο είναι ένα πρότυπο για όλους τους άλλους και άλλο για τα μέλη του ίδιου του Επιμελητηρίου. Από την ανάληψη των καθηκόντων τους το 2019, οι ευρωβουλευτές έχουν νομοθετήσει μέτρα προστασίας από τους καταγγέλλοντες για τους εργαζόμενους σε ολόκληρη την ΕΕ — αλλά απέτυχαν να τις εφαρμόσουν στο προσωπικό τους. Έχουν αποδοκιμάσει την εταιρεία Uber που μοιράζεται τα ταξίδια για τη στρατολόγηση μιας πρώην Ευρωπαίας επιτρόπου για να ασκήσει πίεση στους πρώην συναδέλφους της λίγο μετά την αποχώρησή της από το αξίωμά της — αλλά αρνήθηκαν να υποβάλουν τους εαυτούς τους σε μια παρόμοια «περίοδο χαλάρωσης».
Απέρριψαν μια υποψήφια της Επιτροπής, τη Sylvie Goulard, λόγω μιας καλά αμειβόμενης δευτερεύουσας εργασίας και της χρήσης μιας κοινοβουλευτικής βοηθού για εγχώριες πολιτικές εργασίες — αλλά δεν βρήκαν κανένα από αυτά ως αρκετό πρόβλημα για να την αποκλείσει από το ευρωβουλευτή.
Τώρα, καθώς τα κύματα σοκ του σκανδάλου Κατάργκεϊτ υποχωρούν, το Κοινοβούλιο φαίνεται ότι σκοπεύει να διασφαλίσει ότι η άνετη σχέση του με αυτό που ένας νομοθέτης χαρακτήρισε τη «μικρή, καθημερινή διαφθορά» της ΕΕ θα αναδειχθεί αλώβητη — ότι το πλήγμα περιορίζεται σε έναν μικρό κύκλο ατόμων και Μην απειλείτε τις δουλειές ως συνήθως.
Οι ευρωβουλευτές ετοιμάζονται να εξετάσουν μια σειρά προτάσεων που έχουν σχεδιαστεί για να «βάλουν άμμο στα γρανάζια» της μηχανής παράνομης επιρροής. Μεγάλο μέρος του σχεδίου των 14 σημείων – που διέρρευσε ευρέως αλλά δεν δημοσιεύθηκε ακόμη επίσημα από την Πρόεδρο του Κοινοβουλίου Roberta Metsola – θα ευθυγραμμίσει το Κοινοβούλιο με τους κανόνες που ισχύουν ήδη στην Επιτροπή, συμπεριλαμβανομένης μιας «περίοδος χαλάρωσης» πριν οι πρώην ευρωβουλευτές μπορούν να ασκήσουν πιέσεις πρώην συναδέλφους και υποχρεωτική εγγραφή σε βάση δεδομένων διαφάνειας για όλους τους λομπίστες που εισέρχονται στις εγκαταστάσεις.
Για τους βετεράνους του Κοινοβουλίου, αυτές οι ιδέες θα φαίνονται οικείες. Έχουν προταθεί στο παρελθόν, μόνο για να μπλοκαριστούν από ευρωβουλευτές υποστηρίζοντας ότι τα μέτρα λογοδοσίας κινδυνεύουν να υπονομεύσουν τη βούληση των ψηφοφόρων. Σε αντίθεση με τους μη εκλεγμένους γραφειοκράτες στην Επιτροπή, υποστηρίζουν, η ελευθερία της εντολής των βουλευτών είναι ιερή.
«Ο απολογισμός; Δεν υπάρχει απολύτως», δήλωσε η Γκουεντολίν Ντελμπός-Κόρφιλντ, Γαλλίδα βουλευτής των Πρασίνων. Συνέκρινε το 705μελές επιμελητήριο με ένα άρρωστο σώμα που απορρίπτει ιατρική περίθαλψη – θεραπεία η οποία, όπως λέει, θα πρέπει να επεκταθεί σε προστασίες για καταγγέλλοντες, νέες απαιτήσεις διαφάνειας για τη συνάντηση εκπροσώπων συμφερόντων και απαιτήσεις αναφοράς πώς δαπανώνται τα επιδόματα των νομοθετών.
«Υπήρξε, αντίθετα, μια αντίδραση σαν ένα άρρωστο σώμα – υπάρχει η επιθυμία να κλειδωθούν τα πάντα, να μην κοιτάξουμε, να μην μιλήσουμε για αυτό», είπε. Εν τω μεταξύ, σε άλλα βασικά θεσμικά όργανα των Βρυξελλών, την Ευρωπαϊκή Επιτροπή και το Συμβούλιο, αξιωματούχοι έχουν ήδη δηλώσει ότι το σκάνδαλο Κατάργκεϊτ δεν τους αφορά — και επομένως δεν χρειάζονται αλλαγές.
Η ανοσολογική αντίδραση της ΕΕ υποδηλώνει ότι οι Βρυξέλλες πάσχουν από ένα σοβαρό κρούσμα του συνδρόμου του «γυάλινου σπιτιού», δήλωσε ο Delbos-Corfield. Εμπειρογνώμονες σε δείκτες με δάχτυλο και δεσμευτικούς κανόνες σε άλλα σώματα, οι αξιωματούχοι του μπλοκ δεν ενδιαφέρονται να πάρουν οι ίδιοι το σκληρό φάρμακο.
‘Φτιάξε ή χάλασε’
Κάποιοι ελπίζουν ότι το Qatargate θα είναι η σχεδόν θανατηφόρα εμπειρία που τρομάζει τον ασθενή να διαμορφωθεί. «Υπήρξαν μικρότερα σκάνδαλα και μικρότερες μεταρρυθμίσεις, αλλά ποτέ δεν υπήρξε στιγμή που το μέλλον του ίδιου του ιδρύματος ήταν σε κίνδυνο λόγω της φύσης και του μεγέθους του σκανδάλου», δήλωσε ο Michiel Van Hulten, διευθυντής της Transparency International EU. ο οποίος μίλησε με τους ευρωβουλευτές για τους ισχυρισμούς στους διαδρόμους της έδρας του Στρασβούργου την περασμένη εβδομάδα. «Το Qatargate το έχει αλλάξει αυτό». Πρώτος μεταξύ των προσηλυτισμένων: ο Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Μέτσολα, ο οποίος κερδίζει επαίνους από ορισμένους αγωνιστές για τη διαφάνεια για την πρόταση μιας φιλόδοξης σειράς μεταρρυθμίσεων που θα επιτευχθούν γρήγορα.
Ενώ η Μετσόλα προσπάθησε αρχικά να αποσπάσει την προσοχή από τη συμπεριφορά των ίδιων των ευρωβουλευτών, χαρακτηρίζοντας το σκάνδαλο ως «επίθεση» στην ΕΕ από ξένους εισβολείς, «έκτοτε το διόρθωσε». Η Μέτσολα είναι «πιο σοβαρή για την εσωτερική μεταρρύθμιση από οποιονδήποτε από τους προκατόχους της», είπε ο van Hulten.
Η Μετσόλα θα πρέπει να ξεπεράσει ισχυρούς αντιπάλους στη δική της κεντροδεξιά πολιτική ομάδα, το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα.
«Αυτή είναι μια στιγμή φτιάχνοντας ή σπάσιμο», είπε ο Van Hulten. Εάν η Μετσόλα «βγάλει το λαιμό της και είναι διατεθειμένη να κάνει μερικούς εχθρούς, συμπεριλαμβανομένου του κόμματός της», το Κοινοβούλιο θα μπορούσε να δει πραγματική αλλαγή. Αν όχι, συνέχισε, «Είναι δύσκολο να δεις πώς συμβαίνει κάτι σημαντικό». Η ιστορία του θαλάμου δεν προσφέρει πολλούς λόγους για την ελπίδα του van Hulten. Πριν από τις τελευταίες εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο το 2019, το Κοινοβούλιο ενέκρινε ένα σύνολο κανόνων διαφάνειας με πολλή φανφάρα.
Ωστόσο, ο τρόπος με τον οποίο εγκρίθηκαν οι κανόνες ήταν λιγότερο διαφανής. Η πιο σαρκώδης παράγραφος του μέτρου — απαίτηση για τους προέδρους των επιτροπών και τους εισηγητές να αποκαλύπτουν τις συνεδριάσεις τους με ομάδες συμφερόντων — εγκρίθηκε με μυστική ψηφοφορία. Μια ανώνυμη ομάδα 220 ευρωβουλευτών την καταψήφισαν. Μια ακόμη μεγαλύτερη ομάδα καταψήφισε μια παράγραφο που παρότρυνε —αλλά δεν απαιτούσε— όλους τους ευρωβουλευτές να αρνηθούν να συναντηθούν με εκπροσώπους συμφερόντων που δεν περιλαμβάνονται στο Μητρώο Διαφάνειας, μια διαδικτυακή βάση δεδομένων συμφερόντων, εμπορικών ενώσεων και ΜΚΟ που προσπαθούν να επηρεάσουν την πολιτική της ΕΕ.
‘Δεν δινουν σημασια’
Μόλις εγκριθούν, ωστόσο, οι κανόνες δεν επιβλήθηκαν. Το Κοινοβούλιο άρχισε πράγματι τις διαπραγματεύσεις με την Επιτροπή και το Συμβούλιο για την έγκριση ενός «υποχρεωτικού» Μητρώου Διαφάνειας. Επισήμως, το Κοινοβούλιο συμφώνησε να απαγορεύσει στις ομάδες συμφερόντων που δεν περιλαμβάνονται στη βάση δεδομένων να εισέλθουν στις εγκαταστάσεις – μια πολιτική που οι επικριτές λένε ότι αφήνει σημαντικό περιθώριο κινητοποίησης.
Και όμως, Fight Impunity, η ΜΚΟ με επικεφαλής τον Pier Antonio Panzeri, τον πρώην ευρωβουλευτή στο επίκεντρο του σκανδάλου, μπόρεσε να παρουσιάσει εκθέσεις στο Κοινοβούλιο και ακόμη και να συνεργαστεί με την εσωτερική δεξαμενή σκέψης, παρά το γεγονός ότι δεν υπέγραψε ποτέ μέχρι το μητρώο. Η Πολωνή ευρωβουλευτής του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος Danuta Hübner, εισηγήτρια για το υποχρεωτικό Μητρώο Διαφάνειας, δήλωσε ότι το Κοινοβούλιο διαθέτει ένα αξιοθαύμαστο σύνολο διασφαλίσεων έναντι αθέμιτης επιρροής. Ωστόσο, αναγνώρισε ότι οι ευρωβουλευτές συχνά παραβιάζουν τους κανόνες. «Δεν υπάρχει ευαισθητοποίηση μεταξύ των μελών του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου», είπε. «Επίσης, ίσως δεν είμαστε τέλειοι στην εφαρμογή», πρόσθεσε. «Ίσως κάποιοι, δεν τους νοιάζει».
Ο Eddy Wax και η Lili Bayer συνέβαλαν στην αναφορά.
Διαβάστε όλες τις τελευταίες Ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο
Το σχόλιο σας