Ο Ίψεν για τα drones του Ερντογάν

Στο κλασικό έργο "Ο εχθρός του λαου" ο Ερρίκος Ίψεν στηλιτεύει, ανάμεσα σε άλλα, την υποκρισία μιας ορισμένης μερίδας των ανερχόμενων αστών, που ονειρεύονταν να καταλάβουν την θέση των αστών στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας.

• Στο κλασικό έργο “Ο εχθρός του λαου” ο Ερρίκος Ίψεν στηλιτεύει, ανάμεσα σε άλλα, την υποκρισία μιας ορισμένης μερίδας των ανερχόμενων αστών, που ονειρεύονταν να καταλάβουν την θέση των αστών στην κορυφή της κοινωνικής ιεραρχίας. Να γίνουν αστοί δηλαδή στη θέση των ήδη φτασμένων αστών. Με θεατρική μαεστρία, ο σπουδαίος δραματουργός αποκαλύπτει τον τρόπο που ασκεί την εξουσία η συγκεκριμένη μερίδα των αγχωμένων, ανερχόμενων αστών. Το έργο αποτελεί κοινωνική ακτινογραφία της συγκεκριμένης ταξικής εξουσίας, η οποία έμελλε να φτάσει σε σημείο παροξυσμού στην σύγχρονη ιστορία. Γιατί κάθε φορά που η συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα αισθανόταν να απειλούνται τα συμφέροντα της, δεν δίσταζε ούτε για μια στιγμή να χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο για να πνίξει στο αίμα τους ανθρώπους που ανθισταντο στην εξουσία της.
• Στο έργο του Ίψεν, η καλλιτεχνική οξυδέρκεια του συγγραφέα φέρνει στην επιφάνεια αδυσωπητες εξουσιαστικές λογικές της εν λόγω ανερχόμενης κοινωνικής ομάδας, με τους αποσυναρμολογημένους ηθικούς κώδικες. Μπροστά στην βραχυπρόθεσμη, στην άμεση απόκτηση λιγοστού κέρδους, δεν διστάζει να βαπτίσει “εχθρό” τον μέχρι χθες “φίλο”. Προς το τέλος του δράματος, ο λιθοβολισμός της οικογένειας του γιατρού Στοκμαν, ενός κοινωνικά αποδεκτού προτύπου, από φιλήσυχους συμπολίτες της μικρής επαρχιακής πόλης είναι ο αρμόδιος τρόπος για τα συμφέροντα της συγκεκριμένης ταξικής μερίδας να ξεμπερδεύουν με ενοχλητικές αλήθειες. Στον ζήλο τους να φθάσουν στο οικονομικό επίπεδο της “παραδοσιακής”, συλλογικά αποδέκτης αστικής τάξης της εποχής, αυτοί οι ανερχόμενοι αστοί δεν ερυθρίουν προ ουδενός.

• Οι πρόσφατες, ακραίες απαιτήσεις του Ερντογάν από το σοσιαλδημοκρατικό, πολιτικά φιλελεύθερο και ανεκτικό κράτος των φιλησυχων Σουηδών να εκδοθούν στους τουρκικούς μηχανισμούς καταστολής Κούρδοι δημοσιογράφοι, επιχειρηματίες και επιστήμονες με την κατηγορία των τρομοκρατών πιστοποιεί με τον πιο θλιβερό τρόπο ότι σήμερα ο “περιφερειακός καπιταλισμός” στην γείτονα δεν είναι ακριβώς ένα σύστημα που επιλέγουν, με ελεύθερη βούληση, οι Τούρκοι πολίτες, σε αντίθεση προς τους αντίθετους “τουρκοφαγικους” ισχυρισμούς που διατυπώνονται και στη χώρα μας. Αντιθέτως, πρόκειται για μια κοινωνικοοικονομικη και πολιτική πραγματικότητα βίαιης επιβολής, η οποία ασκείται με τρόπους που παραπέμπουν σε μορφές βίας της εξουσίας που ανάγονται στο ιστορικό παρελθόν της ανθρωπότητας. Μια χρυσόσκονη ορισμένων Τούρκων επιχειρηματιών, πολιτισμικά αναχρονιστών, ασκούν την περιφερειακή οικονομική εξουσία τους με την τόσο πολύτιμη συνέργεια του Ερντογάν και των στρατιωτικής και πολιτικής “ελίτ” του.
• Αυτό το μπλοκ εξουσίας και θανάτου μετατρέπει από τη μια στιγμή στην άλλη τον μέχρι χτες “φίλο” σε εχθρό του τουρκικού λαού, σε δύναμη καρατρομοκρατησής του. Αυτοί οι λιγοστοί βουλιμικοι της οικονομικής δύναμης, με την μηδενική πολιτική ανεκτικότητα, και ο αναχρονιστής Πρόεδρος – Σουλτάνος επεξεργάζονται ευφάνταστες μεθόδους επικυριαρχίας. Βασανιστές,  ένστολοι οπλοφόροι, δεσμοφύλακες, στρατοκράτες, τηρητές του ερντογανικού νόμου και της τάξης, υπάλληλοι της εξουσίας, φύλακες κρατικών ψυχιατρείων και στρατοπέδων συγκέντρωσης είναι το κύριο πολιτικοδιοικητικό δυναμικό του καθεστώτος και της ιδεολογίας του, του Ερντογανισμού.
• Ο Ίψεν γράφει το μακρινό δεύτερο μισό του 19ου αιώνα για την πολιτικά αδίστακτη κοινωνική ομάδα ορισμένων νεόπλουτων, χωρίς να αναφέρεται ότι έχει κατά νου την τουρκική περίπτωση εν έτει 2023, η οποία βεβαιώνει την ορθότητα και την διαχρονία της επισήμανσης. Χωρίς να αναφέρονται οι σύγχρονες πολιτικές μέθοδοι καταστολής, που υλοποιούν την οικονομική εξουσία μιας θλιβερής κοινωνικής μειοψηφίας, που μετατρέπει τον “φίλο” σε “εχθρό του τουρκικού λαου” και σε “τρομοκράτη” του. Και χωρίς να προβλέπονται τα drones του Ερντογανισμου, που δολοφονούν “τρομοκράτες” από απόσταση και πυροβολούν στα τουρκικά σύνορα άοπλους διαδηλωτές. Αυτά ήρθαν πολύ αργότερα για να πιστοποιήσουν την ορθότητα της ιψενικής παρατήρησης.