Αυτό το εξαιρετικά τεχνικό ζήτημα βρίσκεται στο επίκεντρο των διατλαντικών διαπραγματεύσεων που στοχεύουν σε μια συμφωνία για την αποφυγή ενός ολοκληρωτικού εμπορικού πολέμου σχετικά με την υπερβολή των πράσινων επιδοτήσεων της κυβέρνησης των ΗΠΑ, σύμφωνα με αξιωματούχους και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Ο νόμος για τη μείωση του πληθωρισμού (IRA), όπως αποκαλείται η επίθεση χρηματοδότησης του Προέδρου Τζο Μπάιντεν, έχει αφήσει την Ευρώπη και τους άλλους εμπορικούς εταίρους των ΗΠΑ να αγανακτούν, καθώς τον θεωρούν ως μεροληπτικό και προστατευτικό. Οι Βρυξέλλες φοβούνται επίσης ότι θα απομυζήσουν επενδύσεις από τις νεοσύστατες πράσινες βιομηχανίες της Ευρώπης, ειδικά όταν πρόκειται για την κατασκευή μπαταριών για την τροφοδοσία των αυτοκινήτων του μέλλοντος.
Εντός της Ευρώπης, ο συνδυασμός της νομοθεσίας των ΗΠΑ και των υψηλών τιμών της ενέργειας έχει πυροδοτήσει μια συζήτηση σχετικά με το πώς να διατηρηθεί η ευρωπαϊκή βιομηχανία ανταγωνιστική. Οι ηγέτες της ΕΕ πρόκειται να το συζητήσουν στις Βρυξέλλες τον επόμενο μήνα.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="638" width="960" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
Παράλληλα, η Ευρώπη συνεχίζει να πιέζει τις ΗΠΑ για παραχωρήσεις στη νομοθεσία – και οι μπαταρίες είναι το επίκεντρο αυτών των διαπραγματεύσεων. Ο χρόνος είναι πολύτιμος, καθώς η Ευρώπη έχει μόνο μέχρι τον Μάρτιο για να πείσει την Ουάσιγκτον για την ανάγκη μεγαλύτερης ευελιξίας στο πακέτο πράσινης τεχνολογίας ύψους 369 δισεκατομμυρίων δολαρίων. Τότε είναι που βγαίνει μια τελική καθοδήγηση από το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ.
Ενώ η αρχική κατακραυγή στην ΕΕ επικεντρώθηκε στην έκπτωση φόρου 7.500 δολαρίων για τα τοπικά ηλεκτρικά οχήματα, υπάρχουν πολύ περισσότερα μετρητά σε προσφορά για τους παραγωγούς μπαταριών που εγκαθίστανται στη Βόρεια Αμερική. Αυτό περιπλέκει την προσπάθεια της ΕΕ να ενθαρρύνει την παραγωγή μπαταριών στο σπίτι σύμφωνα με τον κανονισμό της για τις μπαταρίες.
“Το μεγάλο ερώτημα της βιομηχανικής πολιτικής είναι: Πού θα κάνουν οι εταιρείες επενδύσεις σε νέες εγκαταστάσεις;” είπε ένα στέλεχος από μια αυτοκινητοβιομηχανία που λειτουργεί εργοστάσια οχημάτων και στις δύο αγορές. “Αυτό θα είναι εξαιρετικά ελκυστικό – και πολύ λιγότερο γραφειοκρατικό – στις ΗΠΑ.”
Οι παραχωρήσεις για τους κατασκευαστές μπαταριών είναι ιδιαίτερα σημαντικές για την Ευρώπη, καθώς το πρόγραμμα επιδοτήσεων των ΗΠΑ προσφέρει μακροπρόθεσμη υποστήριξη σε οτιδήποτε, από τη συναρμολόγηση κυψελών έως τις πρώτες ύλες, που δελεάζουν τις εταιρείες να ιδρύσουν την πολιτεία.
Ενώ δισεκατομμύρια ευρώ δαπανώνται για τη φόρτιση της ίδιας της ευρωπαϊκής βιομηχανίας κινητής τηλεφωνίας, αυτή η βοήθεια προέρχεται ως επί το πλείστον σε εφάπαξ εφάπαξ επιχορηγήσεις και δάνεια, αντί για το είδος της μακροπρόθεσμης στήριξης που προσφέρεται στο πλαίσιο του IRA που δίνει στους επενδυτές βεβαιότητα.
«Το IRA στην Αμερική είναι το πιο βελτιωμένο σύστημα παγκοσμίως», είπε ένας Ευρωπαίος επενδυτής που προωθεί εργοστάσια μπαταριών τόσο στις ΗΠΑ όσο και στην ήπειρο, προσθέτοντας ότι τώρα είναι «πιο εύκολο» να χρηματοδοτηθεί ένα έργο πέρα από τον Ατλαντικό.
Το αλίευμα είναι ότι οι διατάξεις της Αμερικής επιβάλλουν αυστηρούς κανόνες τοπικής παραγωγής.
Πίεση μπαταρίας
Στο υψηλότερο πολιτικό επίπεδο, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι ενώσεις τους τόσο στην Ουάσιγκτον όσο και στις Βρυξέλλες πιέζουν για περαιτέρω μείωση των διατάξεων παραγωγής Made in America, ειδικά για τις μπαταρίες. Μια βασική συζήτηση είναι ποια εξαρτήματα θεωρούνται πράγματι μέρος της μπαταρίας και επομένως πρέπει να συμμορφώνονται με τις τοπικές απαιτήσεις περιεχομένου.
Σύμφωνα με τον IRA, η κυβέρνηση των ΗΠΑ θα καλύψει έως και 45 $ ανά κιλοβατώρα του κόστους παραγωγής μιας μπαταρίας, που συνήθως αποτελεί το ένα τρίτο της αξίας ενός ηλεκτρικού οχήματος, και επίσης θα επιδοτεί το 10 τοις εκατό του κόστους εξαρτημάτων και προσφοράς μπαταριών παρόμοια υποστήριξη για πρώτες ύλες. Αυτές οι επιδοτήσεις θα συνεχίσουν να ρέουν μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 2030, προσφέροντας στους κατασκευαστές μπαταριών μακροπρόθεσμη βεβαιότητα.
Όσον αφορά τις φορολογικές ελαφρύνσεις για ηλεκτρικά οχήματα, το ήμισυ της πίστωσης των 7.500 δολαρίων είναι ανοιχτό για οχήματα των οποίων οι μπαταρίες περιέχουν τουλάχιστον το 40 τοις εκατό των ακατέργαστων ορυκτών τους που εξορύσσονται ή υφίστανται επεξεργασία στις ΗΠΑ ή σε μια χώρα με την οποία οι ΗΠΑ έχουν μια πάγια συμφωνία ελεύθερου εμπορίου , με αυτό να αυξάνεται στο 80 τοις εκατό αργότερα αυτή τη δεκαετία.
Τα άλλα 3.750 δολάρια διατίθενται για οχήματα στα οποία το 50 τοις εκατό των εξαρτημάτων της μπαταρίας έχουν κατασκευαστεί ή συναρμολογηθεί στη Βόρεια Αμερική. Το 50 τοις εκατό αυξάνεται ετησίως μέχρι να φτάσει στο 100 τοις εκατό το 2029. Οποιαδήποτε ζώνη προσγείωσης αποδεκτή από τους Ευρωπαίους θα πρέπει να βρει έναν τρόπο χαλάρωσης αυτών των κανόνων.
Μια επιλογή θα μπορούσε να είναι να εξαιρεθεί η κάθοδος – ένα μέρος υψηλής αξίας μιας μπαταρίας όπου χρησιμοποιείται λίθιο, νικέλιο, κοβάλτιο και μαγγάνιο – από τους κανόνες συναρμολόγησης, σύμφωνα με την Julia Poliscanova που ηγείται των εργασιών για καθαρά οχήματα στο lobby Transport & Environment. Αυτό θα σήμαινε ότι τα οχήματα που κατασκευάζονται στην ΕΕ θα είναι επιλέξιμα για τις μισές επιδοτήσεις του Μπάιντεν, ακόμη και αν οι κάθοδοι των μπαταριών τους δεν συμμορφώνονταν με τις απαιτήσεις του Made in America. Αλλά ακόμα κι αν η κυβέρνηση των ΗΠΑ συμφώνησε να εξαιρέσει την κάθοδο από το τμήμα συναρμολόγησης των κανόνων επιδότησης, υπάρχει μικρή πιθανότητα λύσης για το στοιχείο των υλικών.
Αυτό θα εξακολουθούσε να αφήνει την ΕΕ σε σημαντικό μειονέκτημα και μπορεί να μην είναι αρκετό για να εμποδίσει τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να μετεγκατασταθούν στις ΗΠΑ, για παράδειγμα.
«Με δημιουργική λογιστική μπορείτε να ξεπεράσετε τον ορισμό της κυψέλης, αλλά όχι την παροχή κρίσιμων ακατέργαστων ορυκτών», είπε η Poliscanova. «Όμως όλα αυτά δεν θα αλλάξουν το γεγονός ότι η επένδυση σε εργοστάσια μπαταριών έχει γίνει πολύ πιο ελκυστική [στις ΗΠΑ] από ό,τι στην Ευρώπη».
Πηγή: politico.eu/BARBARA MOENS, JOSHUA POSANER