Οι πολιτικοί ελιγμοί Μακρόν την συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση

Ο μακρονισμός δοκιμάζεται εξαιτίας της επιχειρούμενης συνταξιοδοτικής μεταρρύθμισης αλλά ο Γάλλος πρόεδρος οικοδομεί πολιτικές συμμαχίες, που θα του επιτρέψουν να αποκτήσει την απαραίτητη κοινοβουλευτική πλειοψηφία για να περάσει την αλλαγή του συνταξιοδοτικού συστήματος.

Με βάση όλες τις δημοσκοπήσεις του τελευταίου διαστήματος, περίπου το 60% των Γάλλων, ακόμη και ψηφοφόροι του κεντρώου Εμμανουέλ Μακρόν, αντιτίθενται στην προωθούμενη μεταρρύθμιση, αλλά ο Γάλλος πρόεδρος οικοδομεί σταθερές πολιτικές συμπράξεις. Οι περισσότεροι Γάλλοι εκφράζουν την αντίθεσή τους στο σχέδιο μεταρρύθμισης όπως παρουσιάζεται επί του παρόντος από την εκτελεστική εξουσία. Η στήριξη του πληθυσμού είναι επομένως πολύ χαμηλή και αντιστοιχεί περίπου στο εκλογικό σώμα του Μακρόν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.

Έτσι, οι ψήφοι των βουλευτών του κόμματος των Ρεπουμπλικάνων είναι απαραίτητες για να περάσει η μεταρρύθμιση αυτή. Η σύμπραξη με το δεξιό κόμμα των παραδοσιακών Γκωλικών φαίνεται πως αποδίδει καρπούς, αφήνοντας πίσω την εχθρότητα που έτρεφαν οι εκφραστές της γκωλικής δεξιάς προς το πρόσωπο του Μακρόν. Εδώ και αρκετές ημέρες ζητούν να μην αναγκαστούν «όσοι άρχισαν να εργάζονται νωρίτερα να συνεισφέρουν περισσότερο», σύμφωνα με τον πρόεδρο του κόμματος Ερίκ Σιοτί.

Σύμφωνα με τον νέο πρόεδρο των Γκωλικών, «η δημοσιονομική, δημογραφική και οικονομική κατάσταση απαιτεί αυτή τη μεταρρύθμιση, ελπίζω λοιπόν να μπορέσω να ψηφίσω μια δίκαιη μεταρρύθμιση που θα διασώσει το συνταξιοδοτικό μας σύστημα». Σε όσους δηλώνουν έκπληξη για τη στάση αυτή των Γκωλικών, Ερίκ Σιοτί υπενθυμίζει ότι η «δημοκρατική και κυβερνητική δεξιά» υπερασπίστηκε πάντα την ιδέα μιας μεταρρύθμισης που οδηγεί σε περισσότερη εργασία. Αυτός ο πολυσυζητημένος νόμος, που απορρίφθηκε από όλα τα συνδικάτα, στοχεύει ιδίως στην επέκταση της ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 62 στα 64 έτη.

Στον χώρο της αριστεράς, οι ριζοσπάστες των NUPES συνεχίζουν να αγωνίζονται σθεναρά εναντίον του νομοσχεδίου Μακρόν. Ωστόσο, η έκπληξη έγινε από την γνωστή οικολόγο βουλευτή Σαντρίν Ρουσσό, η οποία υπερασπίζεται το «δικαίωμα στην τεμπελιά», προκαλώντας την έκπληξη στους κόλπους της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Για την Ρουσσό., η παραδοσιακή αριστερά αδυνατεί να αντιληφθεί τα ποιοτικά αιτήματα των νέων, οι οποίοι, κατά την εκτίμησή της, επιδιώκουν λιγότερη δουλειά και μείωση των ωρών εργασίας. «Έχουμε μόνο ένα σώμα, μόνο μία ζωή, έχουμε έναν μόνο πλανήτη, μόνο έναν», τόνισε αρχικά η οικολόγος βουλευτής και στη συνέχεια ζήτησε «μείωση του χρόνου εργασίας», «το μοίρασμα του πλούτου», να φροντίζουμε τον εαυτό μας και το περιβάλλον μας», καθώς και «να επιβραδύνουμε τους χρόνους εργασίας των ανθρώπων».

Παραθέτοντας τον συγγραφέα Πωλ Λαφάργκ και το περίφημο δοκίμιό του «Δικαίωμα στην τεμπελιά», η βουλευτής υποστήριξε πως η συνταξιοδότηση ήταν απαραίτητη «για τις εργατικές τάξεις, ακριβώς επειδή επέτρεπε να αναγκάσουν τους αστούς να σταματήσουν την υπερκατανάλωση». «Ναι, αρνούμαστε τις παραδοσιακές ταμπέλες της δεξιάς και της αριστεράς και αγωνιζόμαστε για έναν τρόπο ζωής».

Ο Εμμανουέλ Μακρόν και οι δυνάμεις του πολιτικού μακρονισμού στην Γαλλία αξιοποιούν, πάντως, τις διαιρέσεις αυτές στο σώμα της αριστεράς, οι οποίες αντανακλώνται και στις συνδικαλιστικές και εργατικές οργανώσεις, που δεν συσπειρώνουν τον επιθυμητό αριθμό πολιτών στις συγκεντρώσεις τους εναντίον του νομοσχεδίου για την συνταξιοδοτική μεταρρύθμιση.