Κατά τη συνέντευξη Τύπου που έδωσε σήμερα το πρωί η ΕΜΑΚ, αναφέρθηκε πως η ελληνική ομάδα μετέβη με στρατιωτικό αεροπλάνο C-130 στα Άδανα της Τουρκίας, κι έπειτα με οχήματα των τουρκικών αρχών η αποστολή μεταφέρθηκε στην περιοχή της Αντιόχειας όπου επιχείρησε.
Πυρήνας συντονισμού για τις διεθνείς δυνάμεις
“Ουσιαστικά η ελληνική αποστολή ήταν η πρώτη που έφτασε στο σημείο όπου προκλήθηκαν οι περισσότερες καταστροφές. Αποτελέσαμε τον πρώτο πυρήνα συντονισμού για τις διεθνείς δυνάμεις, αναπτύσσοντας ένα γραφείο συλλογής πληροφοριών και καλέσαμε τους τοπικούς πληθυσμούς να μας δώσουν σημαντικές πληροφορίες αναφορικά με ανθρώπους που κινδύνευαν ή ήταν εγκλωβισμένοι στα συντρίμμια. Ήμασταν ουσιαστικά ο πρώτος θύλακας συντονισμού μαζί με την αντίστοιχη ομάδας της Ελβετίας, ήμασταν η πρώτη πηγή παροχής πληροφορίων στο διεθνές κέντρο συντονισμού που συστήνεται σε τέτοιες περιπτώσεις”, ανέφερε ο επιπυραγός Παναγιώτης Γιαννόπουλος.
Από την πλευρά του ο επικεφαλής της αποστολής του ΕΚΑΒ στην Τουρκία, Σωκράτης Δούκας, μίλησε για το Ειδικό Τμήμα Ιατρικής Καταστροφών (μια δομή που ενεργοποιείται σε μαζικές καταστροφές και στελεχώνεται από εξειδικευμένους γιατρούς και διασώστες) και την συνδρομή από υγειονομικής πλευράς στο έργο της αποστολής.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="1365" width="2048" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
“Βασικός μας ρόλο είναι η υγειονομική κάλυψη των θυμάτων-διασωθέντων”, είπε χαρακτηριστικά εξηγώντας ότι οι διασωθέντες μετά τον απεγκλωβισμό τους πρέπει “να στηριχθούν υγειονομικά, να σταθεροποιηθούν, να καλύψουμε και να υποστηρίξουμε τις βασικές λειτουργίες της ζωής τους και να παραδοθούν με ασφάλεια στα ασθενοφόρα ώστε να καταλήξουν σε έναν ασφαλή υγειονομικό σχηματισμό”.
Στην αποστολή αυτή, συμπλήρωσε, συμμετείχαν οχτώ άτομα (τρεις γιατροί και πέντε διασώστες) του ΕΤΙΚ ΕΚΑΒ.
Αναφερόμενος στην πιο δύσκολη στιγμή που βίωσε στην Τουρκία, είπε πως για το υπόλοιπο της ζωής του θα θυμάται “τις φωνές των θαμμένων ζωντανών που ήταν αυτές που σου έδιναν ελπίδα για να συνεχίσεις”.
Εξαιρετικά επικίνδυνο το περιβάλλον Στο κομμάτι των επιχειρήσεων αναφέρθηκε, τέλος, ο πυραγός Νίκας Κωνσταντίνος. Όπως είπε, η ομάδα λειτουργούσε με πληροφορίες που είχαν συλλεχθεί από τους ντόπιους και ταυτόχρονα ήταν σε διαρκή συντονισμό με τις υπόλοιπες διεθνείς ομάδες.
“Το περιβάλλον εργασίας ήταν εξαιρετικά επικίνδυνο”, τόνισε, εξηγώντας πως διαρκώς υπήρχε μια εκτίμηση της επικινδυνότητας, της ασφάλειας και της κατάστασης στα σημεία που επιχειρούσαν “ώστε να μπορούμε να φέρουμε το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα, δηλαδή τον απεγκλωβισμό”. Σύμφωνα με τα όσα είπε, η ομάδα κινήθηκε με βάση συγκεκριμένες πληροφορίες και επικεντρώθηκε στις περιπτώσεις επιβεβαιωμένων ζωντανών. “Έτσι κύλησαν οι πρώτες ημέρες της διάσωσης, και στη συνέχεια όταν ενεργοποιήθηκε το διεθνές συντονιστικό κέντρο, οι πληροφορίες ερχόντουσαν μέσω αυτού”.
Σχετικά με τη δική του πιο δύσκολη στιγμή στη γειτονική χώρα, ο κ. Νίκας είπε πως εκείνη που τον σημάδεψε ήταν ο απεγκλωβισμός της μικρής Αϊρίν. Οπως δήλωσε ήταν μια πολύωρη και πολύπλοκη διάσωση, η οποία χρειάστηκε πολύ κόπο. “Περάσαμε πολύ χρόνο δίπλα στην εγκλωβισμένη Αϊρίν”, είπε.
