«Ακροδεξιά προειδοποίηση» για την δημοκρατία

Αποφασισμένη να θέσει το δάκτυλο επί τον τύπο των ήλων είναι η τρικομματική κυβέρνηση της Γερμανίας, η οποία βρίσκεται μπροστά σε μια προσπάθεια ανασύνταξης της ακροδεξιάς. Η υπουργός Εσωτερικών Νάνσι Φρέιζερ, κάνει λόγο, για δεύτερη φορά μέσα σε ελάχιστες ημέρες, για «ακροδεξιά προειδοποίηση» εναντίον της δημοκρατίας, στοιχείο που αναδεικνύει διαρκώς και η ελληνική κυβέρνηση.

Η προερχόμενη από τις τάξεις του σοσιαλδημοκρατικού κόμματος υπουργός επισημαίνει τον κίνδυνο της επανάκαμψης των ακροδεξιών οργανώσεων, υποστηρίζοντας πως «ο δεξιός εξτρεμισμός απειλεί την κοινωνική ειρήνη και την κοινωνική  ενότητα και πλέον, προσπαθεί να πλήξει το δημοκρατικό θεμέλιο του μεταπολεμικού κράτους μας».

Η σχετική συζήτηση επανέρχεται στην γερμανική κοινωνία με επιτακτικό τρόπο, μετά την σύλληψη 25 «Πολιτών του Ράιχ», ενός εθνικού δικτύου ακροδεξιών οργανώσεων που απεργαζόταν την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματος. Αυτήν την φορά, το ζήτημα της ακροδεξιάς δράσης επανέρχεται με την  βίαιη αντίδραση εναντίον μεταναστευτικών ομάδων και την συμπλήρωση τριών ετών από την δολοφονία εννέα μεταναστών και προσφύγων από ακροδεξιό ακτιβιστή.

Η Νάνσι Φρέιζερ υποστηρίζει πως «η ακροδεξιά συνεχίζει να είναι η μεγαλύτερη ριζοσπαστική απειλή για τη δημοκρατία μας» και προσθέτει πως  ο ακροδεξιός εξτρεμισμός απειλεί την κοινωνική ενότητα». Η υπουργός συμπλήρωσε ότι «πολλοί άνθρωποι στη Γερμανία αντιμετωπίζουν προβοκάτσια, βία και εχθρότητα, ενώ δημιουργείται ένα περιβάλλον που ταπεινώνει τους ανθρώπους σε πολλές σκοτεινές γωνιές του Διαδικτύου, με σκοπό την ανατροπή του δημοκρατικού πολιτεύματός μας». «Η 19η Φεβρουαρίου 2020 θα παραμείνει μια μεγάλη βαθιά ρήξη», κατέληξε η υπουργός Εσωτερικών.

Σε αυτό ακριβώς το κλίμα απόψεων και ανησυχιών κινούνται και άλλες ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, που βλέπουν το «αυγό του φιδιού» να απειλεί πάλι την κοινωνική και πολιτική σταθερότητα.

Στην χώρα μας, υπήρξε παρέμβαση της Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, η οποία έφερε στο φως δεκαέξι οργανώσεις, που δραστηριοποιούνται στον εθνικιστικό και αντιδημοκρατικό χώρο.

Όπως και οι αντίστοιχες γερμανικές, έτσι και οι εγχώριες ακροδεξιές οργανώσεις αξιοποιούν το Διαδίκτυο, ιδιαίτερα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και περιθωριακά φόρουμ. Η ρητορεία είναι πάντοτε ελκυστική και απευθύνεται κυρίως στους νέους και τους κοινωνικά περιθωριοποιημένους, με την συχνή αναφορά στον οραματικό στόχο μιας πλήρως «κλειστής κοινωνίας», αδιαπέραστης στον άλλον (τον θρησκευτικά και πολιτικά διαφορετικό), με ανεσταλμένες τις λειτουργίες του δημοκρατικού Κοινοβουλίου και με ισχυρή, οικονομική και κατασταλτική, παρουσία Αστυνομίας και κράτους.

Σημαντική μερίδα νεόπτωχων και όσων ζουν υπό τον διαρκή φόβο της κοινωνικοοικονομικής προλεταριοποίησής τους στρέφονται συχνά προς τις ακροδεξιές οργανώσεις με την έντονα αντιδημοκρατική ρητορική και όχι πλέον προς κομματικές δυνάμεις της αριστεράς, ριζοσπαστικής ή επαναστατικής, η οποία – αμήχανα και επιπόλαια – φθάνει ακόμη και να ταυτίζει την αριστεία με τον ναζισμό, επιτείνοντας ακόμη περισσότερο το δημοκρατικό ζήτημα.

Με αναφορές από: Der Spiegel, Deutsche Welle