Μπάιντεν: Κρίσιμη συνάντηση στην Πολωνία για το μέλλον της σύρραξης στη Ουκρανία

Σε γρίφο για δυνατούς λύτες εξελίσσεται η ερχόμενη βδομάδα για την παγκόσμια διπλωματική σκηνή. Με τον Βλαντιμίρ Πούτιν να παραμένει πεισματικά σε μια αινιγματική στάση και τη Δύση να κάθεται σε «αναμμένα κάρβουνα», λίγες ημέρες πριν από τη συμπλήρωση του ενός έτους από τη ρωσική εισβολή, στις 24 Φεβρουαρίου, οι προειδοποιήσεις για κλιμάκωση της επιθετικότητας από τη Μόσχα ανεβάζουν το επίπεδο του συναγερμού.

Το κρίσιμο ζήτημα είναι εάν ο Αμερικανός πρόεδρος θα ανάψει το πράσινο φως για περαιτέρω στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας, πράγμα που θα δώσει στην τελευταία έδαφος για να παραμείνει στην αδιάλλακτη στάση της και να συνεχίσει να αρνείται οποιαδήποτε διαμεσολάβηση. Το ίδιο κρίσιμο είναι και το διάγγελμα Πούτιν που αναμένεται την αμέσως επόμενη μέρα, καθώς θα δώσει ένα σήμα για το κατά πόσο θα κλιμακώσει τις εχθροπραξίες και εάν θα προχωρήσει σε εαρινή επίθεση, για την οποία η Δύση λέει ότι έχει ήδη ξεκινήσει.

Ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, από τη μεριά του, απευθυνόμενος – πριν από λίγες ημέρες – στους συμμετέχοντες της Διάσκεψης του Μονάχου, χαρακτήρισε αναξιόπιστο τον Πούτιν ενώ ζήτησε ενίσχυση της στρατιωτικής βοήθειας από τη Δύση.

Απαντώντας στο αίτημα, η ΕΕ εμφανίστηκε θετική στην αποστολή νέου εξοπλισμού προς την Ουκρανία. Το Βερολίνο δε – για πρώτη φορά – στάθηκε τόσο εμφανώς υπέρ της ενίσχυσης της άμυνας και της σύστασης ενός «ευέλικτου στρατού».

Τη στιγμή που η Γηραιά Ήπειρος έχει – ως επί το πλείστον – υιοθετήσει μια κοινή γραμμή για την αύξηση του στρατιωτικού εξοπλισμού, που ερμηνεύεται με αποστολή, μεταξύ άλλων, αρμάτων μάχης και πυρομαχικών, προς το Κίεβο, ακούνται πιέσεις από την πλευρά Ζελένσκι σε μέλη του Κογκρέσου ώστε η κυβέρνηση Μπάιντεν να ανάψει το «πράσινο φως» για την παροχή μαχητικών F-16.

Ωστόσο, ο Αμερικανός πρόεδρος μέχρι και πριν από ένα μήνα δήλωνε αρνητικός στην κίνηση αυτή της αποδοχής, φοβούμενος μια άνευ προηγουμένου όξυνση.

Οι πυρετώδεις, παρασκηνιακές διαβουλεύσεις και διεργασίες γίνονται πριν από την επίσκεψη Μπάιντεν στην Πολωνία, χώρα που άσκησε δριμεία κριτική στη Γερμανία που καθυστερούσε τη συγκατάθεσή της για αποστολή των αρμάτων Leopard στο Κίεβο.

Σε θέση ετοιμότητας βρίσκεται η Βαρσοβία για επέκταση της ρωσικής επιθετικότητας, ενώ αναμένει απτά αποτελέσματα από την επίσκεψη Μπάιντεν, κάτι που μεταφράζεται σε αύξηση της στρατιωτικής παρουσίας στο πολωνικό έδαφος.

Ο Αμερικανός πρόεδρος κρατά τη «βόμβα» στα χέρια του, με τις αποφάσεις των επόμενων ωρών, για την παροχή μαχητικών αεροσκαφών και επέκταση της στρατιωτικής στήριξης, να αφήνουν χώρο για πλούσια σεναριολογία.

Στην ομιλία Μπάιντεν, τη Δευτέρα, θα είναι στραμμένα τα βλέμματα της διεθνούς κοινότητας. Αφού συναντηθεί με τον Πολωνό ομόλογό του Αντρέι Ντούντα και ηγέτες άλλων συμμαχικών χωρών της Ανατολικής Ευρώπης, αναμένεται σε ένα 24ωρο να φανερώσει πώς θα κινηθεί απέναντι στον Πούτιν και κατά πόσο θα παρατείνει τη στρατιωτική βοήθεια στην Ουκρανία, ενώ ο πόλεμος αποδεικνύεται μακράς διάρκειας.

Στην απέναντι πλευρά, ο Πούτιν και οι συμμαχοί του ενορχηστρώνουν νέα σχέδια κατάληψης της ανατολικής Ουκρανίας, εξακολουθώντας να βομβαρδίζουν τη Χερσώνα που έχει αναδειχθεί σε «μητέρα των μαχών», θυμίζοντας πόλη-φάντασμα.

Με τον πόλεμο να μαίνεται και το χάσμα ανάμεσα σε Δύση και Ρωσία να μοιάζει αγεφύρωτο, τον ρόλο του διαμεσολαβητή επιχειρεί τώρα να «κλέψει» ο Λευκορώσος ηγέτης, Αλεξάντρ Λουκασένκο, ο οποίος εξέφρασε την… προθυμία να στήσει το τραπέζι του διαλόγου στο οποίο θα καθίσουν Πούτιν και Μπάιντεν.

Απευθύνοντας έκκληση ο σύμμαχος του Πούτιν στον Μπάιντεν να επισκεφθεί το Μινσκ, μετά την Πολωνία, «που απέχει μόλις μισή ώρα», όπως χαρακτηριστικά δήλωσε, εστίασε στην ανάγκη του διαλόγου βάζοντας όμως στο κάδρο τα πυρηνικά. Προειδοποίησε, ειδικότερα, πως μια περαιτέρω όξυνση θα μπορούσε να οδηγήσει και σε πυρηνικό πόλεμο, κάτι που – όπως υποστήριξε – θα «οδηγούσε στον αφανισμό των ΗΠΑ και δεν το θέλουμε».

Με ολοένα και περισσότερους συντελεστές να προστίθενται στη δυσεπίλυτη εξίσωση, το σίγουρο είναι ότι οι επόμενες ημέρες θα αποδειχθούν κρίσιμες για την προεδρία Μπάιντεν και το μέλλον του πολέμου στην Ουκρανία.