«Όλο της το πρόβλημα, σε συνδυασμό με την ψυχική της ασθένεια, μπήκε στον μεγεθυντικό φακό. Κάποιες φορές έπαιρνα τηλέφωνο τον μπαμπά μου και του έλεγα να έρθει σπίτι, γιατί είχε εκτροχιαστεί η κατάσταση. θυμάμαι που της έλεγε καμιά φορά “Κική, πρόσεχε τι λες στα παιδιά, γιατί η γλώσσα κόκκαλα δεν έχει, μα κόκκαλα τσακίζει”. Εγώ είχα βρει έναν δικό μου τρόπο να επιβιώνω συναισθηματικά», εξήγησε η Πέννυ Μπαλτατζή.
Τέλος, δήλωσε πως πριν φύγει από τη ζωή η μητέρα της, κατάφερε ευτυχώς να την κατανοήσει. «Ευτυχώς πριν τη χάσω, κατάλαβα κάποια πράγματα. Της τα έχω πει αυτά που ήθελα. Κι εκείνη είπε πράγματα σε αναλαμπές της, είχε μαλακώσει τα τελευταία χρόνια. Μου έλεγε “εγώ ήμουν πολύ καλή μανούλα” και της έλεγα “ναι, μανούλα μου, ήσουν πολύ καλή”. Δεν μπορείς να τα ξεχάσεις όμως, κάποια πράγματα. Έχω ξεχάσει τις ημέρες που ήμουν σαν τρελή, όταν έχασα τον αδελφό μου. Αυτά που έζησα σαν παιδί δεν μπορώ να τα ξεχάσω», κατέληξε η τραγουδίστρια.