Rodney Graham: Ενοιολογικός καλλιτέχνης ανάμεσα στην αυστηρότητα και την πρόκληση

Ο Καναδός Rodney Graham, καλλιτέχνης του οποίου το έργο απλώνεται σε πολλά μέσα, αλλά διατηρεί μια αξιοθαύμαστη ισορροπία ανάμεσα στην αυστηρότητα και την πρόκληση, πέθανε 22 Οκτωβρίου σε ηλικία 73 ετών, καθώς πάλευε με τον καρκίνο εδώ και έναν χρόνο.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Hauser & Wirth – Art Gallery (@hauserwirth)

Ενοιολογικός καλλιτέχνης που εδώ και αρκετές δεκαετίες επέκτεινε το ποικιλόμορφο έργο που περιλάμβανε τη φωτογραφία, τη ζωγραφική, τη γλυπτική, τον κινηματογράφο, το βίντεο και τη μουσική, ο Graham «ανακάλυψε» πολλές φορές τον εαυτό του, πράγμα που όπως έλεγε «είναι ένα βάρος αλλά κάνει τα πράγματα πιο ενδιαφέροντα». Τι άλλο ήταν λοιπόν ο Rodney Graham; Έχουμε και λέμε: Σε όλα τα παραπάνω ας προσθέσουμε τα ηθοποιός, περφόρμερ, παραγωγός, ιστορικός, συγγραφέας, ποιητής, ηχολήπτης και μουσικός. Μέσα από όλα αυτά, ο Graham εξέτασε την πολυπλοκότητα του δυτικού πολιτισμού βάζοντας συχνά τον εαυτό του σε πρώτο πλάνο, καθώς μεταμορφωνόταν απρόσκοπτα υποδυόμενος διαφορετικούς ρόλους και χαρακτήρες. Ο Graham πολύ απλά κατοικούσε σε διαφορετικά πρόσωπα, είδη και μορφές τέχνης κατά τη διάρκεια της καριέρας του.

Όπως γράφει το σημείωμα της γκαλερί Hauser & Wirth (μια από τις πολλές που τον αντιπροσωπεύουν) «τα κεντρικά θέματα του έργου του Graham είναι η σχέση πολιτισμού και φύσης και η μετατροπή των παραδοσιακών ειδών και των γραμμικών αφηγηματικών μοντέλων σε κοινοτοπία και ειρωνεία. Οι εμπνεύσεις του περιλάμβαναν ποικίλες αναφορές όπως ο Sigmund Freud, ο Mallarmé, ο Richard Wagner, ο Edgar Allan Poe, ο Ian Fleming και οι αδελφοί Grimm. Μιμήθηκε τον Donald Judd και τον Kurt Cobain των Nirvana ή ανακατασκεύασε τα πειράματα του Albert Hoffmann με το LSD. Υπάρχει ένα απαλό χιούμορ και μια κάποια αίσθηση νοσταλγίας για τις μελαγχολικές παρατηρήσεις του καλλιτέχνη για τη νεωτερικότητα».

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Canada-UK Foundation (@canukfoundation)

Ο Γκράχαμ γεννήθηκε (το 1949), έζησε και πέθανε στο Βανκούβερ, μια πόλη της οποίας η διάσημη ομάδα φωτογράφων με εννοιολογική τάση είχε μια πρώιμη και διαρκή επιρροή στη δουλειά του. Δάσκαλοι του ήταν οι Ίαν Γουάλας και Τζεφ Γουόλ, αν και σε αντίθεση με τις κουλ, αινιγματικές εικόνες τους, το έργο του Graham απέκτησε γρήγορα πιο προκλητικές διαστάσεις. Οι φωτογραφίες του είναι περίτεχνες, αλληγορικές και πνευματώδεις συνθέσεις που επικεντρώνονται στη χρήση της αυτοπροσωπογραφίας για να εξερευνήσει σενάρια από τη συλλογική μας πολιτιστική μνήμη. Κάθε εικόνα είναι μια φανταστική αυτοπροσωπογραφία με τον καλλιτέχνη με διαφορετικό κοστούμι κάθε φορά αλλά πάντα αναγνωρίσιμο, απεικονίζοντας μια τεράστια ποικιλία χαρακτήρων. Από τα στηρίγματα και την τοποθέτησή τους μέσα στο κάδρο, μέχρι τα περίτεχνα κοστούμια και τα σκηνικά, κάθε σκηνή -είτε δημιουργήθηκε στο πρώην στούντιο του στο Βανκούβερ είτε σε δημόσιες εγκαταστάσεις στην πόλη- κατασκευάζεται σκόπιμα και εκτελείται με εξαιρετική τεχνική εξειδίκευση και χιούμορ .

Αφού εξέθεσε κυρίως σε καναδικά μουσεία και ευρωπαϊκές γκαλερί τις δεκαετίες του 1970 και του ‘80, ο Graham έκανε ανεξίτηλη εντύπωση στον παγκόσμιο κόσμο της τέχνης στη Μπιενάλε της Βενετίας το 1997, όπου εκπροσώπησε τον Καναδά με την ταινία Vexation Island (1997). Όπως πολλά από τα ακίνητα και συγκινητικά έργα του, στην ταινία πρωταγωνιστούσε ο ίδιος, και σε αυτήν την περίπτωση ήταν ντυμένος με κοστούμια ναυαγού του 17ου αιώνα με ένα τραύμα στο μέτωπό του.

Στα αξιοσημείωτα έργα του 21ου αιώνα περιλαμβάνονταν το «Torqued Chandelier Release» του 2005 (αποτελούμενο από έναν προτζέκτορα και έναν περιστρεφόμενο πολυέλαιο) και το έργο «Vacuming the Gallery, 1949» (έργο του 2019) όπου μέσα από τέσσερα light boxes ο καλλιτέχνης εμφανίζεται να σκουπίζει το χαλί μιας γκαλερί, στους τοίχους της οποίας κρέμονται δικοί του πίνακες.