Φιλανδία: Σε παράλυση το εμπόριο λόγω απεργίας

Η απεργία των λιμενεργατών συνεχίζεται εδώ και δύο εβδομάδες και έχει πλέον παραλύσει το εξωτερικό εμπόριο της Φινλανδίας, καθώς δεν πραγματοποιούνται εισαγωγές και εξαγωγές από κανένα λιμάνι της χώρας. Γύρω στα μεσάνυχτα της Κυριακής το βράδυ, η εκπρόσωπος της Εθνικής Υπηρεσίας Συνδιαιτησίας, Anu Sajavaara δεν έκρυψε την απογοήτευσή της, καθώς οι πολυήμερες διαπραγματεύσεις της Ένωσης Εργαζομένων στις Μεταφορές και της Ένωσης Λιμενεργατών Φινλανδίας για τον τερματισμό της απεργίας των λιμενεργατών κατέληξαν χωρίς αποτέλεσμα.

Η απεργία -που ξεκίνησε στις 15 Φεβρουαρίου- έχει, στην ουσία, σταματήσει τις εισαγωγές και τις εξαγωγές μέσω των λιμανιών της Φινλανδίας. Το αδιέξοδο φαίνεται να συνεχίζεται ακόμη και αν τα διαφωνούντα μέρη έχουν υποσχεθεί να επαναλάβουν τις συνομιλίες.

Οι λιμενεργάτες απέρριψαν δύο συμφωνίες διακανονισμού τις οποίες οι φορείς εκμετάλλευσης λιμένων ήταν έτοιμοι να αποδεχθούν και κατηγορούνται ότι κρατούν σε ομηρία ολόκληρη τη φινλανδική οικονομία.

Στοιχεία που δημοσίευσε η ETLA Economic Research (Etla), ένα ανεξάρτητο, ιδιωτικό, μη κερδοσκοπικό ινστιτούτο οικονομικών ερευνών, έδειξαν ότι η απεργία μειώνει το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν της χώρας κατά περίπου 0,35% την εβδομάδα, ποσοστό που αντιστοιχεί σε περίπου 950 εκατ. ευρώ.

Η αλληλεγγύη προς τα αιτήματα των λιμενεργατών δεν μπορεί να διασφαλιστεί μεταξύ άλλων εργατικών συνδικάτων. Εδώ και αρκετά χρόνια, μια συλλογική σύμβαση μεταξύ του Βιομηχανικού Συνδικάτου και των εργοδοτών των τεχνολογικών βιομηχανιών έχει ανοίξει το δρόμο για άλλες μισθολογικές συμφωνίες. Κατά τη συμφωνία τους που υπογράφηκε στις αρχές Φεβρουαρίου, οι μισθοί θα αυξηθούν κατά 3,5% την 1η Απριλίου 2023 και κατά 2% την 1η Φεβρουαρίου 2024. Επίσης, συμφωνήθηκε εφάπαξ καταβολή 400 ευρώ.

Τώρα οι λιμενεργάτες αμφισβητούν αυτή τη συμφωνία και θέλουν περισσότερα. Η Φινλανδική Ένωση Εργαζομένων στις Μεταφορές θεωρεί ότι το μοντέλο της φινλανδικής αγοράς εργασίας είναι «κατακερματισμένο» και εμμένει στην αρχή ότι κάθε συνδικάτο και κλάδος μπορεί να διαπραγματεύεται ανεξάρτητα τους μισθούς.

Κατά συνέπεια, παίρνοντας παράδειγμα από τις συμφωνίες που υπογράφηκαν στις γερμανικές βιομηχανίες, οι λιμενεργάτες απαιτούν αύξηση μισθών 8,5% για τα επόμενα δύο χρόνια με τους εργοδότες να έχουν θεωρήσει το αίτημα αυτό απαράδεκτο.