Σχετικά με αυτό, επισήμανε: «Πάλι όμως εδώ, μεταξύ μας κάπως, πρέπει να σου πω εγώ πώς να βιώσεις το πένθος του άλλου. Κατάλαβες τι γίνεται; Κοιτάμε πώς θα την πει ο ένας στον άλλον. Δε θα μου πεις πώς θα πενθήσω. Ξέρω ανθρώπους, εγώ ας πούμε, όταν πέθανε η μάνα μου, τη δεύτερη μέρα που πέθανε, που δεν το πίστευα ακόμα, ήμουν σπίτι με παρέα και έπαιζα επιτραπέζια για να ξεχαστώ και να περάσω καλά. Αν με έβλεπε ο άλλος θα έλεγε, “τι αναίσθητος, πάει και γελάει;” Πού ξέρει όμως ο άλλος τι περνάω εγώ και πώς θα το περάσω. Μην πάμε τώρα και αρχίσουμε, γιατί το έκανες, και γιατί τραγούδησες. Υπήρχε μια γενική εντολή; Όχι. Μπορούσε ο καθένας να κάνει ό,τι θέλει; Ναι… Όσο ανοίγουμε την κουβέντα, φεύγει το focus από εκεί που πρέπει».
Μουτσινάς για εθνικό πένθος: «Εγώ όταν πέθανε η μάνα μου ήμουν σπίτι και έπαιζα επιτραπέζια για να ξεχαστώ»
Ο Νικόλαος Μουτσινάς έθιξε το θέμα του εθνικού πένθους και την επιλογή ορισμένων καλλιτεχνών να εμφανιστούν κανονικά σε σκηνές και θέατρα.