Άδωνις: Υπερασπίζωντας το δικαίωμα στην ελεύθερη γνώμη

Το κλίμα έντασης που καλλιεργείται το τελευταίο διάστημα στον κοινωνικό μας περίγυρο, μεταφέρεται στα γήπεδα και στους αθλητικούς μας χώρους με υβριστικές συνθηματολογίες και χυδαιολογίες, που φθάνουν να επιζητούν ακόμη και την διαπόμπευση του άλλου, του κοινωνικά και πολιτικά διαφορετικού, του ετερόδοξου. Αυτή η πνιγηρή ατμόσφαιρα, που καμιά σχέση δεν είχε ούτε θα μπορούσε να έχει με τον αθλητισμό και κάθε έννοια αθλητικής άμιλλας, μεταγγίζεται στους αγωνιστικούς μας χώρους μέσω των γνωστών θυλάκων της βίας και του χουλιγκανισμού.

“Όποιος δεν είναι μαζί μας, είναι εναντίον μας και πρέπει να εξοντωθεί” διδάσκει η παλαιά έκφραση της ακραίας μισαλλοδοξίας, που εκφέρεται από οργανωμένους και από πιστούς των ομάδων.

Στον απόηχο της πρόσφατης θλιβερής σύγκρουσης των τρένων στα Τέμπη, σημειώνονται δυο διαδοχικά περιστατικά, με ελάχιστη χρονική διαφορά μεταξύ τους, που εγγράφονται ακριβώς σε αυτήν την λογική της μισαλλοδοξίας και της ακραίας αντιπαράθεσης. Στην πρώτη, σαφώς πιο ήπια περίπτωση, στον αγώνα Ιωνικός – ΑΕΚ, οργανωμένοι οπαδοί των γηπεδούχων αναρτούν πανό με το οποίο υποστηρίζουν πως η τραγωδία των Τεμπών δεν ήταν ανθρώπινο λάθος αλλά ούτε και ατύχημα, την κρατική δολοφονία βαφτίστε δυστύχημα.

Η ανάρτηση του πανό προκαλεί βέβαια την άμεση αντίδραση του διαιτητή του αγώνα, ο οποίος άμεσα διαπιστώνει την αναίτια όξυνση της έντασης και τη μετατόπιση όλων των ευθυνών στο κράτος. Ο αρχηγός της γηπεδούχου ομάδας παρεμβαίνει όμως, για να υπερασπιστεί ένα πανό που δεν αναγνωρίζει καμία θέση και κανένα ρόλο στον ανθρώπινο παράγοντα και στο ανθρώπινο λάθος, παρά το ότι, χωρίς λάθος, δεν μπορεί να υπάρξει δυστύχημα. Πιο ωμά και σίγουρα χυδαία, στον προχθεσινό αγώνα Ολυμπιακός – Μπαρτσελονα  μια χούφτα φανατικών καθυβρίζει τον δημοσιογράφο Άρη Πορτοσάλτε, επειδή διατύπωσε μια γνώμη διαφορετική από τη δική τους. Η ομοφωνία της γηπεδικής βίας απαγορεύει όμως τις διαφορετικές προσεγγίσεις, τις άλλες γνώμες. Ο κ. Πορτοσάλτε στοχοποιείται λοιπόν και καθυβρίζεται χυδαιότατα.

Το δικαίωμα στην διατύπωση διαφορετικής γνώμης, δικαίωμα πυρηνικό για κάθε φιλελεύθερη δημοκρατία, βάλλεται από το υβριστικό πανό που ζητεί την πιο χυδαία διαπόμπευση του δημοσιογράφου. Ο κύριος Γεωργιάδης διαπιστώνει την άρνηση ορισμένων κύκλων να δεχτούν ότι ένας πολίτης μπορεί να έχει γνώμη διαφορετική από τη δική τους. Ο σκληρός πυρήνας του πολιτικού φιλελευθερισμού αμφισβητείται ευθέως. Παρά τον εξόφθαλμο κίνδυνο της στοχοποίησης του, όμως, ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης βρίσκει το πολιτικό θάρρος να υπερασπιστεί τον βαλλόμενο δημοσιογράφο, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο μιας αντιφιλελεύθερης – αντιδημοκρατικής συρρίκνωσης: Μετά το χθεσινό εμετικό πανό, ελπίζω να αντιλαμβάνονται ορισμένοι με δημόσιο βήμα πού οδηγούν τη χώρα και τι ευθύνη αναλαμβάνουν.

Με την ανάρτησή του αυτή, ο κ. Γεωργιάδης δεν υπερασπίστηκε λοιπόν, όπως πιθανώς σκέφτηκαν ορισμένοι, τον φίλο του τον Άρη. Προασπίστηκε το δικαίωμα ενός δημοσιογράφου να λέει ελεύθερα τη γνώμη του, χωρίς να κυριαρχείται από τον φόβο της δημόσιας διαπόμπευσης του.