Αποφασισμένος να «περάσει» τη μεταρρύθμιση του αναχρονιστικού συνταξιοδοτικού συστήματος της χώρας του είναι ο πρόεδρος Μακρόν, ο οποίος δίνει εντολή στην πρωθυπουργό του Ελίζαμπεθ Μπορν να ακολουθήσει πιο «σκληρή» θεσμική διαδικασία στην Εθνοσυνέλευση.
Συγκεκριμένα, ο υπουργός Εργασίας Ολιβιέρ Ντυσπό ενεργοποιεί, μετά από σχετική παραίνεση της πρωθυπουργού, την διαδικασία της «ενιαίας ψήφου», η οποία προβλέπεται από το συνταγματικό κείμενο.
Με την έκτακτη διαδικασία της «ενιαίας ψήφου», η διάρεκεια της κοινοβουλευτικής συζήτησης μειώνεται δραστικά και περιορίζεται ο αριθμός των ερωτήσεων που μπορεί να θέσει η αντιπολίτευση προς τον πρωθυπουργό ή τους αρμόδιους υπουργούς της κυβέρνησης.
Σύμφωνα με την εν λόγω διάταξη, εάν η κυβέρνηση το ζητήσει, η Συνέλευση συνέρχεται σε σώμα και αποφασίζει με μια μόνο ψηφοφορία, χωρίς την δυνατότητα υποβολής ερωτήσεων και τροπολογιών, για το σύνολο ή μέρος του υπό συζήτηση κειμένου, διατηρώντας μόνο τις τροπολογίες που πρότεινε ή αποδέχθηκε η Κυβέρνηση.
Η γαλλική Αριστερά είχε υποβάλει σωρεία ερωτήσεων και τροπολογιών., αλλά με την απόφαση αυτή των Μακρόν και Μπορν, η διάρκεια της διαδικασίας μειώνεται αποφασιστικά, αφαιρώντας ουσιαστικά το δικαίωμα των ερωτήσεων από την αντιπολίτευση.
Με βάση την πληροφόρηση από γαλλικά μέσα ενημέρωσης, η κοινοβουλευτική ομάδα της ριζοσπαστικής αριστεράς των Nupes δηλώνει πως είναι έτοιμη να αποχωρήσει από την αίθουσα και να μην αναγνωρίσει την διαδικασία ως νόμιμη και σύμφωνη με το Σύνταγμα, υποστηρίζοντας πια ότι «ο Μακρόν στοχοποιεί την αριστερά, στοχοποιεί τους αριστερούς, στοχοποιεί τους αγώνες μας».
Με την επιχειρούμενη μεταρρύθμιση, ο Μακρόν αποβλέπει στο να καταφέρει να μεταρρυθμίσει το συνταξιοδοτικό σύστημα της χώρας, για το οποίο το ρολόι του χρόνου έχει σταματήσει πριν τριάντα χρόνια, στις αρχές της δεκαετίας του ’90, όταν είχε γίνει μερική αλλαγή του συνταξιοδοτικού από την δεξιά πλειοψηφία του Εντουάρ Μπαλλαντύρ.
Η αύξηση των ορίων ηλικίας κατά δύο χρόνια, που προωθούν οι Μακρόν και Μπορν, σε πλήρη συμφωνία με τις προεκλογικές δεσμεύσεις τους, προσκρούει στις έντονες και μακρές διαμαρτυρίες των εργαζομένων.
Για τον Γάλλο πρόεδρο, ενδεχόμενη διευθέτηση του συνταξιοδοτικού, όπως φαίνεται ότι είναι η περίπτωση, θα σημαίνει μια προσωπική νίκη, η οποία θα του αφήσει ελεύθερα άλλα πεδία δράσης και πρωτοβουλιών στα υπόλοιπα τέσσερα χρόνια της θητείας του.