Γιατί ο Γιάνης πάει Εξάρχεια;

Είναι σαφές πως, αν πρέπει σώνει και καλά να αναδείξει κάποιος ένα στοιχείο που να διαπερνά τη ζωή και τη δράση του Γιάνη Βαρουφάκη, αυτό είναι η αντίφαση, Ο Γιάνης είναι ο μέγας αντιφατικός της σημερινής πολιτικής ζωής, με τον πιο εσωτερική και πυρηνική έννοια του όρου αντίφαση. Σπουδάζει οικονομικά, αλλά δεν θα ακολουθεί την pret – à – porter πορεία του τραπεζίτη. Εκπονεί διδακτορικό στην οικονομική θεωρία, ακολουθώντας έτσι το πλέον δύσβατο μονοπάτι της ερευνητικής και διδακτικής σταδιοδρομίας. Εκλέγεται λέκτορας, εξελίσσεται σε καθηγητή, αλλά δεν μοιάζει για καθηγητής, αν και είναι πανθομολογούμενες η εργατικότητα και η τυπικότητά του.

Διαθέτει ένα αστικό σπίτι και έναν μεγαλομεσαίο τρόπο ζωής, αλλά, ταυτόχρονα, τον έλκουν τα κουτούκια και τα μεζεδοπωλεία. Θα τον δούμε να απολαμβάνει μεγαλοπρεπείς αστακούς με την γυναίκα του σε Illustration περιοδικά, αλλά, παράλληλα, γεύεται τις ποικιλίες ταπεινών εξαρχειώτικων στεκιών.

Περνάει στην αριστερά, δηλώνει «κομμουνιστής», αλλά διευκρινίζει ότι είναι φιλελεύθερος κομμουνιστής, καινοτομώντας έτσι ιδεολογικά στην πολιτική σκηνή μας. Δεν υπάρχει άλλος πολιτικός αρχηγός, που να δηλώνει και φιλελεύθερος και κομμουνιστής. Ο κομμουνισμός του δεν είναι κλειστός, αλλά προβλέπει μια δέσμη από ελευθερίες και δικαιώματα, που η συνήθης αριστερά απαξιώνει ως «αστικά» και ψευδεπίγραφα. Η πολιτική του πορεία είναι διαποτισμένη από αντιφάσεις. Γίνεται υπουργός Οικονομικών σε περιόδους «άγριων» μνημονιακών περιόδων, αλλά, στις συνεδριάσεις με τους δανειστές, δεν προσέρχεται με το περίφημο excel, γιατί προτιμά τις απλουστεύσεις περίπλοκων θεωρητικών σχημάτων στην πολιτική οικονομία. Υποδέχεται με τρόπο αστικώς άψογο και με αψεγάδιαστα αγγλικά τον Ντάισλεμπλουμ, αλλά δεν φοβάται τις κάμερες και τα μικρόφωνα και λέει το εμβληματικό «ουάου!».

Πέρα και μακριά από το τι γνώμη έχει ένας πολίτης για την δημόσια πορεία του Γιάνη Βαρουφάκη, η αντίφαση είναι κάτι σαν στάμπα στη ζωή του, ως εάν να πατάει μονίμως σε «δυο βάρκες» και το κοινό, οι πολίτες δηλαδή, να τον καλεί να ισορροπήσει κατά πώς πρέπει.

Και το βίαιο επεισόδιο ενσωματώνει μια κραυγαλέα αντίφαση. Ο Βαρουφάκης, το λέγαμε και χθες, «νεκρανασταίνεται» πολιτικά, μπαίνει στην ερχόμενη Βουλή και, αν το κίνημα συνεχίσει να φουσκώνει τα πανιά του, εξασφαλίζει την κοινοβουλευτική εκπροσώπηση με κάποια άνεση, ακυρώνοντας τις περισσότερες προβλέψεις.

Το βράδυ, για να γιορτάσει προφανώς την πολιτική επάνοδο, δεν επιλέγει κάποιο ήσυχο μέρος, αλλά το «Γιάντες» της Βαλτετσίου. Πηγαίνει δηλαδή να γιορτάσει την πολιτική του επανάκαμψη, πηγαίνει χωρίς κανένα αστυνομικό συνοδό στο ίδιο ακριβώς μέρος όπου είχε… ξυλοκοπηθεί και στο παρελθόν. Τα ραντεβού του Γιάνη με τους προπηλακισμούς είναι, προφανώς και αντιφατικά, εσωτερικώς προγραμματισμένα.