Η Δύση θα πρέπει να αρχίσει να σκέπτεται μια ειρηνευτική διαδικασία και θα πρέπει να κινηθεί γι’ αυτόν τον λόγο μέσα από τη σύσταση μιας ειδικής πολιτικο – στατηγικής ομάδας επαφής, υποστηρίζεi ο Βόλφγκλανγκ Ίσινγκερ, πρώην υπουργός Εξωτερικών της Γερμανίας και πρόεδρος της Διάσκεψης του Μονάχου, με άρθρο γνώμης στο Taggespiegel. Ο Βόλφγκανγκ Ίσινγκερ ήταν υπουργός Εξωτερικών στο Υπουργείο Εξωτερικών και Πρέσβης στην Ουάσιγκτον και στο Λονδίνο.
Από το 2008 έως το 2022, ο 76χρονος προήδρευσε στη Διάσκεψη Ασφαλείας του Μονάχου. Πιο ειδικά, για τον «γερόλυκο» της γερμανικής εξωτερικής πολιτικής, πρέπει να συσταθεί πολιτικο-στρατηγική ομάδα επαφής και να ενταχθεί άμεσα στην στρατιωτική ομάδα επαφής στο Ραμστάιν. Η ομάδα θα πρέπει να είναι εξουσιοδοτημένη να επεξεργαστεί όλα τα πιθανά σενάρια μελλοντικής διαπραγμάτευσης, να συντάξει σχέδια κειμένων και να τα συγκρίνει με τα ουκρανικά.
Εντούτοις, η Ουκρανία δεν μπορεί να είναι άμεσα πρόθυμη για την δρομολόγηση και την συμμετοχής ε διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με τον Β. Ίσινγκερ, «αυτό θα ισοδυναμούσε με το να ζητούσαμε από το Κίεβο να παραχωρήσει την Κριμαία και το Ντονμπάς στη Ρωσία. Και αυτό θα σήμαινε μερική συνθηκολόγηση με τον επιτιθέμενο, με όλες τις καταστροφικές συνέπειες που συχνά περιγράφονται για την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην Ευρώπη. Και βέβαια, είναι η Ουκρανία και μόνο αυτή που θα πρέπει να αποφασίσει εάν, πότε και τι θέλει να διαπραγματευτεί», τονίζει ο πολύπειρος διπλωμάτης.
Στην οπτική του Β. Ίσινγκερ, «πρέπει να ξεκινήσουμε μια διαδικασία για την επεξεργασία ειρηνευτικής λύσης για την Ουκρανία. Και μάλιστα τώρα. Ακόμη, μια τέτοια ομάδα επαφής θα μπορούσε σε εύθετο χρόνο να αποτελέσει τον πυρήνα ή τουλάχιστον μέρος μιας ομάδας διαμεσολάβησης – εάν και σε όποιο βαθμό πραγματοποιηθούν ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις». Η ομάδα επαφής θα πρέπει να αποτελείται από τις ΗΠΑ, την Βρετανία, την Γαλλία και την Γερμανία. Αυτές οι χώρες θα συγκροτούν τον στενό πυρήνα. Γύρω από αυτές τις θα πρέπει να συγκεντρωθεί ομάδα αποτελούμενη από τον Καναδά, την Ισπανία, την Πολωνία, την Ιταλία, τις χώρες της Βαλτικής, τα Ηνωμένα Έθνη, την ΕΕ, τον ΟΑΣΕ και το ΝΑΤΟ. Σε εξωτερικό κύκλο θα πρέπει να προσκληθούν χώρες όπως Η Βραζιλία, η Ινδία, ακόμη και η Κίνα.
Η μεταπολεμική τάξη θα πρέπει να περιλαμβάνει την ανοικοδόμηση της Ουκρανίας, τη διεθνή δικαιοδοσία, τη δίωξη των εγκλημάτων πολέμου και ασφαλώς τη νέα ευρωπαϊκή τάξη ασφάλειας. Επιπλέον, θα πρέπει να συζητηθούν μεταξύ άλλων ο μελλοντικός ρόλος του ΟΑΣΕ και η έννοια της ουδετερότητας μετά και την απόφαση Σουηδίας και Φινλανδίας να την εγκαταλείψουν. «Τέτοιες ιδέες θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε ενός είδους Διαδικασίας του Ελσίνκι σημειώνει ο Β. Ίσινγκερ. «Σε κάθε περίπτωση, ένα είναι βέβαιο: χρειαζόμαστε μια πρωτοβουλία προκειμένου να επεξεργαστούμε όλες τις πιθανές επιλογές μιας ειρηνευτικής διαδικασίας. Ας αντιμετωπίσουμε όλα αυτά τα θέματα και ας είμαστε προετοιμασμένοι!», συμπεραίνει ο 76χρονος πρώην επικεφαλής της Διάσκεψης του Μονάχου.