«Εκρηξη» με την απόφαση Μακρόν να περάσει το συνταξιοδοτικό με προεδρικό διάταγμα

Ο Εμανουέλ Μακρόν χρησιμοποίησε προεδρικό διάταγμα, παρακάμπτοντας την Εθνοσυνέλευση προκειμένου να περάσει το νομοσχέδιο για την αναμόρφωση του συνταξιοδοτικού συστήματος στη Γαλλία. Η πρωθυπουργός της χώρας, Ελιζάμπετ Μπορν, ανέβηκε στο βήμα και ανακοίνωσε ότι δεν θα πραγματοποιηθεί ψηφοφορία και το νομοσχέδιο γίνεται δεκτό με το προεδρικό διάταγμα. Οι βουλευτές άρχισαν τα γιουχαΐσματα και ορισμένοι τραγουδούσαν την Μασσαλιώτιδα.

Η οργή των βουλευτών της αντιπολίτευσης απηχούσε την οργή των πολιτών και των εργατικών συνδικάτων. Χιλιάδες συγκεντρώθηκαν στην Place de la Concorde λίγα βήματα μακριά από την Εθνοσυνέλευση. Καθώς η ώρα περνούσε, σκηνές χάους άρχισαν να εκτυλίσσονται στους δρόμους του Παρισιού και σε άλλες πόλεις της Γαλλίας. Ο υπουργός Εσωτερικών της χώρας δήλωσε ότι έγιναν 310 συλλήψεις σε όλη τη χώρα, με 258 να γίνονται στην γαλλική πρωτεύουσα.

Την ώρα που η Γαλλία βρίσκεται σε αναβρασμό με τους πολίτες να διαμαρτύρονται και τον Εμανουέλ Μακρόν να δείχνει ανυποχώρητος, ο Guardian εξηγεί τι ακριβώς συμβαίνει.

Ο Μακρόν και η γαλλική δεξιά

Πριν από όλα το γεγονός: ο εκπρόσωπος του σύγχρονου, μετριοπαθούς κέντρου απαγορεύει κάθε κοινοβουλευτική συζήτηση, προκειμένου να εγκριθεί η μεταρρύθμιση του συνταξιοδοτικού συστήματος. Νομικά, ο Γάλλος πρόεδρος Εμμανουέλ Μακρόν και η πρωθυπουργός Ελιζαμπέθ Μπορν έχουν την δυνατότητα να προσφύγουν σε ειδικές συνταγματικές αρμοδιότητες, οι οποίες περιγράφονται στο άρθρο 43 παρ. 3 του καταστατικού χάρτη της χώρας. Ανάλογη χρήση έχουν κάνει, κατά το παρελθόν, κυβερνήσεις της δεξιάς, αλλά και της αριστεράς. Πολιτικά, ο Μακρόν πολιτικοποιεί την αντίθεση ανάμεσα στην κυβερνητική πλειοψηφία και τις κοινωνικές αντιδράσεις, οι οποίες μαίνονται και αυτήν την ώρα στο Παρίσι και σε άλλες γαλλικές πόλεις. Ο κεντρώος Μακρόν δεν μπορεί να συγκεντρώσει την συναίνεση για τα δύο επιπλέον έτη χρόνου εργασίας και μεταφέρει την αντιπαράθεση στο Κοινοβούλιο, την πολιτικοποιεί, αν και δεν διαθέτει την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών. Η πόρτα για την γαλλική δεξιά και στις δύο εκφράσεις της, πολιτισμική και δεξιά, την ανοίγει ο κεντρώος Μακρόν, ο οποίος φρόντισε να μην απαξιώσει ποτέ εκ δεξιών του πολιτικούς παίκτες, πυροδοτώντας χωρίς λόγο την ένταση και την αντιπαράθεση.