Σε μια λύση υψηλής τεχνολογίας έχουν καταφύγει η Βρετανία και η Γερμανία, δύο χώρες με εκτεταμένο σιδηροδρομικό δίκτυο, για να λύσουν το πρόβλημα με την κλοπή χαλκού και μετάλλων από τις σιδηροδρομικές τροχιές.
Ουσιαστικά κάθε κομμάτι του δικτύου από τα δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα που διαθέτουν και οι δύο χώρες, έχει μια μοναδική ταυτότητα, όπως το DNA που είναι μοναδικό σε κάθε άνθρωπο. Έτσι, αν με οποιοδήποτε τρόπο αφαιρεθεί, είναι εύκολο να το παρακολουθήσουν οι αρχές στη διαδρομή του.
Στη Γερμανία, που πρώτη εφάρμοσε αυτή τη λύση, οι Γερμανικοί Σιδηρόδρομοι (Deutsche Bahn) άρχισαν να ψεκάζουν από το 2012 τμήματα του δικτύου, που φτάνει τα 34.000 χιλιόμετρα, σχεδόν 15 φορές περισσότερο από το ελληνικό.
Το πρόβλημα είχε πάρει διαστάσεις και είχε επεκταθεί και σε καλώδια τηλεπικοινωνιών. Το 2011 οι ζημιές για τον γερμανικό σιδηρόδρομο έφτασαν τα 15 εκατ. ευρώ, χωρίς να υπολογιστεί το κόστος των καθυστερήσεων.
Το «τεχνητό DNA» είναι σπρέι που περιέχει δείκτες υπεριώδους ακτινοβολίας, συνθετικό DNA και σωματίδια μετάλλου, το οποίο ψεκάζεται σε καλώδια και κάθε άλλο εξοπλισμό στην σιδηροδρομική γραμμή. Αυτός ο κωδικός στα σωματίδια του μετάλλου είναι μοναδικός.
Το σημαντικό είναι ότι μπορεί να διαβαστεί επί τόπου χωρίς να χρειάζεται ανάλυση. Στη συνέχεια οι αρμόδιοι μπορούν να συγκρίνουν την ένδειξη με μια βάση δεδομένων στην οποία έχει πρόσβαση η αστυνομία.
Η λύση απέδωσε αμέσως: το 2012 εντοπίστηκαν οι δύο πρώτοι κλέφτες υλικού που είχαν προσπαθήσει να πουλήσουν καλώδια σε έμπορο σιδηρικών.
Παρόμοια είναι η λύση στη Βρετανία, με τοπικά δίκτυα να την εφαρμόζουν από το 2012-2013. Μόνο στη γραμμή Anglia της Network Rail η κλοπή υλικών μειώθηκε κατά 82%.
Επιπλέον έχουν τοποθετηθεί και 2.000 πινακίδες κατά μήκος της σχεδιαζόμενης γραμμής υψηλής ταχύτητας HS2 που προειδοποιούν τους επίδοξους κλέφτες ότι τα υλικά -αλλά και οι ίδιοι- θα εντοπιστούν.