Όπως σημειώνει, «η Επανάσταση του 1821 κινδύνεψε από την ιδιοτέλεια, τον καιροσκοπισμό, την καχυποψία, την έπαρση των λίγων» και τονίζει ότι «πέτυχε χάρη στο πάθος, την αυταπάρνηση, την αυτοθυσία των πολλών. Κατόρθωσε να μετατρέψει αυτόν τον τόπο από επαρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας σε ένα δυτικό, δημοκρατικό, ελεύθερο έθνος. Να καταστήσει την Ελλάδα ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, στον πυρήνα της ενωμένης Ευρώπης, εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Και να της κληροδοτήσει τη μνήμη μιας ιερής ορμής που μεταμόρφωσε σε ήρωες απλούς, καθημερινούς ανθρώπους».
Καταλήγοντας επισημαίνει ότι «αυτή την ορμή χρειαζόμαστε και σήμερα. Πατριωτική, προσανατολισμένη στο γενικό καλό, απελευθερωτική των δυνάμεων και των δυνατοτήτων που διαθέτουμε. Για να διαμορφώσουμε με όραμα και θάρρος το μέλλον μας, δικαιώνοντας το ένδοξο παρελθόν. Το οφείλουμε στην ιστορία μας και σε όλους εκείνους που πάλεψαν με την ελπίδα και το όνειρο μιας Ελλάδας περήφανης και ισχυρής».
Συγκεκριμένα, στο μήνυμα της για την Εθνική Εορτή της 25ης Μαρτίου η κ. Σακελλαροπούλου αναφέρει:
«To πένθος μας για το πολύνεκρο δυστύχημα στα Τέμπη ρίχνει βαριά τη σκιά του στη φετινή επέτειο. Η τραγωδία μας υποχρεώνει να προσεγγίζουμε κάθε δημόσια εκδήλωση με περίσκεψη και περισυλλογή.
Η 25η Μαρτίου 1821, ανήμερα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, είναι το ορόσημο της αναγέννησης του λαού μας και η απαρχή της σύγχρονης πορείας του ελληνισμού προς την εθνική ολοκλήρωση. Μια ηρωική εξέγερση εναντίον ενός υπέρτερου εχθρού, με πρόταγμα την ελευθερία και την ανεξαρτησία. “Όταν αποφασίσαμε να κάμωμε την Επανάσταση, δεν εσυλλογισθήκαμε, ούτε πόσοι είμεθα, ούτε πως δεν έχουμε άρματα, ούτε ότι οι Τούρκοι εβαστούσαν τα κάστρα και τας πόλεις”, είπε ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στον περίφημο λόγο του στην Πνύκα το 1838. «Αλλά ως μια βροχή, έπεσε εις όλους μας η επιθυμία της Ελευθερίας μας».
Αυτός ο διακαής πόθος παραμέρισε τα πολλά «εγώ» υπέρ ενός ισχυρού «εμείς», και στερέωσε την πεποίθηση ότι μόνο με τον κοινό αγώνα μπορεί να επιτύχει η εθνική προσπάθεια. Όχι μόνο στον καιρό των πολέμων, αλλά, ιδίως, στον καιρό της ειρήνης. «Δουλέψαμε όλοι μαζί για την πατρίδα», λέει ο Μακρυγιάννης, «να την φυλάμεν κι όλοι μαζί».
Σε αυτήν την ενότητα και σύμπνοια μας καλεί η σπουδαία επέτειος. Στην αναγνώριση ότι η χώρα μας έχει ανάγκη τη συνέπεια, την ευσυνειδησία, την υπευθυνότητα όλων μας, προκειμένου να προχωρήσει και να ευημερήσει. Η Επανάσταση του 1821 κινδύνεψε από την ιδιοτέλεια, τον καιροσκοπισμό, την καχυποψία, την έπαρση των λίγων.
Πέτυχε χάρη στο πάθος, την αυταπάρνηση, την αυτοθυσία των πολλών. Κατόρθωσε να μετατρέψει αυτόν τον τόπο από επαρχία της οθωμανικής αυτοκρατορίας σε ένα δυτικό, δημοκρατικό, ελεύθερο έθνος. Να καταστήσει την Ελλάδα ένα σύγχρονο κράτος δικαίου, στον πυρήνα της ενωμένης Ευρώπης, εγγυήτρια δύναμη της σταθερότητας στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και τα Βαλκάνια. Και να της κληροδοτήσει τη μνήμη μιας ιερής ορμής που μεταμόρφωσε σε ήρωες απλούς, καθημερινούς ανθρώπους.
Αυτήν την ορμή χρειαζόμαστε και σήμερα. Πατριωτική, προσανατολισμένη στο γενικό καλό, απελευθερωτική των δυνάμεων και των δυνατοτήτων που διαθέτουμε. Για να διαμορφώσουμε με όραμα και θάρρος το μέλλον μας, δικαιώνοντας το ένδοξο παρελθόν. Το οφείλουμε στην ιστορία μας και σε όλους εκείνους που πάλεψαν με την ελπίδα και το όνειρο μιας Ελλάδας περήφανης και ισχυρής».
Το σχόλιο σας