Ο Βαρουφάκης και η πρόταση για διάλυση του τραπεζικού συστήματος

Την διάλυση του τραπεζικού συστήματος προτείνει ο υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ και επικεφαλής του ΜέΡΑ25 Γιάνης Βαρουφάκης, με αφορμή την τρέχουσα κρίση τραπεζών και τραπεζικού συστήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Για τον Γ. Βαρουφάκη, η υπάρχουσα κρίση έχει βαθιά χαρακτηριστικά που θα μπορούσαν να οδηγήσουν σε δομικούς μετασχηματισμούς, δεν πρέπει να συγχέεται με την κρίση του 2008 και, κοιτάζοντας πέρα από το δίλημμα «περιορισμός του πληθωρισμού ή σωτηρία των τραπεζών;», ο υπουργός Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ επικαλείται «επιφανείς σχολιαστές» (ποιους;) για να θεμελιώσει την νέα ανατρεπτική πρόταση της ριζοσπαστικής αριστεράς για διάλυση του υπάρχοντος τραπεζικού συστήματος σε συνθήκες οικονομίας της ελεύθερης αγοράς.

Ένα μη κερδοσκοπικό και ψηφιακά μετασχηματισμένο τραπεζικό σύστημα σε συνθήκες παγκοσμιοποιημένου καπιταλισμού είναι η αντιπρόταση του Γιάνη Βαρουφάκη.

Η κρίση είναι λοιπόν δομική στα μάτια του «οικονομολόγου της ελληνικής ριζοσπαστικής αριστεράς». Η τράπεζα της Silicon Valley είχε την ανοησία να συνδυάσει μια στρατηγική υψηλού επιτοκιακού ρίσκου με μια πελατεία κυρίως ανασφάλιστων καταθετών. Και η Credit Suisse είχε ένα σκοτεινό ιστορικό με εγκληματίες, απατεώνες και διεφθαρμένους πολιτικούς. Καμία από τις ρυθμιστικές αρχές στις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη δεν μπορούσε, εντούτοις, να ισχυριστεί αξιόπιστα ότι είχε παραπλανηθεί.

Οι αναφορές σε αμερικανικές και ευρωπαϊκές τράπεζες δεν διαφοροποιούνται στην πορεία σκέψης του Γιάνη Βαρουφάκη. Είτε πρόκειται για την αμερικανική Silicon Valley, είτε πρόκειται για την ελβετική Credit Suisse, διαφορές ουσίας δεν εντοπίζονται, σύμφωνα με τον υπουργό Οικονομικών του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος εισηγείται την ταυτόχρονη εξυπηρέτηση και του περιορισμού του πληθωρισμού και της σωτηρίας των τραπεζών.

Κατά τον επικεφαλής του ΜέΡΑ25, οι τράπεζες οφείλουν «να συνεχίσουν να αυξάνουν τα επιτόκια και την ίδια στιγμή να συνεχίζουν την πολιτική σοσιαλισμού για τους τραπεζίτες που ξεκίνησε να εφαρμόζεται μετά το 2008, που είναι η μόνη πολιτική που μπορεί, δεδομένων των συνθηκών, να αποτρέψει ντόμινο τραπεζικών πτωχεύσεων».

Κι αφού επιτευχθεί η «δημιουργική υπέρβαση» του διλήμματος περί περιορισμού του πληθωρισμού και διάσωσης των τραπεζών, αυτές θα πρέπει να στοιχηθούν με τις ψηφιακές αλλαγές, να συγκροτήσουν ψηφιακά πορτοφόλια για τους πελάτες του και να απολέσουν οριστικά τον ιδιωτικό και κερδοσκοπικό χαρακτήρα τους. Η διοίκηση των τραπεζών νέου τύπου θα γίνεται ουσιαστικά από μη επαγγελματίες τραπεζίτες.

Πιο ειδικά ακόμη, το απόρρητο στις τράπεζες, το οποίο παραβιάζεται πλήρως κατά τον Βαρουφάκη, από τα όργανα της κρατικής εξουσίας, θα μπορούσε να διαφυλαχθεί καλύτερα «εάν οι συναλλαγές επικεντρώνονταν στα λογιστικά βιβλία της Κεντρικής Τράπεζας υπό την επίβλεψη μιας επιτροπής νομισματικής εποπτείας που θα αποτελείται από τυχαία εκλεγμένους πολίτες και εμπειρογνώμονες από ένα ευρύ φάσμα επαγγελμάτων».