Από το 2002, η Έκθεση Παγκόσμιας Ευτυχίας καταγράφει τη σχετική ευτυχία των ανθρώπων σε όλο τον κόσμο, χρησιμοποιώντας στατιστική ανάλυση για να λάβει υπόψη παράγοντες όπως το κατά κεφαλήν ακαθάριστο εγχώριο προϊόν, η κοινωνική υποστήριξη, το προσδόκιμο ζωής, η ελευθερία να κάνει κανείς τις επιλογές της ζωής του, τη γενναιοδωρία ο γενικός πληθυσμός και οι αντιλήψεις για το επίπεδο της διαφθοράς στην κοινωνία. Οι ΗΠΑ κατέλαβαν τη 15η θέση από τις 149 χώρες της έρευνας. Ήταν αυτό μια ανωμαλία; Όχι, η Αμερική δεν έχει σπάσει την πρώτη δεκάδα, τουλάχιστον όχι τα τελευταία χρόνια. Πέρυσι ήταν το νούμερο 16. Το 2021 ήρθε στην 14η θέση. Το προηγούμενο έτος, 2020, ήταν 18ο. Ερωτώμενοι όλα αυτά τα χρόνια για το δικό τους επίπεδο ικανοποίησης από τη ζωή τους, οι Αμερικανοί δίνουν με συνέπεια απαντήσεις που οδηγούν τις Ηνωμένες Πολιτείες στη διψήφια κατάταξη πίσω από πολλές άλλες χώρες.
Όπως και άλλες σκανδιναβικές χώρες, η Φινλανδία διαθέτει εύρυθμους και δημοκρατικούς θεσμούς που παρέχουν στους πολίτες της εκτεταμένα οφέλη και ασφάλεια. Οι πολίτες των χωρών μας εμπιστεύονται τους θεσμούς μας, κάτι που σίγουρα δεν μπορεί να ειπωθεί για τις Ηνωμένες Πολιτείες επί του παρόντος, οι οποίες, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, κινδυνεύουν να χάσουν την ίδια τη δημοκρατία, η οποία εδώ και πολύ καιρό ήταν το επισκέψιμό τους στην παγκόσμια σκηνή. (Παρεμπιπτόντως, μεταξύ των άλλων σκανδιναβικών χωρών, η Δανία ήταν στη 2η θέση, η Ισλανδία ήταν 4η, η Νορβηγία ήταν 6η.) Φυσικά, κάθε χώρα έχει μια μοναδική ιστορία και έχει χαράξει μια μοναδική πορεία προς το σημερινό επίπεδο εθνικής ικανοποίησής της — ή την έλλειψή της. Η Φινλανδία και άλλες σκανδιναβικές χώρες δεν έχουν τις βαθιές ταξικές διαφορές και την οικονομική ανισότητα που βιώνουν ορισμένες άλλες χώρες — συμπεριλαμβανομένων των Ηνωμένων Πολιτειών. Τα οικονομικά μας συστήματα δεν είναι χτισμένα σε άτομα που έχουν και δεν έχουν, ένα δαρβινικό μοντέλο επιβίωσης του ισχυρότερου που στην πραγματικότητα ενθαρρύνει τις ταξικές διαιρέσεις και τις διαμάχες ανταμείβοντας τους νικητές που συχνά φαίνεται να πετυχαίνουν εκμεταλλευόμενοι τους λιγότερο τυχερούς.
Ο πολιτικός επιστήμονας Ronald Inglehart έδωσε μια εξήγηση σχετικά με το γιατί οι κάτοικοι των σκανδιναβικών χωρών είναι τόσο σταθερά ικανοποιημένοι με την τύχη τους στη ζωή. Σε μια έκθεση του 2020 με τίτλο «Nordic Exceptionalism» – μέρος της Έκθεσης Παγκόσμιας Ευτυχίας εκείνης της χρονιάς – είπε ότι οι χώρες μας αποτελούν «το κορυφαίο παράδειγμα επιτυχημένου εκσυγχρονισμού, μεγιστοποίησης της ευημερίας, της κοινωνικής αλληλεγγύης και της πολιτικής και προσωπικής ελευθερίας». Ένα άλλο χαρακτηριστικό της ζωής στην Αμερική όπως φαίνεται από το εξωτερικό είναι η υπερβολική εστίασή της στα χρήματα — το να τα κερδίζεις, να παίρνεις περισσότερα από αυτά και να τα κρατάς μόλις τα αποκτήσεις. Αναρωτιόμουν γιατί οι Αμερικανοί φίλοι μου ξόδευαν τόσο μεγάλο μέρος της ψυχικής τους ενέργειας σκεπτόμενοι να βγάλουν χρήματα. Συνειδητοποίησα ότι δεν είχαν άλλη επιλογή: Στις ΗΠΑ, το μέλλον εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το πόσα χρήματα διαθέτετε. Εάν δεν μπορείτε να αντέξετε οικονομικά τα δίδακτρα του σχολείου ή να καλύψετε τα έξοδα υγειονομικής περίθαλψης ή να διαθέσετε χρήματα για τα τελειόφοιτά σας, η ζωή μπορεί να είναι πράγματι άθλια.