El Pais: Οι παγίδες στα best seller αυτοβοήθειας

Η υποκατάσταση του ειδικού της ψυχικής υγείας από best seller συναισθηματικής αυτοβοήθειας έχει έναν καλπάζοντα χαρακτήρα. Μαζί με αυτόν, όμως, τα ζητήματα δεν επιλύονται λόγω της ψυχοπροφάνειας που υπάρχει στα βιβλία αυτά. Συναισθηματική αρωγή σύντομης διάρκειας παρέχουν, όχι κάτι περισσότερο.

Πολλές από τις συμβουλές από επαγγελματίες αυτοβοήθειας «είναι ψυχο-προφανείς». «Ένας νευροεπιστήμονας δεν χρειάζεται να μου πει ότι το να κάνω πράγματα που μου αρέσουν, όπως το να παίζω ένα όργανο ή να παίζω αθλήματα, που βελτιώνει την ευεξία μου», λέει ένας διάσημος Ισπανός ψυχολόγος στην El Pais. Από την άποψή τους, πολλοί από αυτούς τους συγγραφείς, που δίνουν συμβουλές με βάση την εμπειρία ή τις πεποιθήσεις τους, ενισχύουν την εξουσία τους δικαιολογώντας τους εαυτούς τους στην επιστήμη, μιλώντας «για ενεργοποίηση μιας περιοχής του εγκεφάλου ή μιας ορμόνης».

Υπό αυτή την έννοια, «οι άνθρωποι λατρεύουν να τους απλοποιείς εξαιρετικά πολύπλοκα ζητήματα χρησιμοποιώντας μια χημική ουσία. Ότι λες ότι η ωκυτονίνη είναι η ορμόνη της αγάπης, για παράδειγμα. Αυτό έχει κάποια αλήθεια, γιατί είναι μια προκοινωνική ορμόνη, αλλά θα πρέπει επίσης να ειπωθεί ότι αυτή η ορμόνη μπορεί να μας κάνει να είμαστε καχύποπτοι με τους ξένους και να εμπιστευόμαστε υπερβολικά τους αγαπημένους μας, να πιστεύουμε ότι έχουν την αλήθεια, ακόμα κι αν αυτή δεν είναι αλήθεια».

Επίσης, ορισμένες ομιλίες σχετικά με την εφαρμογή της νευροεπιστήμης στην καθημερινή ζωή μπορούν να βλάψουν το κύρος που αποκτά η επιστήμη με σχολαστική δουλειά για να επαληθεύσει τα πραγματικά αποτελέσματα που υπάρχουν μερικές φορές, αλλά δεν έχουν εφαρμογή στη ζωή μας.  Ένας ψυχίατρος δίνει ένα παράδειγμα με τη μουσική: «Φανταστείτε ότι δίνετε ένα τεστ νοημοσύνης σε ανθρώπους που έχουν εξασκηθεί με ένα όργανο και σε ανθρώπους που δεν το έχουν πράξει. Όσοι παίζουν μπορεί να έχουν ελαφρώς καλύτερη απόδοση ως ομάδα, αλλά αν επιλέξετε τυχαία ένα άτομο από την ομάδα των μουσικών, η πιθανότητα να είναι πιο έξυπνοι από την άλλη ομάδα είναι 57%.

Επομένως, αν και η επιστημονική βιβλιογραφία φαίνεται να δείχνει ότι το παίξιμο ενός μουσικού οργάνου βελτιώνει τη γνωστική λειτουργία, Δεν σημαίνει ότι μπορούμε να συμβουλεύουμε σε ατομικό επίπεδο ότι το να παίζεις ένα όργανο θα βελτιώσει τη νοημοσύνη σου, δεν είμαστε ακόμα σε αυτό το σημείο», υποστηρίζει. «Νομίζω ότι πρέπει να είμαστε προσεκτικοί. Ορισμένες συζητήσεις που προσφέρουν συνταγές που λειτουργούν για τα πάντα, κάτι πολύ χαρακτηριστικό της ψευδοεπιστήμης, γεννούν προσδοκίες που, αν δεν ικανοποιηθούν, προκαλούν απογοήτευση στους ανθρώπους, που θα νομίζουν ότι οι ψυχολόγοι λένε οτιδήποτε και θα καταλήξουν να αναζητούν απαντήσεις σε χειρότερα μέρη»..