Die Zeit: Οι ΗΠΑ παίρνουν αυτό που τους αξίζει

Στην αλαζονεία των στάσεων τους συναντιούνται η χώρα και ο πρώην πρόεδρός της. Ο Τραμπ πιστεύει ότι μπορεί να ξεφύγει με οτιδήποτε: με αρκετά χρήματα, μπορεί να αποτρέψει οποιοδήποτε πολιτικό ή επιχειρηματικό σκάνδαλο. Με ρατσιστικές, μισογυνικές και συνολικά περιφρονητικές αφηγήσεις που ηλεκτρίζουν τη βάση της. Γιατί στο τέλος αυτών των ιστοριών υπάρχει το δικό του μεγαλείο. Αυτοί που μπορούν να τελειώσουν τους άλλους εκτιμούν τον εαυτό τους. Αυτό περιλαμβάνει επίσης τους ψηφοφόρους που δεν ταξιδεύουν με ιδιωτικό τζετ και λαχταρούν αυτού του είδους την ανατίμηση σε μια κοινωνία που έχει καταρρεύσει σε όλα τα κοινωνικά ζητήματα.

Κατά τη διάρκεια των τεσσάρων ετών του στον Λευκό Οίκο, γινόταν σαφέστερο με κάθε του εμφάνιση -στην εθνική και διεθνή σκηνή- ότι το επιχείρημα εδώ δεν αφορούσε απλώς μια διαφορετική αντίληψη της πολιτικής μα για την κατανόηση και την αξία της δημοκρατίας. Αλλά η αντίληψη αυτού του κινδύνου, που τελικά οδήγησε στην εκλογή του Δημοκρατικού και, με την καλύτερη έννοια της λέξης, του παραδοσιακού πολιτικού Τζο Μπάιντεν, έδωσε γρήγορα τη θέση του σε ανακούφιση. Ακόμη και η καταιγίδα στο Καπιτώλιο στις 6 Ιανουαρίου 2021 άλλαξε ελάχιστα. Διότι μόλις δύο εβδομάδες αργότερα, ο Μπάιντεν ορκίστηκε πίσω από ψηλά εμπόδια, αλλά αρκετά αθόρυβα. Αυτό που έμεινε από την ημέρα ήταν η ανανεωμένη αυτοπεποίθηση ότι η αρχαιότερη δημοκρατία στον κόσμο είχε σωθεί για άλλη μια φορά, παρ' όλες τις διαιρέσεις στη χώρα.

Αυτό το συναίσθημα απλώθηκε σε όλη τη χώρα, ο Τραμπ εξαφανίστηκε από τα πρωτοσέλιδα, ο ιδεολογικός του διάδοχος Ρον ΝτεΣάντις είναι αποτελεσματικός μόνο στη Φλόριντα και οι ενδιάμεσες εκλογές τον Νοέμβριο του περασμένου έτους δεν ήταν και τόσο τρομερές. Ήταν και είναι ένας απρόσεκτος χειρισμός της κατάστασης της χώρας του. Το ακαδημαϊκό επίπεδο εξακολουθεί να συζητά πόσο πολύ η δημοκρατία των ΗΠΑ ήταν όχι μόνο στο χείλος, αλλά εξακολουθεί να είναι. Στην καθημερινή ζωή, αυτό δεν παίζει πλέον ρόλο για πολλούς. Οι φωτογραφίες της δικαστικής αίθουσας από τη Νέα Υόρκη είναι και πάλι μια στιγμή που δακρύζει από αυτή την ανεμελιά. Γιατί η ελπίδα μιας καταδίκης και ο φόβος ότι ο Τραμπ θα τα κάνει όλα ακόμα μεγαλύτερα και πιο επικίνδυνα είναι ισορροπημένα.

Εάν ο Τραμπ γίνει πραγματικά μεγάλος για τελευταία φορά, η Αμερική θα αποκτήσει έναν πρόεδρο με αυταρχικά χαρακτηριστικά. Εάν ο Τραμπ γίνει μικρός και εξαφανιστεί πολιτικά εξαιτίας αυτής ή οποιασδήποτε άλλης πιθανής υπόθεσης εναντίον του, οι άνθρωποι που λαχταρούν την ιδεολογία του παραμένουν. Κανένα από αυτά τα σενάρια δεν θα λύσει τίποτα για τη χώρα.