Ο Ιανός της τουρκικής εξωτερική πολιτικής

Την εξωτερική πολιτική της Τουρκίας σχολιάζει η Welt, με αφορμή, αφ’ ενός μεν την έγκριση της ένταξης της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ, αφ’ ετέρου δε, την επίσκεψη του Ρώσου υπουργού Εξωτερικών Σεργκέι Λαβρόφ στην Άγκυρα. Είναι μια εξωτερική σε δύο ταμπλό, σε δύο πρόσωπα.

«Η ατζέντα του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών Μεβλούτ Τσαβούσογλου συνοψίζει την πολιτική που ακολουθεί η Τουρκία: από τη μία πλευρά, η Άγκυρα είναι στρατηγικά σημαντικός εταίρος του ΝΑΤΟ και έχει προμηθεύσει το Κίεβο με όπλα, από την άλλη πλευρά όμως δεν θέλει να αποξενώσει τη Ρωσία. […] Και ο Ερντογάν έχει διαχειριστεί αριστοτεχνικά την εξισορρόπηση της εξωτερικής πολιτικής».

Η γερμανική εφημερίδα επισημαίνει ότι «η Ουκρανία και η Τουρκία μοιράζονται τις ανησυχίες τους για τη ρωσική κυριαρχία στη Μαύρη Θάλασσα ενώ ο Ερντογάν έχει επανειλημμένα προειδοποιήσει στο παρελθόν ότι αυτή μετατρέπεται σε “ρωσική λίμνη”. Ταυτόχρονα, όμως, ο Τούρκος πρόεδρος συνεχίζει να επιδιώκει στενή επαφή με τη Μόσχα και εκμεταλλεύεται το γεγονός ότι ο πόλεμος περιορίζει τα περιθώρια ελιγμών του Πούτιν. Η Τουρκία δεν συμμετέχει πλήρως στις δυτικές κυρώσεις, αγοράζει φυσικό αέριο από τη Ρωσία και ο όγκος του ρωσοτουρκικού εμπορίου έχει αυξηθεί σημαντικά».

Η Welt προσθέτει ακόμη πως «στα νότια της Τουρκίας, η ρωσική κρατική εταιρεία Rosatom κατασκευάζει έναν πυρηνικό σταθμό παραγωγής ενέργειας, ο οποίος θα εγκαινιαστεί στα τέλη Απριλίου και ο Πούτιν έχει προσκληθεί να δώσει το παρόν είτε αυτοπροσώπως είτε μέσω τηλεδιάσκεψης. Ο Ρώσος πρόεδρος πρότεινε επίσης στον Ερντογάν να μετατραπεί η Τουρκία σε κόμβο για το ρωσικό φυσικό αέριο».

Αντιστοίχως, «η Άγκυρα εκμεταλλεύεται και το νέο περιθώριο ελιγμών που έχει αποκτήσει έναντι της Δύσης. Μπλόκαρε τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ καθυστερώντας την ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας για δέκα μήνες. Εν τέλει, συμφώνησε στην ένταξη της Φινλανδίας, ωστόσο η Σουηδία παραμένει εκτός», παρατηρεί το γερμανικό μέσο.