Γερμανικά ΜΜΕ: Δεν υπάρχει χρόνος για το “ουκρανικό μοντέλο” στην επίθεση στην Ταϊβάν

Θα μπορούσε μάλιστα να είναι βολικό για το Πεκίνο ότι ο Πούτιν δεσμεύει τη στρατιωτική ισχύ της Ευρώπης και των ΗΠΑ. Διότι η Κίνα έχει εδώ και καιρό προετοιμάσει το σκηνικό για έναν πόλεμο που θα στρεφόταν επίσης εναντίον ολόκληρης της Δύσης: μια επίθεση στην πολύ μικρότερη γειτονική χώρα της Ταϊβάν.

Τους τελευταίους μήνες, οι εντάσεις στην περιοχή συνέχισαν να κλιμακώνονται. Πριν από λίγες ώρες, το Πεκίνο ανακοίνωσε και πάλι στρατιωτικούς ελιγμούς κοντά στο νησί. Η “άσκηση προετοιμασίας μάχης” θα διεξαχθεί από το Σάββατο έως τη Δευτέρα στον Πορθμό της Ταϊβάν, βόρεια και νότια του νησιού, καθώς και στα ύδατα και στον εναέριο χώρο ανατολικά της Ταϊβάν, ανακοίνωσε ο κινεζικός στρατός.

Σε περίπτωση που η Κίνα κάνει πράξη τις απειλές της, η ημέρα αυτή της επίθεσης θα ξεκινήσει επίσης με τον ήχο των αεροπορικών σειρήνων, όπως συνέβη στην Ουκρανία πριν από περισσότερο από έναν χρόνο. Έτσι περιγράφουν οι ειδικοί του Κέντρου Στρατηγικών και Διεθνών Σπουδών (CSIS) μια πιθανή επίθεση το 2026, με εκατοντάδες πυραύλους να πλήττουν την Ταϊβάν, που θα εκτοξεύονται από την κινεζική ενδοχώρα σε απόσταση μόλις 177 χιλιομέτρων. Καταστρέφουν μεγάλα τμήματα του ναυτικού και της πολεμικής αεροπορίας.

Οι επιτιθέμενοι περικυκλώνουν το νησί για να το αποκόψουν από τις προμήθειες. Στη συνέχεια, δεκάδες χιλιάδες στρατιώτες με αμφίβια οχήματα διασχίζουν τον πορθμό της Ταϊβάν και αρχίζουν την επίθεση στο έδαφος. Λίγες μόνο ημέρες αργότερα, η δημοκρατική κυβέρνηση στην Ταϊπέι και τα 24 εκατομμύρια πολίτες της θα μπορούσαν να βρεθούν στα πρόθυρα της παράδοσης – αν κανείς δεν έρθει να βοηθήσει.

Δεν υπάρχει χρόνος να ξυπνήσουμε

Η ρωσική εισβολή στην Ουκρανία στις 24 Φεβρουαρίου 2022 έπιασε τη Δύση σε μεγάλο βαθμό απροετοίμαστη. “Ξυπνήσαμε σε έναν διαφορετικό κόσμο σήμερα”, δήλωσε η υπουργός Εξωτερικών Aναλένα Μπέρμποκ. Αλλά στην περίπτωση της Ταϊβάν, δεν υπάρχει χρόνος για να ξυπνήσουμε και να συζητήσουμε. Το “ουκρανικό μοντέλο”, δηλαδή η σταδιακή αύξηση των διεθνών παραδόσεων όπλων σε βάθος μηνών, δεν αποτελεί επιλογή για το νησί της Ταϊβάν, αναφέρει η μελέτη. Η Ταϊβάν, η οποία δεν ανήκει σε καμία στρατιωτική συμμαχία λόγω της διπλωματικής πίεσης από την Κίνα, θα πρέπει να είναι εξ αρχής εξαιρετικά εξοπλισμένη. Αλλά θα υπήρχε μια πιθανότητα μόνο αν οι ΗΠΑ επενέβαιναν άμεσα. Ο Αμερικανός πρόεδρος Μπάιντεν έχει επανειλημμένα προβάλει την προοπτική μιας τέτοιας βοήθειας.

Ο επικεφαλής του κινεζικού κράτους Σι Τζινπίνγκ έχει ανακοινώσει ότι θα διαθέτει τα απαραίτητα στρατιωτικά μέσα για να επιτεθεί στην Ταϊβάν μέχρι το 2026. Η ρητορική του είναι παρόμοια με εκείνη του Πούτιν απέναντι στην Ουκρανία. Περιγράφει την προσάρτηση της Ταϊβάν ως “επανένωση”, την οποία θέλει να επιτύχει ειρηνικά, αλλά για την οποία επιφυλάσσεται να λάβει όλα τα “απαραίτητα μέτρα”. Πρόκειται για μια ιδεολογική πορεία στην οποία άλλα επιχειρήματα δεν έχουν θέση – ούτε καν το γεγονός ότι η Ταϊβάν προμηθεύει ολόκληρο τον κόσμο με μικροτσίπ και ότι οι οικονομικές συνέπειες θα ήταν ακόμη πιο καταστροφικές από εκείνες του πολέμου στην Ουκρανία.

Η προοπτική της στρατιωτικής ήττας θα ήταν πιο πιθανό να αποτρέψει την Κίνα. Υπό διάφορες συνθήκες, το σενάριο της “24ης Φεβρουαρίου” για την Ταϊβάν μπορεί να μην καταλήξει σε παράδοση, αναφέρει η μελέτη.

Πρώτα απ’ όλα, η χώρα θα πρέπει να εξοπλιστεί εκ των προτέρων με πυραυλικά συστήματα ικανά να αποκρούσουν το πρώτο κύμα κινεζικών πυραυλικών πυρών και να εξουδετερώσουν αμφίβια οχήματα και εχθρικά πλοία.

Δεύτερον, οι αμερικανικές μονάδες που σταθμεύουν στον Ειρηνικό πρέπει να εισέλθουν αμέσως στον πόλεμο και να υποστούν βαριές απώλειες. Σύμφωνα με την προσομοίωση, έως και 3.000 Αμερικανοί στρατιώτες θα σκοτωθούν σε μια αμυντική μάχη τριών εβδομάδων- υπολογιζόμενοι στο σύντομο χρονικό διάστημα, θα ήταν η επέμβαση των Αμερικανών με τις μεγαλύτερες απώλειες από τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ο αμερικανικός στρατός θα έχανε επίσης έως και 20 πολεμικά πλοία, δύο αεροπλανοφόρα και 400 αεροσκάφη.

Κατά πάσα πιθανότητα, οι Κινέζοι επιτιθέμενοι αποβιβάζονται σε παραλίες στα νότια του νησιού. Εκεί η άμυνα είναι πιο αδύναμη, ενώ στο βορρά γύρω από την πρωτεύουσα Ταϊπέι σταθμεύουν τα περισσότερα άρματα μάχης. Στη συνέχεια, τίθεται το ζήτημα της μαχητικής δύναμης και του ηθικού των χερσαίων στρατευμάτων της Ταϊβάν. Πρέπει να εμποδίσουν τους εισβολείς να δημιουργήσουν προγεφυρώματα. Συγκριτικά, 90.000 στρατιώτες κατάφεραν να αποβιβαστούν στην ξηρά την πρώτη ημέρα του συμμαχικού αποβατικού ελιγμού στη Νορμανδία στις 6 Ιουνίου 1944. Η Κίνα, σύμφωνα με ειδικούς σε θέματα ασφάλειας, θα μπορούσε να διαχειριστεί μόνο μέχρι 8.000 στρατιώτες ανά ημέρα.

Όπου οι θέσεις δεν μπορούν να κρατηθούν, οι υπερασπιστές υποχωρούν στο λοφώδες εσωτερικό, χρησιμοποιώντας φορητά όπλα όπως εκτοξευτές πυραύλων. “Σκαντζόχοιρος” είναι το όνομα της τακτικής, ενώ αιματηρές μάχες λαμβάνουν χώρα και στις πόλεις. Η Κίνα πιθανότατα θα βομβαρδίσει επίσης υποδομές στην ενδοχώρα και θα προσπαθήσει να καταλάβει σημαντικά αεροδρόμια με αλεξιπτωτιστές. Ωστόσο, δεν είναι σαφές πόσο καλά είναι πραγματικά προετοιμασμένη η Κίνα για αυτή την πολύπλοκη επιχείρηση. Η “D-Day” στη Νορμανδία εναντίον της ναζιστικής Γερμανίας το 1944 προετοιμάστηκε και προβάσθηκε από τους Συμμάχους επί σειρά ετών.

Μια άλλη απαραίτητη προϋπόθεση: Η Ιαπωνία πρέπει να διαθέσει τις στρατιωτικές της βάσεις στις ΗΠΑ και να γίνει έτσι η ίδια μέρος του πολέμου. “Η Ιαπωνία είναι ο άξονας”, τονίζουν οι συγγραφείς. Από μόνες τους, οι ΗΠΑ δύσκολα θα συμμετείχαν στη μάχη- η βάση τους στο νησί Γκουάμ είναι πολύ μακριά.

Οι άλλες χώρες του Ινδο-Ειρηνικού παραμένουν ουδέτερες. Επίσης, επειδή εξαρτώνται οικονομικά από την Κίνα. Η Αυστραλία και η Νότια Κορέα παίζουν ρόλο μόνο αργότερα, για να κρατήσουν υπό έλεγχο μια Κίνα ηττημένη στη μάχη για την Ταϊβάν.

Η “Πράξη Ενισχυμένης Ανθεκτικότητας της Ταϊβάν” δείχνει πόσο σοβαρά αντιμετωπίζεται ένας πιθανός πόλεμος στην Ουάσιγκτον. Το αμερικανικό Κογκρέσο αποφάσισε τον Δεκέμβριο να διαθέσει 10 δισεκατομμύρια δολάρια για την άμυνα της Ταϊβάν. Θα παραδοθούν μαχητικά αεροσκάφη F-16 και πύραυλοι Harpoon και θα τοποθετηθούν 200 Αμερικανοί στρατιώτες για να βοηθήσουν στην εκπαίδευση. Το Τόκιο σηματοδοτεί επίσης ότι θα σταθεί στο πλευρό της Ταϊβάν. Η ίδια η χώρα, όπου σταθμεύουν μόνιμα 50.000 Αμερικανοί στρατιώτες, βρίσκεται σε κίνδυνο. Το Πεκίνο διεκδικεί τα νότια ιαπωνικά νησιά Σενκάκου, τα οποία απέχουν μόλις 150 χιλιόμετρα από τις ακτές της Ταϊβάν. Ήδη από το καλοκαίρι του 2021, ο τότε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης Τάρο Άσο ανακοίνωσε ότι η Ταϊβάν θα υπερασπιστεί αν κινδυνεύει η “επιβίωσή” της.

Η Ιαπωνία προσπαθεί επίσης να βάλει την Ευρώπη σε δύσκολη θέση. “Η σημερινή Ουκρανία μπορεί να είναι η αυριανή Ανατολική Ασία”, δήλωσε ο πρωθυπουργός Φούμιο Κισίντα Το Τόκιο στέλνει βοήθεια στην Ουκρανία, αλλά και οικονομική βοήθεια στο κράτος-μέτωπο της Πολωνίας. Με τη σειρά της, η στήριξη είναι πιθανό να αναμένεται επίσης. Άμεση στρατιωτική επέμβαση για την Ταϊβάν από την Ευρώπη θα ήταν “πιθανότατα ένα βήμα παραπάνω”, ενόψει και της ρωσικής απειλής, λέει ο Μπεν Σρερ, επικεφαλής του γραφείου του Διεθνούς Ινστιτούτου Στρατηγικών Μελετών στο Βερολίνο.

Παρ’ όλα αυτά, η Ευρώπη έχει στη διάθεσή της μέσα για να επιβάλει “στρατηγικό κόστος” στην Κίνα. Τα ευρωπαϊκά μέλη του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να υποστηρίξουν τις ΗΠΑ στη μετακίνηση των πόρων τους περαιτέρω στην περιοχή του Ινδο-Ειρηνικού, “γεμίζοντας” την υπάρχουσα αμερικανική παρουσία στην Ευρώπη. Είναι επίσης νοητό, δήλωσε ο Σρερ, ότι οι μονάδες του ΝΑΤΟ θα μπορούσαν να παράσχουν έμμεση υποστήριξη συμβάλλοντας σε έναν ναυτικό αποκλεισμό των “κρίσιμων εμπορικών και εφοδιαστικών οδών” της Κίνας στον νότιο Ινδικό Ωκεανό. Δεδομένου ότι η Κίνα θα επικεντρωνόταν στην καταπολέμηση των δυνάμεων της Ταϊβάν και των συμμάχων τους στην άλλη πλευρά του στενού, θα είχε λίγες επιλογές για να αντεπιτεθεί εκεί.

Η Ταϊβάν περιμένει μάταια γερμανικά υποβρύχια

Η Φον ντερ Λάιεν απηύθυνε σαφή προειδοποίηση κατά της επίθεσης στην Ταϊβάν κατά την επίσκεψή της στο Πεκίνο. “Κανείς δεν πρέπει να αλλάξει μονομερώς το status quo σε αυτή την περιοχή με τη βία”, δήλωσε η ίδια. Μόνο που: εκτός από λόγια, η Ευρώπη έχει δεσμευτεί ελάχιστα μέχρι στιγμής. Η Γαλλία, άλλωστε, προμηθεύει σύγχρονα πυραυλικά συστήματα. Η Ταϊπέι, από την άλλη πλευρά, ζητά επί χρόνια μάταια από το Βερολίνο σύγχρονα υποβρύχια. Η Μεγάλη Βρετανία δεν έχει παραδώσει κανένα όπλο στην Ταϊβάν από το 2000. Η τότε πρωθυπουργός Λιζ Τρας ανακοίνωσε το καλοκαίρι του 2022 ότι αυτό θα αλλάξει. Αλλά το βρετανικό επιτελείο άμυνας δήλωσε αμέσως ότι θα χρειαστούν “αρκετά χρόνια” για να αναπληρώσει τα δικά της αποθέματα μετά τις παραδόσεις στην Ουκρανία.

Ακόμη και αν η Κίνα χάσει σε μια επίθεση, θα είναι μόνο η αρχή μιας μακράς κρίσης. Ο αμερικανικός στρατός θα αποδυναμωνόταν για χρόνια μετά από βαριές απώλειες. Άλλες δυνάμεις, όπως το Ιράν ή η Βόρεια Κορέα, θα μπορούσαν να επωφεληθούν από αυτό. Επιπλέον, ο παγκόσμιος χάρτης θα διαιρεθεί ακόμη περισσότερο σε μπλοκ που είναι υπέρ ή κατά της Κίνας. Η Δύση θα έπρεπε να επιβάλει κυρώσεις, οι αλυσίδες εφοδιασμού θα κατέρρεαν. Οι συντάκτες της μελέτης του CSIS λένε λοιπόν ότι η μάχη για την Ταϊβάν είναι πάνω απ’ όλα αυτό: “Η πρώτη μάχη ενός νέου πολέμου”.