Guardian: Έπαινοι για την μεταναστευτική πολιτική Μητσοτάκη

Τα κολακευτικά σχόλια της βρετανικής εφημερίδας συγκεντρώνει η μεταναστευτική πολιτική που ακολουθεί η Χώρα μας, η οποία αντιμετωπίζεται ως παράδειγμα προς μίμηση, ως μοντέλο που πρέπει να ακολυθηθεί.

Πιο ειδικά, οι Βρετανοί Συντηρητικοί χαιρετίζουν τις ελληνικές μεταναστευτικές πολιτικές ως παράδειγμα. Η εμπειρία στην ανατολική Μεσόγειο αποδεικνύει ότι η αποτροπή και οι σκληρές συνθήκες δεν αποθαρρύνουν τους πρόσφυγες.

Οι Συντηρητικοί βλέπουν τις αποκαλούμενες «αυστηρές αλλά δίκαιες» μεταναστευτικές πολιτικές της Ελλάδας ως μοντέλο προς μίμηση.

Μάλιστα, η πρώην υπουργός Εσωτερικών Πρίτι Πατέλ είπε στους βουλευτές ότι «δεν θα βρισκόμασταν σε αυτήν την τρέχουσα κατάσταση» αν της επιτρεπόταν να αντιγράψει «κέντρα υποδοχής ελληνικού τύπου».

Το ενδιαφέρον των Βρετανών για το ελληνικό μοντέλο χρονολογείται από τον Μάιο του 2021, όταν ο πρώην υπουργός Μετανάστευσης Κρις Φιλπ έκανε ένα «επείγον» –όπως το αποκαλούσαν εσωτερικά έγγραφα που είδε ο Guardian– στην Ελλάδα. Ακολούθησε μια επίσημη επίσκεψη της Πατέλ τον Αύγουστο του 2021, όταν περιόδευσε σε ένα νεοκατασκευασμένο ελληνικό στρατόπεδο, βγήκε σε περιπολία με την ελληνική ακτοφυλακή και μίλησε για «στενή συνεργασία με Έλληνες εταίρους » για τη μετανάστευση.

Το νομοσχέδιο για την παράνομη μετανάστευση που περνάει από το βρετανικό κοινοβούλιο έχει δηλωμένο σκοπό να αποτρέψει τους αιτούντες άσυλο που εισέρχονται στο Ηνωμένο Βασίλειο «παράνομα» και «μέσω ασφαλών χωρών», εν μέρει αφαιρώντας το δικαίωμα ασύλου – για όσους φτάνουν με μικρά σκάφη, για παράδειγμα.

Οι απόηχοι της ελληνικής πολιτικής είναι εμφανείς στο νομοσχέδιο και στη συζήτηση γύρω από αυτό – και ενώ η νομιμότητα και η αποτελεσματικότητά τους είναι αμφισβητήσιμες, η πολιτική τους λογική είναι σαφής. Οι Συντηρητικοί και η ελληνική κεντροδεξιά κυβέρνηση, η οποία βρίσκεται αντιμέτωπη με εκλογές τον Μάιο, βασίζονται σε σκληρές μεταναστευτικές πολιτικές ως νικητές.

Ως δύο δημοσιογράφοι, Γιώργος Χρηστίδης και Katy Fallon, που καλύπτουν τη μετανάστευση στην Ελλάδα για χρόνια, έχουν γίνει μάρτυρες των νομικών, ηθικών και πολιτικών προεκτάσεων των νόμων και των πολιτικών που εφαρμόζονται ήδη στην Ελλάδα και τώρα συζητούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Αυτά περιλαμβάνουν τη χρήση στρατιωτικών βάσεων που δεν χρησιμοποιούνται για τη στέγαση αιτούντων άσυλο. Ο υπουργός Μετανάστευσης Ρόμπερτ Τζένρικ χαρακτήρισε πρόσφατα αυτή την πρακτική «επιτυχία » στην Ελλάδα.

Αυτό μπορεί να είναι είδηση για τις ελληνικές αρχές, οι οποίες αναγνώρισαν τις απάνθρωπες συνθήκες σε τοποθεσίες όπως το διαβόητο στρατόπεδο της Μόρια στη Λέσβο, ένας πρώην στρατώνας που κάηκε ολοσχερώς τον Σεπτέμβριο του 2020 . Και στις δύο χώρες υπάρχει ένας καπλαμάς ανθρωπισμού που δικαιολογεί σκληρές πολιτικές.

Το Υπουργείο Εσωτερικών και η ελληνική κυβέρνηση δηλώνουν ότι οι πολιτικές τους στοχεύουν στην προστασία των ζωών που κινδυνεύουν από διελεύσεις με αδύναμα σκάφη.

Όμως, ενώ τέτοια ταξίδια είναι αναμφισβήτητα επικίνδυνα και συχνά αποδεικνύονται θανατηφόρα, «το να σταματήσεις τις βάρκες» δεν σημαίνει απαραίτητα ότι σώζονται ζωές. Στην Ελλάδα, 326 αιτούντες άσυλο καταγράφηκαν ως νεκροί ή αγνοούμενοι από την Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες , το 2022, έτος με λιγότερες από 20.000 αφίξεις. Ο θάνατος και η εξαφάνιση ήταν 20 φορές πιο πιθανοί το 2022 σε σύγκριση με την κορύφωση των αφίξεων προσφύγων το 2015.