BBC: Ποιος είναι ο νέος πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας

Ο Ατζάι Μπάνγκα είναι ο νέος πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας. Ο μοναδικός υποψήφιος που προτάθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες.

Ο νεοεισερχόμενος πρόεδρος της Παγκόσμιας Τράπεζας γεννήθηκε στην Ινδία και σφυρηλάτησε την πρώιμη επιχειρηματική του επιτυχία εκεί, γεγονός που λένε οι υποστηρικτές του δίνει στον Ατζάι Μπάνγκα πολύτιμη εικόνα για τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν οι αναπτυσσόμενες χώρες που η τράπεζα υποτίθεται ότι θα βοηθήσει.

Αλλά δεν είναι όλοι σίγουροι ότι ο Μπάνγκα, ο οποίος έχει περάσει το μεγαλύτερο μέρος των δύο τελευταίων δεκαετιών στον εταιρικό κόσμο των ΗΠΑ, μπορεί να υπολογίζει ότι θα ταρακουνήσει την τράπεζα με τον τρόπο που κάποιοι πιστεύουν ότι θα έπρεπε να ταρακουνηθεί.

Η υπουργός Οικονομικών των ΗΠΑ Τζάνετ Γέλεν μίλησε για τα διαπιστευτήρια του Μπάνγκα αυτή την εβδομάδα στο περιθώριο των εαρινών συνεδριάσεων της Παγκόσμιας Τράπεζας και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου στην Ουάσιγκτον. Ο Banga, επί του παρόντος αντιπρόεδρος στην εταιρεία private equity General Atlantic, έχει περισσότερα από 30 χρόνια επιχειρηματικής εμπειρίας, μεταξύ άλλων ως Διευθύνων Σύμβουλος της Mastercard και στα διοικητικά συμβούλια του Αμερικανικού Ερυθρού Σταυρού, της Kraft Foods και της Dow Inc.

Έχει τις κατάλληλες ηγετικές και διοικητικές δεξιότητες, το υπόβαθρο και την οικονομική τεχνογνωσία για να ηγηθεί της Παγκόσμιας Τράπεζας σε μια κρίσιμη στιγμή της ιστορίας της», είπε η υπουργός Οικονομικών των Ηνωμένων Πολιτειών Τ. Γέλλεν.

Αυτό έγινε αφότου ο Πρόεδρος Τζο Μπάιντεν, διορίζοντας τον Μπάνγκα τον Φεβρουάριο, ανήγγειλε την «κρίσιμη εμπειρία» του όσον αφορά τις επείγουσες παγκόσμιες προκλήσεις όπως η κλιματική αλλαγή, παρόλο που το βιογραφικό του δείχνει ελάχιστη σχέση με τα διαπιστευτήρια για το κλίμα.

Η Παγκόσμια Τράπεζα —η μεγαλύτερη και παλαιότερη αναπτυξιακή τράπεζα στον κόσμο— περιλαμβάνει 189 χώρες μέλη με αποστολή τη μείωση της φτώχειας και την οικοδόμηση ευημερίας στον αναπτυσσόμενο κόσμο. Η απειλή της κλιματικής αλλαγής βρίσκεται στο επίκεντρο, με την τράπεζα να χαρακτηρίζεται ως ο μεγαλύτερος χρηματοδότης της κλιματικής δράσης στις αναπτυσσόμενες χώρες.

Ωστόσο, ηγέτες και ακτιβιστές από φτωχότερα έθνη, ειδικά εκείνα που είναι ευάλωτα στις ακραίες καιρικές συνθήκες που επιδεινώνονται από την κλιματική αλλαγή, έχουν ζητήσει τεράστιες μεταρρυθμίσεις σε ολόκληρο το σύστημα πολυεθνικών τραπεζών ανάπτυξης. Με επικεφαλής την πρωθυπουργό των Μπαρμπάντος, Mia Mottley και αγκαλιασμένους από τον Γάλλο Πρόεδρο Emmanuel Macron, έχουν προωθήσει κάτι που ονομάζεται Πρωτοβουλία Bridgetown , που θα διευκόλυνε και θα διευκόλυνε τις αναπτυσσόμενες χώρες που πλήττονται από καιρικές καταστροφές να βρίσκουν χρήματα με χαμηλότερα επιτόκια τόσο για την ανάκαμψη όσο και για το κτίριο να είναι πιο ανθεκτικό.

Η Mottley ανέβασε στο Twitter μια φωτογραφία της και της Banga από μια συνάντηση της 11ης Μαρτίου, λέγοντας ότι οι δυο τους συζήτησαν για την Πρωτοβουλία Bridgetown και πώς η Παγκόσμια Τράπεζα «μπορεί να ανταποκριθεί στη βοήθεια για τη διάσωση του πλανήτη, ενώ ελαφρύνει το βάρος των πιο ευάλωτων». Η Γαλλία έχει επίσης υποστηρίξει τον Μπάνγκα.

Ο Μπάνγκα θα αντικαταστήσει τον Ντέιβιντ Μάλπας, έναν πρόεδρο διορισμένο από τον Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος ανακοίνωσε ότι θα παραιτηθεί τον Ιούνιο, ένα χρόνο νωρίτερα, αφού δέχθηκε πίεση επειδή αρνήθηκε να πει εάν συμφωνούσε με την επιστημονική συναίνεση για την κλιματική αλλαγή.

Γιος ενός Ινδού αξιωματικού του στρατού, ο Μπάνγκα γεννήθηκε το 1959 και σπούδασε σε ορισμένα από τα κορυφαία ιδρύματα της Ινδίας. Όταν η οικονομία της Ινδίας απελευθερώθηκε στις αρχές της δεκαετίας του ’90, ο Banga μπόρεσε να εργαστεί και να ανέλθει στις τάξεις των πολυεθνικών εταιρειών που εισέβαλαν στην Ινδία.

Από τότε που μετακόμισε στις ΗΠΑ στις αρχές της δεκαετίας του 2000, ο Banga κατείχε θέσεις κύρους στον εταιρικό κόσμο, συμπεριλαμβανομένης της διεύθυνσης Mastercard και υπηρετώντας ως διευθυντής της Exor και της Temasek, μεγάλων εταιρειών χαρτοφυλακίου των οποίων τα χαρτοφυλάκια είναι διαφορετικά και περιλαμβάνουν εταιρείες μέσων όπως η Mediacorp και ο Economist, καθώς και εταιρείες αυτοκινήτων όπως η Ferrari.