Ο Μητσοτάκης συνεργός του εμφυλίου του Σουδάν;

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έρχεται πρώτος στις ερώτημα της δημοφιλίας των πολιτικών αρχηγών.

Το σημειώναμε και επιμένουμε στην σημείωση: Βασικό συγκριτικό πλεονέκτημα της Νέας Δημοκρατίας εν όψει των εκλογών της 21 ης Μαίου είναι και παραμένει ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Παρά τις αναντίρρητες ατυχίες που κλήθηκε από πολύ νωρίς να φέρει εις πέρας, ο πρωθυπουργός επέδειξε πολιτική ψυχραιμία και ορθολογικά αντανακλαστικά. Έμεινε μακριά από τις ποικιλόμορφες θεωρίες συνωμοσίας που διακινούνταν και επέλεξε την ορθολογική αντιμετώπιση της πανδημικής κρίσης της Covid – 19, παρέμεινε απαρασάλευτα προσηλωμένος στην δέσμευση στο δημόσιο διεθνές δίκαιο απέναντι στον πόλεμο της Ουκρανίας και στην τελική ευθεία προς τις κάλπες, προτιμά – περίπου ξεροκέφαλα – να αρθρώνει έναν σύγχρονο προγραμματικό λόγο, να τοποθετείται επί τη βάσει συγκεκριμένων στοιχείων και όχι γενικόλογων και αφηρημένων αναφορών.

Αυτό το πολιτικό προβάδισμα της ΝΔ βρίσκει τις αποτυπώσεις του σε όλες ανεξαιρέτως τις δημοσκοπήσεις, που διενεργήθηκαν και ήρθαν στην δημοσιότητα, όλους τους τελευταίους μήνες. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης έρχεται πρώτος στις ερώτημα της δημοφιλίας των πολιτικών αρχηγών. Η δημοτικότητά του είναι σαφώς πιο υψηλή από εκείνη κάθε άλλου αρχηγού και, βέβαια, του Αλέξη Τσίπρα. Ο πρωθυπουργός διατηρεί με απόσταση την πρωτιά στο ζήτημα της καταλληλότητας για την πρωθυπουργία. Ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει κατορθώσει ακόμη να ανατρέψει αυτήν την πολιτική κυριαρχία σε καμία έρευνα κοινής γνώμης. Με αυτά τα συντριπτικά υπέρ του Κ. Μητσοτάκη, ποιοτικά και αριθμητικά, δεδομένα, ο Αλέξης Τσίπρας και ο ευρύτερος χώρος της ριζοσπαστικής αριστεράς ξιφουλκεί νυχθημερόν εναντίον του προσώπου του πρωθυπουργού. Τον στοχοποιεί, ευκαίρως – ακαίρως, για τα πιο ευφάνταστα ζητήματα, αλλά και για τα πιο απίθανα δεινά.

Στο τελευταίο επεισόδιο αυτής της σειράς αλλεπάλληλων στοχοποιήσεων του πρωθυπουργού, ο βουλευτής και πρώην υπουργός του ΣΥΡΙΖΑ Γιώργος Κατρούγκαλος αφήνει σαφή την υπόνοια ότι ο Κ. Μητσοτάκης ενέπλεξε την Χώρα μας στον… εμφύλιο του Σουδάν! «Έστειλε η κυβέρνηση της ΝΔ το Predator στο Σουδάν; Ενέπλεξε, έστω έμμεσα, την Ελλάδα στον εμφύλιο στη χώρα;», διερωτάται ο Γεώργιος Κατρούγκαλος, ο οποίος ολοκληρώνει την θυμηδία, σημειώνοντας επεξηγηματικά: «Η ισραηλινή Χάρετζ έγραφε ότι το Predator “στα χέρια του RSF θα γείρει την ισορροπία δυνάμεων υπέρ μιας αδίστακτης πρώην πολιτοφυλακής, φέρνοντας το Σουδάν ένα βήμα πιο κοντά σε μια ανοιχτή αντιπαράθεση με τις ένοπλες δυνάμεις της χώρας και αυξάνοντας τον κίνδυνο εμφυλίου πολέμου.”». Στην ίδια ακριβώς γραμμή σκέψης κινείται και η επίσημη ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ, στην οποία τονίζεται πως «ο κ. Μητσοτάκης δεν μπορεί άλλο να κρύβεται και οφείλει απαντήσεις. Έδωσε ο κ. Σμυρλής άδεια εξαγωγής του Predator εκτός από τη Μαδαγασκάρη και στο Σουδάν, με αποτέλεσμα να καταλήξει στα χέρια της πολιτοφυλακής RSF; Με απλά λόγια, ενέπλεξε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, έστω έμμεσα, την χώρα μας στον εμφύλιο και το αιματοκύλισμα;».

Αυτήν την προεκλογική πολιτική των εμπύρετων αντιπαραθέσεων είχε εγκαινιάσει με την ανακοίνωση της ημερομηνίας των εκλογών ο Γιάνης Βαρουφάκης. Υπενθυμίζουμε ότι, σύμφωνα με τον κορυφαίο υπουργό του Αλ. Τσίπρα, «ο κ. Μητσοτάκης σκοπεύει να κάνει τις δεύτερες εκλογές μέσα στον Ιούλιο όταν οι νέοι μας και οι νέες μας, οι εργαζόμενοι ως εποχιακοί δεν θα μπορούν να ψηφίσουν, με απώτερο στόχο να στερήσει το δικαίωμα ψήφου από 500.000 – 600.000 νέους». Η αντιμετώπιση με όρους ατομικής ψυχολογίας δεν είναι, ασφαλώς, επαρκής για τα στοιχειώδη κριτήρια της πολιτικής ανάλυσης, στο επίπεδο της οποίας διακρίνεται μια σαφής μειονεξία του Αλέξη Τσίπρα έναντι του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη. Ο επικεφαλής του ΣΥΡΙΖΑ έχει επίγνωση – για την ακρίβεια, απέκτησε συν τω χρόνω πλήρη επίγνωση – της προσωπικής – πολιτικής μειονεξίας του έναντι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Έχει επίσης πλήρη επίγνωση του πρωταγωνιστικού ρόλου που παίζει το πρόσωπο του πρωθυπουργού στην τελική εκλογική κρίση των πολιτών, η οποία πλησιάζει ολοένα και περισσότερο. Έχοντας όμως σπαταλήσει στην προγραμματική ραθυμία και τον πολιτικό κιτρινισμό, ο Αλ. Τσίπρας διαπιστώνει πως δεν μπορεί να καλύψει την πολιτική απόσταση από τον πρώτο Κ. Μητσοτάκη. Μοιραία, ο ίδιος και η Κουμουνδούρου επιλέγουν την φθηνή καταγγελία, η οποία πλέον έχει περάσει στη σφαίρα της αυτογελοιοποίησης.