Τίτλοι τέλους για την κυβέρνηση ανοχής

Μάλλον πρόωρα και σίγουρα άκομψα φαίνεται ότι εμφανίζονται οι «τίτλοι τέλους» για την ιδέα της κυβέρνησης ανοχής που προωθεί ο Αλέξης Τσίπρας. Οι αρνήσεις των τριών κομμάτων της ευρύτερης αριστεράς είναι σαφείς, αλλά ο πρόεδρος του Σύριζα επιμένει, ακόμη και τώρα που γράφονται οι γραμμές αυτές, να επαναφέρει την πρόταση, με διαφορετικό τρόπο.

Η πρώτη κάθετη άρνηση διατυπώνεται από τον επικεφαλής του Μέρα25 Γιάνη Βαρουφάκη. Ο πολιτικός αρχηγός που «έβαλε φωτιά» στην πολιτική ζωή της χώρας με την πρότασή του για «λουκέτο» στις τράπεζες και μετάβαση σε εθνικό νόμισμα, χρησιμοποιεί σκληρή πολιτική γλώσσα απέναντι στον άλλοτε πολιτικό προϊστάμενό του, στο υπουργείο Οικονομικών.

«Δεν υπάρχει ανοχή. Αυτά είναι αστειότητες. Υπάρχει και ένα Σύνταγμα και οι νόμοι, υπάρχει και η κοινοβουλευτική διαδικασία. Μετά τις εκλογές συγκαλείται η Βουλή και έρχεται μία κυβέρνηση και ζητάει ψήφο εμπιστοσύνης. Εκεί δεν υπάρχει παρών. Στα νομοσχέδια υπάρχει», τονίζει εμφατικά ο επικεφαλής του Μέρα25 και προσθέτει ότι προτιμά να πάει για μπάνιο, δηλώνοντας συγκεκριμένα: «Ο μόνος τρόπος για να δείξεις ανοχή είναι να μην προσέλθεις, να πας εκδρομή, να πας για μπάνιο. Αυτό έλειπε. Οι βουλευτές του ΜέΡΑ25-Συμμαχία για τη Ρήξη που κάνουμε προεκλογική καμπάνια κοιτάζοντας τον κόσμο στα μάτια και λέγοντας δώστε μας ψήφο εμπιστοσύνης προς εμάς να σας εκπροσωπήσουμε στη Βουλή, να πάμε για μπάνιο την ημέρα εκείνη. Θα πάμε στη Βουλή και θα καταψηφίσουμε όποια κυβέρνηση μας παρουσιαστεί. Δεν υπάρχει ανοχή».

Ηχηρή και κατηγορηματική είναι και η δεύτερη αρνητική τοποθέτηση έναντι της ιδέας για κυβέρνηση ανοχής. Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, αναφέρει πως το Κομμουνιστικό Κόμμα «δεν θα στηρίξει ούτε θα δείξει ανοχή στην όποια αντιλαϊκή κυβέρνηση, είτε ονομάζεται προοδευτική, είτε ονομάζεται δημοκρατική, είτε ονομάζεται δήθεν ειδικού σκοπού».

Για τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, είναι σαφές πως «θα έχουμε προδώσει τον λαό αν στηρίξουμε μια αντιλαϊκή κυβέρνηση που θα κάνει πλειστηριασμούς λαϊκών σπιτιών και θα συνεχίσει τη φοροληστεία σε βάρος του λαού που πληρώνει το 95% των φόρων και μόλις το 5% το κεφάλαιο».

Απορριπτική έναντι της πρότασης για κυβέρνηση ανοχής είναι και η θέση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, Νίκου Ανδρουλάκη.

«Έχουμε ξεκαθαρίσει», υποστηρίζει ο Ν. Ανδρουλάκης, «ότι δεν υπάρχει κανένα σενάριο συγκυβέρνησης με το κόμμα του κ. Βαρουφάκη και όσους έπαιξαν τη χώρα στα ζάρια της δραχμής. Ο κ. Μητσοτάκης, όμως, συνεχίζει τρομοκρατημένος να ανασύρει αυτό το σενάριο».

Ακόμη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προσάπτει στον Αλέξη Τσίπρα προσωπικές φιλοδοξίες και σχεδιασμούς πίσω από την στάση του απέναντι στην απλή αναλογική. Ο Ν. Ανδρουλάκης κατακρίνει τον κ. Τσίπρα που ψήφισε την απλή αναλογική, υποστηρίζοντας ότι «αυτός μιλάει για μια “ειδική” απλή αναλογική σημειώνοντας ότι για να συνεργαστεί στο εκλογικό σύστημα που ψήφισε ο ίδιος, πρέπει να είναι πρώτο κόμμα. Ξέρετε τι αποδεικνύει αυτό; Ότι η πραγματική αγωνία του αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι να φύγει η Νέα Δημοκρατία και ο Μητσοτάκης, αλλά να σώσει ο ίδιος το πολιτικό του μέλλον. Έχουμε λοιπόν άλλες προτεραιότητες».

Στην πρότασή του επανέρχεται ο Αλέξης Τσίπρας με μάλλον «ποσοτικοποιημένους όρους», σε μια ακόμη προσπάθεια που καταβάλλει για να μεταπείσει τις υπόλοιπες δυνάμεις της αριστεράς και τις ηγεσίες τους.

«Η απλή αναλογική δεν έχει μόνον οφέλη, έχει και ευθύνες», δηλώνει ο πρόεδρος του Σύριζα και διευκρινίζει περαιτέρω ότι «και το ΚΚΕ και το ΜέΡΑ25, εάν υπολείπονται 5-10 βουλευτές για να έχουμε την πλειοψηφία που χρειαζόμαστε ώστε να προχωρήσουμε μπροστά σε ένα σχέδιο προοδευτικής προγραμματικής σύγκλισης, θα πρέπει να πάρουν την ευθύνη αν θα στηρίξουν αυτή την κυβέρνηση ή αν θα ανοίξουν τον δρόμο στον κ. Μητσοτάκη, με απανωτές εκλογές και περιπέτειες για τη χώρα, να επανέλθει και να συνεχίσει αυτά που έκανε τέσσερα χρόνια».

Πιθανότατα θα υπάρξει και νέος γύρος δηλώσεων και παρεμβάσεων. Είναι εντούτοις σαφές ότι η ιδέα της κυβέρνησης ανοχής συνιστά, στις παρούσες συνθήκες, μια μορφή υποβιβασμού σε σχέση με την κυβέρνηση μειοψηφίας και πως η ιδέα αυτή προβλέπεται και κατοχυρώνεται από τον ισχύον Σύνταγμα, αποτελεί πολιτικό θεσμό, ο οποίος, όμως, δεν έτυχε έως τώρα της καλύτερης και καταλληλότερες πολιτικής μεταχείρισης.