ΑΕΚ: Κι όμως ο Αλμέιδα έφτασε τόσο κοντά στο θαύμα των θαυμάτων μέσα από σχέδιο

Για τον 20χρονο επιθετικό από την Αγκόλα, Αμπροζίνι Αντόνιο Καμπάσα είχε εκφράσει εκτενώς το ενδιαφέρον της όταν ο Ματίας Αλμέιδα τον είχε “τραβήξει” από την ΑΕΚ Β’, προκειμένου να προπονείται με την πρώτη ομάδα.

Την περασμένη Τετάρτη {3/4} στην OPAP Arena, ο Αργεντινός τεχνικός προέβη σε μια κίνηση που σε πολλούς φάνηκε παράτολμη, από τη στιγμή που στον πάγκο της ομάδας ήταν διαθέσιμος ο πρώτος σκόρερ του περυσινού πρωταθλήματος Τομ Φαν Βερτ.

Το έκανε με σχέδιο, όχι στα κουτουρού:

Στο 89′ και με επιπλέον 9 γεμάτα λεπτά καθυστερήσεων μπροστά, ο Αλμέιδα έριξε στη μάχη της αναζήτησης ενός γκολ τον Ζίνι.

Η σκέψη του Ματίας Αλμέιδα:

Ο ίδιος το εξήγησε μετά το τέλος του αγώνα, λέγοντας ότι ήθελε κοντά στην αντίπαλη εστία έναν ποδοσφαιριστή με ταχύτητα κι έκρηξη, όχι ένα κλασικό, στατικό 9αρι. Υπήρχε λογική σε αυτό.

Ο Αλμέιδα έβλεπε ότι με τον τρόπο που η ΑΕΚ έψαχνε τα ρήγματα στην άμυνα του Ολυμπιακού, από τις πτέρυγες δεν θα ήταν η ιδανική λύση το να φορτώσει την ήδη γεμάτη αντίπαλη περιοχή, καθώς οι ”ερυθρόλευκοι” είχαν και τους 10 παίκτες μέσα και κοντά σε αυτήν πια με επιπλέον έναν φορ που δεν θα έκανε κίνηση μακριά από τη μπάλα, παρά θα περίμενε την πάσα για να εκτελέσει ανάμεσα σε πολλά σώματα.

Το σχέδιο ήταν να αναζητηθεί το γκολ της νίκης που σε μεγάλο βαθμό θα ισοδυναμούσε με πρωτάθλημα- από τις πίσω γραμμές. Ο Ζίνι μπήκε στο παιχνίδι για να παίξει στην πλάτη του Γκαρσία, εκεί όπου είχε χρησιμοποιηθεί ο Τσούμπερ.

Με την ταχύτητα που τον διακρίνει θα έψαχνε τη στιγμή του μέσα από ένα σπριντ κι ένα γύρισμα στην περιοχή, απέναντι σε μια άμυνα που θα είχε δεχθεί το πλήγμα στα άκρα της. Όπως δηλαδή συνέβη!

Στα τελειώματα των καθυστερήσεων, ο Γκαρσία έκανε αυτό που ο προπονητής περίμενε. Πάτησε την περιοχή από δεξιά, άδειασε τον αντίπαλο αμυντικό και με την μπάλα στο αριστερό πόδι του είχε δύο επιλογές: είτε να εκτελέσει, είτε να “σπάσει” την μπάλα λίγο αριστερά, στο ύψος του πέναλτι.

Τόλμησε αυτό που δύσκολα άλλος θα μπορούσε να δει:

Όσο εκείνος δημιουργούσε αυτή την κατάσταση, ο Ζίνι έκανε αυτό το σπριντ που ο Αλμέιδα τού είχε ζητήσει, ερχόμενος από τις πίσω γραμμές.

Είχε φτάσει στο σημείο που έπρεπε περιμένοντας αφύλακτος μια απλή πάσα για να εκτελέσει απέναντι σε μια άμυνα που όλη είχε πάρει την πορεία προς τα αριστερά. Θα ήταν απλό…

Με τα “αν” δεν γράφεται ιστορία… Ο Γκαρσία δεν έδωσε την πάσα, αντιθέτως προέβη σ’ ένα ασθενικό σουτ που εύκολα εξουδετέρωσε ο Τζολάκης, ενόσω ο Ζίνι περίμενε την ασίστ για να χαρίσει στην ΑΕΚ το πρωτάθλημα, έχοντας κάνει αυτό ακριβώς που ο Αλμέιδα είχε σχεδιάσει, αυτό που περίμενε ότι θα συμβεί επιλέγοντας τον πιτσιρικά από την Αγκόλα.

Σήμερα θα λέγαμε ότι ο Αργεντινός κόουτς είχε μιλήσει με τον Θεό αν γινόταν το ποδοσφαιρικά σωστό. Αυτό που επέλεξε να κάνει πάντως, είναι για να μνημονεύεται ως μια μελετημένη απόφαση ενός προπονητή που τόλμησε αυτό που δύσκολα άλλος θα μπορούσε να δει ή που θα έπειθε τον ίδιο τον εαυτό του να πράξει.