Από την «Δήμητρα» του Βαρουφάκη στα τοπικά νομίσματα του Τσακαλώτου

Δεν είναι μόνον ο Γιάνης Βαρουφάκης που προτείνει εναλλακτικές νομισματικές διεξόδους, όπως συμβαίνει με το σύστημα «Δήμητρα» που ενεργοποιείται για την έξοδο της χώρας από το ευρώ. Από χθες το βράδυ προστίθεται και το όνομα του Ευκλείδη Τσακαλώτου στον διαμορφούμενο κατάλογο εκείνων που μάχονται κατά της τεχνοφεουδαρχίας, της χρεοδουλοπαροικίας και του κεφαλαιοκρατικού τρόπου παραγωγής. Οι ομοιότητες, άλλωστε, με το σύστημα «Δήμητρα» του Γ. Βαρουφάκη και η μάλλον φαιδρά δικαιολογία περί «συλλογικού θεωρητικού κειμένου» συνηγορούν υπέρ της εκτίμησης ότι πρόκειται για μια εκδήλωση ιδεολογικά εμμονικού της ριζοσπαστικής αριστεράς.

Την πρόταση για τοπικά νομίσματα Θεσπρωτίας και Αργολίδος δεν την εκφέρει ένα περιφερειακό στέλεχος του Σύριζα, αλλά ο Ευκλείδης Τσακαλώτος, ο οποίος υπήρξε ο υπουργός Οικονομικών του Αλέξη Τσίπρα. Μάλιστα. Ο καθηγητής στο Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών εισηγείται την κάλυψη των διαθεσίμων τραπεζικών χρηματοδοτήσεων από τοπικά συμπληρωματικά νομίσματα και την χρηματοδότηση της περιφερειακής ανάπτυξης από τοπικά μέσα πληρωμής και ανταλλαγών.

Η πρόταση Τσακαλώτου τυγχάνει, από σήμερα το πρωί, της ευμενούς υποδοχής του πρώην υπουργού Οικονομικών Γιάνη Βαρουφάκη, ο οποίος ενημερώνει ότι μόνο με την «Δήμητρά» του μπορεί να κουμπώσει η πρόταση για τοπικά νομίσματα. Με την «Δήμητρα» βγαίνουμε από ευρώ και περνάμε σε εθνικά νομίσματα, μια εκδοχή των οποίων θα είναι τα τοπικά νομίσματα του Τσακαλώτου.

Επιχειρώντας να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις που δημιουργήθηκαν στην κοινή γνώμη, το κορυφαίο στέλεχος του Σύριζα επανέρχεται με βραδινή ανάρτησή του στο Facebook, με την οποία πληροφορεί ότι η πρόταση φέρει την υπογραφή του, αλλά δεν πρέπει να ληφθεί στα σοβαρά υπ’ όψη, γιατί είναι «ένα συλλογικό θεωρητικό κείμενο». Και αφού πρόκειται για συλλογικό θεωρητικό κείμενο, θα πρέπει να αντιμετωπιστεί σαν κι αυτά που συζητούν στους καφενέδες, όπου λύνουν τα ιδεοληπτικά θέματα που τους απασχολούν από την επανάσταση των μπολσεβίκων έως τις ημέρες μας.

Και στο σημείο αυτό αρχίζει η αναχρονιστική ουσία του ζητήματος. Γιατί τα στελέχη και οι υπουργοί του Σύριζα υποφέρουν από ιδεοληπτικές εμμονές, οι οποίες τους εμποδίζουν να κοιτάξουν την πραγματικότητα πέρα από τον από τον ορίζοντα της επαναστατικής Ρωσίας του 1917.