Με την προεκλογική υπόσχεση για «τριπλή» Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (ΠΝΠ) προσήλθε στην χθεσινοβραδινή τηλεμαχία ο πρόεδρος του Σύριζα, ο οποίος προέβη, έτσι, σε μια κίνηση που δηλώνει μάλλον πανικό παρά πολιτικό σχέδιο εν όψει της κάλπης της 21 ης Μαΐου. Συγκεκριμένα, πρόκειται, κατά τον κ. Αλέξη Τσίπρα, για μία «έτοιμη ΠΝΠ», που είναι θεματολογικά συγκεχυμένη, αφού επιχειρεί να νομοθετήσει με τρεις τελείως διαφορετικές μεταξύ τους διατάξεις: μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα, αναστολή των πλειστηριασμών, κατάργηση της ελάχιστης βάσης εισαγωγής (ΕΒΕ) στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Είναι εντούτοις βέβαιο ότι καμία από αυτές δεν έχει τον χαρακτήρα του επείγοντος που απαιτεί η νομοθεσία και άρα, δεν μπορούν νομικά να τεθούν σε εφαρμογή μέσω πράξεων νομοθετικού περιεχομένου.
Αυτό που κάνει η εξαγγελία είναι να ανταποκρίνεται σε προεκλογικούς τακτικισμούς και σε συγχρόνως βαθιά αντιμεταρρυθμιστικούς, στόχους. «Ξηλώνει» υφιστάμενα μέτρα, ανοίγοντας την πόρτα με την αναστολή των πλειστηριασμών στην ανομία, με τη μείωση του ΦΠΑ στη δημοσιονομική χαλαρότητα και με την κατάργηση της βάσης στη σύγκρουση όχι απλώς με την «αριστεία» αλλά και με τη λογική. Επιστρέφει τη Χώρα σε κλίμα παρελθοντολογίας, μετατρέποντας το προεκλογικό πεδίο σε διαγωνισμό παροχών μεταξύ των πολιτικών κομμάτων. Δεν σέβεται τον θεσμό του Προέδρου της Δημοκρατίας, αφού ούτε η σημερινή αρχηγός κράτους, ούτε οποιοσδήποτε άλλος Πρόεδρος, θα μπορούσε να εκδώσει τέτοιες ΠΝΠ. Και δεν σέβεται ουσιαστικά το κοινωνικό σύνολο, αφού οι πλειστηριασμοί ψηφίστηκαν με νόμο της κυβέρνησης Σύριζα ως συνέπεια του άφρονος και αχρείαστου Τρίτου Μνημονίου, η μείωση του ΦΠΑ δεν αποτελεί τρόπο καταπολέμησης της ακρίβειας και η βάση για είσοδο στο πανεπιστήμιο δεν αποτελεί «φραγμό» αλλά στοιχειώδη τρόπο επιλογής των καλύτερων, ή έστω των απλώς ενδιαφερόμενων για ανώτατες σπουδές.
Δεν είναι δυνατόν να γίνουν πλήρως κατανοητοί οι λόγοι που ώθησαν τον κ. Αλέξη Τσίπρα να πιστεύει πως αυξάνει τις πιθανότητές του Σύριζα να επανέλθει στην εξουσία υποσχόμενος πράγματα που δεν μπορούν να εφαρμοστούν και που συγχρόνως φέρνουν στην συλλογική μνήμη χειρότερες μέρες. Η επιλογή νομοθέτησης μέσω ΠΝΠ είναι, σε κάθε περίπτωση, από μόνη της, δηλωτική μιας θεσμικής περιφρόνησης, εξουσιαστικής αυθαιρεσίας, αλλά και προεκλογικού πανικού.