Ο Έλληνας πρωθυπουργός κ. Κυριάκος Μητσοτάκης υποστηρίζει ότι η κυβέρνησή του διερευνά μια λύση «win-win» σε μια από τις πιο δύσκολες διενέξεις για την πολιτιστική κληρονομιά του κόσμου: Την τύχη των Γλυπτών του Παρθενώνα στο Βρετανικό Μουσείο. Αλλά αποκλείει οποιαδήποτε συμφωνία που θα περιλαμβάνει τη λέξη «δάνειο». «Δεν θα αναγνωρίσουμε ποτέ ότι αυτά τα γλυπτά ανήκουν, νομίμως, στο Βρετανικό Μουσείο», δήλωσε ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης στο Associated Press σε συνέντευξή του κατά τη διάρκεια προεκλογικής εκστρατείας στον Βόλο το βράδυ της Πέμπτης. «Αλλά και πάλι, πρέπει να είμαστε εποικοδομητικοί και πρέπει να είμαστε καινοτόμοι εάν θέλουμε να βρεθεί μια λύση».
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη βρίσκεται σε συζητήσεις για τα αρχαία γλυπτά, τα οποία αποτελούν βασικό μέρος των συλλογών του Βρετανικού Μουσείου. Τον Φεβρουάριο, ο πρόεδρος του μουσείου είπε ότι οι συνομιλίες ήταν «εποικοδομητικές» και ότι το Ηνωμένο Βασίλειο και η Ελλάδα εργάζονταν επάνω σε μια συμφωνία που θα έκανε τα γλυπτά να εκτεθούν τόσο στο Λονδίνο όσο και στην Αθήνα.
![](data:image/svg+xml;charset=utf-8,<svg height="591" width="887" xmlns="http://www.w3.org/2000/svg" version="1.1"/>)
«Δεν θα ήθελα να σχολιάσω δημόσια τις συζητήσεις που είχαμε. Θα έλεγα απλώς ότι είμαστε, χωρίς να αλλάξουμε… τη θεμελιώδη θέση μας για την ιδιοκτησία των γλυπτών, προσπαθούμε να εξερευνήσουμε μια πιθανή win-win πρόταση που θα λειτουργούσε και για τις δύο πλευρές», είπε ο Μητσοτάκης. Ερωτηθείς εάν η Ελλάδα μπορεί να σκεφτεί να δει τα γλυπτά να επιστρέφονται ως δάνειο, ο Μητσοτάκης ήταν κατηγορηματικός.
«Όχι, όχι», είπε. «Αυτή η λέξη «δάνειο» δεν είναι μέρος συμφωνίας …
Η Ελλάδα αγωνίζεται εδώ και δεκαετίες για την επιστροφή των Γλυπτών του Παρθενώνα, που κάποτε κοσμούσαν τον Παρθενώνα στην κορυφή της Ακρόπολης στην Αθήνα. Η ζωφόρος μήκους 160 μέτρων (520 πόδια) έτρεχε γύρω από τα εξωτερικά τείχη του Παρθενώνα, αφιερωμένο στην Αθηνά, θεά της σοφίας. Λαξευμένη μεταξύ 447-432 π.Χ., η ζωφόρος και άλλα γλυπτά παρέμειναν σε μεγάλο βαθμό άθικτα έως ότου ο ναός, ο οποίος χρησιμοποιήθηκε από μια τουρκική φρουρά ως μπαρουταποθήκη, ανατινάχθηκε κατά τη διάρκεια μιας πολιορκίας το 1687.