Μια από τις βαρύτερες κατηγορίες στην ιστορία της αριστεράς είναι ο καιροσκοπισμός ή, με την αριστερή αργκό μιλώντας, ο «οπορτουνισμός». Γιατί το να είναι κάποιος αριστερός, σημαίνει συνήθως ότι αγωνίζεται για τον σοσιαλισμό, για την κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας και την κοινωνικοποίηση των μεγάλων μέσων παραγωγής. Αιτήματα απαιτητικά, όπως και να το δει κάποιος με δεδομένες τις συνθήκες του καπιταλισμού, τις συνθήκες ελεύθερης αγοράς. Και για να ικανοποιηθούν τα αιτήματα αυτά, μόνον καιροσκοπισμός, μόνον οπορτουνισμός δεν χρειάζεται. Δεν μπορεί να είσαι δηλαδή και με τον αστυφύλαξ και με τον χωροφύλαξ, και με τον σοσιαλισμό και με τον καπιταλισμό.
Αυτή ακριβώς η κραυγαλέα αντίθεση υπάρχει στον ΣΥΡΙΖΑ, στον πρόεδρο Αλέξη Τσίπρα και τα στελέχη του. Γιατί, όπως επισημαίνει ο Άδωνις Γεωργιάδης, «αυτό που λέει ο ΣΥΡΙΖΑ είναι: Θέλω να είμαι κομμουνιστής αλλά θέλω να είμαι και στο ευρώ και να έχω καπιταλισμό και ελεύθερη οικονομία. Και τα δύο δεν γίνονται. Άρα εκεί είναι το ψέμα. Εκεί είναι ο λεγόμενος, να μιλήσουμε μαρξιστικά, οπορτουνισμός». Και είναι όλοι στην αριστερά «σαλτιμπάγκοι της εξουσίας», που την βρίζουν σαν «καπιταλιστική» αλλά που την θέλουν για δήθεν ανώτερους, «σοσιαλιστικούς» σκοπούς; Όχι, βέβαια, απαντά ο Άδωνις. Δεν είναι υποχρεωτικό να είναι κάποιος ένας καιροσκόπος αναρριχητής των αρμών της εξουσίας, όπως είναι η ηγετική ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Μπορεί κάλλιστα να είναι κάποιος αριστερός, χωρίς να κυριαρχείται από καιροσκοπισμό και τις συναφείς ευτελείς ιδιοτέλειες.
Τέτοια περίπτωση δείχνει να είναι το ΚΚΕ και ο γραμματέας του Δημήτρης Κουτσούμπας. Το ΚΚΕ λέει πράγματι, όπως δηλώνει ο Άδωνις στο Liberal: «Εγώ θέλω κομμουνισμό, θέλω κεντρικό σχεδιασμό της οικονομίας, θέλω κατάργηση της ατομικής ιδιοκτησίας». Με αυτήν την έννοια, λοιπόν, «το ΚΚΕ είναι ο μόνος αληθινός ιδεολογικός μου αντίπαλος. Τον αναγνωρίζω ως αληθινό ιδεολογικό μου αντίπαλο», δηλώνει ο υπουργός Ανάπτυξης στον κ. Θανάση Μαυρίδη.
Και για να έρθουμε στο σήμερα και στην τρέχουσα προεκλογική συγκυρία, το ΚΚΕ κατορθώνει, παρά την ευθεία γλώσσα του και την κομμουνιστική ρητορική του, να διατηρεί την πολιτική αξιοπρέπειά του, διατηρώντας την ιδεολογική ιδιοπροσωπία του. Δεν συμβαίνει όμως το ίδιο με τον εκλογικά ασθμαίνοντα ΣΥΡΙΖΑ, που υπόσχεται, διά του Ευκλείδη Τσακαλώτου, ακόμη και… παράλληλα νομίσματα σε συνθήκες οικονομίας ελεύθερης αγοράς, εκτρωματικές δηλαδή παραποιήσεις και του οικονομικού φιλελευθερισμού και του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία, για την προώθηση του οποίου, τάχα, αγωνίζεται.