Σχετικά με το «άνοιγμα» του Αλ. Τσίπρα στην εκλογική βάση της Χρυσής Αυγής

Το πρόσφατο «άνοιγμα» του προέδρου του Σύριζα προς την εκλογική βάση της Χρυσής Αυγής δεν έχει να κάνει με ψηφοφόρους που «δεν γνωρίζουν» τις ιδέες και την δράση της Χ.Α., αλλά με συνειδητούς ψηφοφόρους μιας νεοναζιστικής οργάνωσης με εγκληματική δράση.

Στην αρχή, υποστηρίχθηκε – και ορθά – πως οι ψηφοφόροι της οργάνωσης δεν είχαν επίγνωση των προγραμματικών κατευθύνσεων και των μορφών δράσης. Η υπερψήφιση της Χρυσής Αυγής αποδόθηκε σε μια τιμωρητική στάση απέναντι στο πολιτικό σύστημα συνολικά.

Ωστόσο, το επιχείρημα αυτό διέγραψε τον κύκλο του και έχασε την ερμηνευτική αξία του στις εκλογές του Ιουλίου του 2019. Οι ψηφοφόροι του κόμματος είχαν πλήρη γνώση των εγκληματικών δραστηριοτήτων του και της νεοναζιστικής ιδεολογίας του.

Κατά το παρελθόν, δεν ήταν λίγες οι φορές που ο Σύριζα «φλέρταρε» με τις ψήφους των Χρυσαυγιτών σε κοινοβουλευτικές διαδικασίες, την στιγμή κατά την οποία τα μέλη και τα στελέχη του Σύριζα φώναζαν «δεν είναι αθώοι». Παρά το σύνθημα αυτό, όμως, τα στελέχη της εγκληματικής αυτής οργάνωσης δεν οδηγούνταν ενώπιον της Δικαιοσύνης. Χρειάστηκε η άνοδος της Νέας Δημοκρατίας στην εξουσία, για να κινηθούν οι διαδικασίες εναντίον των Χρυσαυγιτών.

Πριν από τρεις ημέρες, ο πρόεδρος του Σύριζα απευθύνθηκε στην εκλογική βάση της Χρυσής Αυγής και ζήτησε από τηλεοράσεως την ψήφο των Χρυσαυγιτών, τορπιλίζοντας το πολιτικό κλίμα και επαναλαμβάνοντας το παλαιό επιχείρημα ότι δεν είναι νεοναζί όλοι οι ψηφοφόροι. Το «άνοιγμα» σε ένα διαφορετικό κομματικό ακροατήριο συνοδεύεται από ορισμένα, κοινά, πολιτικά και ιδεολογικά, στοιχεία, τα οποία θα επιτρέψουν την σύγκλιση ανάμεσα σε δύο κομματικούς χώρους.

Τι κοινό, όμως, μπορεί να συνδέει έναν Συριζαίο με έναν Χρυσαυγίτη; Η απάντηση στο ερώτημα αυτό μπορεί να δοθεί από εκείνους που σκέπτονται να ψηφίσουν σήμερα Σύριζα. Και μάλιστα, θα ήταν χρήσιμο, πριν δώσουν την απάντησή τους, να λάβουν υπ’ όψη το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση δεν ψήφισε τις δύο κυβερνητικές νομοθετικές ρυθμίσεις, που επέτρεψαν το δικαστικό «μπλόκο» στο κόμμα Κασιδιάρη.

Όλοι οι κομματικοί σχηματισμοί έχουν ένα ακρότατο όριο, το οποίο δεν μπορούν να ξεπεράσουν, προκειμένου να μην αλλοιωθεί η φυσιογνωμία τους. Το εν λόγω όριο έχει να κάνει με την πίστη στο ισχύον κείμενο του Συντάγματος. Και σύμφωνα με την δικαστικά αποδεδειγμένη εγκληματική δράση τους, η Χρυσή Αυγή και οι επίγονοί της δεν κινούνται στο δημοκρατικό  – συνταγματικό τόξο.

Τα όσα είπε ο Α. Τσίπρας μπορεί να οφείλονται στον πανικό του γιατί βλέπει στις μετρήσεις κοινής γνώμης τις αρνητικές επιδόσεις του ίδιου και του κόμματός του. Βλέπει πως μπορεί η ήττα λάβει διαστάσεις συντριβής και, για να αποτρέψει το οδυνηρό ενδεχόμενο, επαιτεί ακόμη και τις ψήφους της Χρυσής Αυγής.

Και δεν είναι απαραίτητη καμία έκπληξη που, εν μια νυκτί, ξέχασε την «αντιναζιστική πάλη», το σύνθημα «δεν είναι αθώοι», την Μάγδα Φύσσα. Οι οβιδιακές μεταμορφώσεις αποτελούν αναπόσπαστο μέρος των προδιαγραφών του.