Είναι άκρως μεμονωμένες και μειοψηφικές, αλλά δεν παύει να είναι και υπαρκτές κάποιες «οπαδικές» φωνές, σύμφωνα με τις οποίες η Νέα Δημοκρατία έχει σίγουρη την άνετη και μεγάλη επικράτηση στην εκλογική αναμέτρηση της 25 ης Ιουνίου. Ο κίνδυνος της επανάπαυσης για το κυβερνών κόμμα ελλοχεύει πίσω από τέτοιες προσεγγίσεις και ενισχύεται από το 37,5% που είναι το όριο για την κατάκτηση της απόλυτης κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας για τις κάλπες της 25 ης Ιουνίου, καθώς και από απόψεις περί «υγιεινού εκλογικού περιπάτου» στα τέλη του ερχόμενου μήνα. Βέβαια, το θετικό ενδεχόμενο σε σχέση με την εκλογική αναμέτρηση συνίσταται στο να διευρύνει η ΝΔ την εκλογική νίκη της λόγω της ευρέως διαδεδομένης αντίληψης, ότι ο τόπος δεν πρέπει να μείνει ακυβέρνητος, αλλά πρέπει να κυβερνηθεί από μια σταθερή πλειοψηφία. Υπάρχουν εντούτοις και αρνητικά ενδεχόμενα, που δεν μπορεί να αγνοήσει κανείς και τα οποία ενισχύουν τον κίνδυνο της επανάπαυσης για το κυβερνών κόμμα.
Πιο συγκεκριμένα, η χαλαρή ψήφος ορισμένων πολιτών υπέρ της Νέας Δημοκρατίας μπορεί να μετατραπεί σε «βόλτα ως το εξοχικό» και «μπάνιο στη θάλασσα» στις 25 Ιουνίου. Ο κομματικός σχηματισμός «Νίκη» είναι πιθανόν να ελκύσει ψηφοφόρους της ΝΔ, που κινούνται στην πιο συντηρητική πτέρυγα του κόμματος. Το ίδιο μπορεί να συμβεί και με ψηφοφόρους της ΝΔ, που προέρχονται από τον προοδευτικό κεντρώο χώρο και που θα μπορούσαν να κινηθούν εκλογικά προς την περαιτέρω ενίσχυση του ΠΑΣΟΚ του κ. Νίκου Ανδρουλάκη. Επιπλέον, υπάρχει πάντοτε το ενδεχόμενο μιας επτακομματικής Βουλής, η οποία θα μπορούσε να προκύψει από την κάλπη της 25 ης Ιουνίου. Και επτακομματική Βουλή σημαίνει 39% για την κατάκτηση της απόλυτης πλειοψηφίας. Μα η Νέα Δημοκρατία συγκεντρώνει ήδη το 41%, θα αντιτείνει πιθανώς ο αναγνώστης. Εδώ, όμως, ακριβώς βρίσκεται το λάθος. Οι εκλογές της 25ης Ιουνίου δεν είναι συνέχεια των εκλογών της 21ης Μαΐου. Είναι άλλες εκλογές, με τα δικά τους χαρακτηριστικά και τις δικές τους διακυβεύσεις. Το 40,78% είναι μεν υπαρκτό, δεν είναι όμως δεδομένο. Είναι προς κατάκτηση.
Βέβαια, το πιθανότερο σενάριο είναι η ΝΔ του Κυριάκου Μητσοτάκη να αυξήσει περαιτέρω τα ποσοστά της και να διευρύνει την εκλογική της δύναμη. Διαθέτει τον «αέρα του φαβορί» και μια κοινωνική και πολιτική δυναμική, που δύσκολα αμφισβητείται. Μπορεί όμως να αλλάξει η έκταση της αυτοδυναμίας και, υπό τις προαναφερόμενες προϋποθέσεις , μπορεί και απειληθεί. Χρειάζεται λοιπόν μια συνετή διαχείριση του θριάμβου από τα μέλη και τα στελέχη της κεντροδεξιάς παράταξης, τα οποία καλούνται να συνεχίσουν να αποφεύγουν την θριαμβολογία και τις αλαζονικές τοποθετήσεις.