Τουρκία: Στην τελική ευθεία Σουλτάνος εναντίον Γκάντι

Στην τελική ευθεία για τον δεύτερο και κρίσιμο γύρο των προεδρικών εκλογών βρίσκεται η Τουρκία. : Την Κυριακή, ο νυν πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, ο λεγόμενος και «Σουλτάνος», θα αντιμετωπίσει τον αμφισβητία του Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου, τον αποκαλούμενο «Γκάντι», στη δεύτερη ψηφοφορία. Μέχρι την τελευταία στιγμή αγωνίζονται και οι δύο για κάθε ψήφο.

Λίγες ώρες πριν από τον δεύτερο γύρο των εκλογών για την προεδρία, και οι δύο πολιτικοί επιταχύνουν. Αλλάζουν τις στρατηγικές τους, έχουν νέους υποστηρικτές και προσπαθούν να εμπνεύσουν εμπιστοσύνη. .

Ενόψει των προεδρικών εκλογών της 14ης Μαΐου, οι περισσότερες δημοσκοπήσεις προέβλεπαν νίκη της αντιπολίτευσης. Όπως όμως γνωρίζουμε, τα πράγματα εξελίχθηκαν διαφορετικά. Ο επί μακρόν εν ενεργεία πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν συγκέντρωσε το 49,5%των ψήφων. Η Λαϊκή Συμμαχία υπερασπίστηκε με επιτυχία την πλειοψηφία της στο Κοινοβούλιο.

Τώρα ο 69χρονος πρόεδρος μπαίνει στην τελική ευθεία με δυνατό ούριο άνεμο. Ο Ερντογάν έχει αυτοπεποίθηση, τονίζει τις προηγούμενες επιτυχίες του και υπολογίζει στη συνέχεια και την σταθερότητα στην προεκλογική εκστρατεία.

Ο Ερντογάν κυβερνά τη χώρα για 20 χρόνια , πρώτα ως πρωθυπουργός το 2003 και ως πρόεδρος από το 2014. Κανένας πολιτικός δεν έχει διαμορφώσει την Τουρκία όσο αυτός.

Η καριέρα του προέδρου χρονολογείται από τη δεκαετία του 1970. Ήταν μέλος της οργάνωσης νεολαίας του τότε κόμματος του Νετζμετίν Ερμπακάν, του ιδρυτή του κινήματος Milli Görüs, με ισλαμιστική τάση.

Από το 1994 έως το 1998, ο Ερντογάν ήταν δήμαρχος της μητρόπολης της Κωνσταντινούπολης. Το 1999 άρχισε να εκτίει ποινή φυλάκισης τεσσάρων μηνών για υποκίνηση μίσους.

Το 2001 υπήρξε μια μεγάλη οικονομική και πολιτική κρίση στην Τουρκία. Ο Ερντογάν ίδρυσε το ισλαμικό συντηρητικό ΑΚΡ (Κόμμα για τη Δικαιοσύνη και την Ανάπτυξη).

Μόλις ένα χρόνο αργότερα πέτυχε την απόλυτη πλειοψηφία στις βουλευτικές εκλογές. Κέρδισε 363 από τις 550 έδρες. Έκτοτε, ο Ερντογάν δεν έχει χάσει εκλογές. Με κάθε νίκη έχει εδραιώσει τη δύναμή του.

Μετά από συνταγματική αναθεώρηση, το προεδρικό σύστημα εισήχθη  στην Τουρκία τον Απρίλιο του 2017. Το αξίωμα του πρωθυπουργού καταργήθηκε, όπως και η αρχή της ουδετερότητας. Έκτοτε, ο ηγέτης του AKP Ερντογάν είναι πρόεδρος με αυξημένες ουσιαστικές αρμοδιότητες.

Για να εδραιώσει την εξουσία του, ο Ερντογάν σχημάτισε μια συμμαχία πριν από τις τελευταίες εκλογές του 2018 . Εκτός από το ισλαμικό-συντηρητικό ΑΚΡ, αυτή η συμμαχία περιλαμβάνει επίσης το υπερεθνικιστικό MHP και το BBP. Και οι δύο σχηματισμοί πηγάζουν από την ιδεολογία των υπερεθνικιστών των Γκρίζων Λύκων .

Στα τέλη Μαρτίου, ο Ερντογάν συμμάχησε και με το «Νέο Κόμμα Ευημερίας», το οποίο προέρχεται από την παράδοση Milli Görüs.

Ο Ερντογάν υποστηρίζεται επίσης από το φιλοκουρδικό ισλαμιστικό κόμμα HÜDA PAR, το οποίο είναι κοντά στην τουρκική Χεζμπολάχ. Αυτή η τελευταία δολοφόνησε αρκετούς ακτιβιστές ανθρωπίνων δικαιωμάτων, επιχειρηματίες και πολιτικούς στην Ανατολία τη δεκαετία του 1990. Χάρη στη συμμαχία του Ερντογάν, το HÜDA PAR έχει πλέον κερδίσει τρεις έδρες στις βουλευτικές εκλογές.

Στην τρέχουσα προεκλογική εκστρατεία, ο Ερντογάν εστίασε σε θρησκευτικά ζητήματα. Η βία κατά των γυναικών και η LGBTI+ κοινότητα ήταν επίσης στο προσκήνιο καθώς οι σύμμαχοι του Ερντογάν ζητούν την κατάργηση των νόμων που προστατεύουν αυτές τις ομάδες.

Επιπλέον, ο Ερντογάν έχει συσχετίσει επανειλημμένα σχεδόν ολόκληρη την αντιπολίτευση με τρομοκρατικές ομάδες. Επιτέθηκε στον αμφισβητία του Κιλιτσντάρογλου με ψεύτικες ειδήσεις και χειραγωγήθηκε βίντεο, ισχυριζόμενος ότι αποτελούσε κίνδυνο για την ασφάλεια.

Ο Κιλιτσντάρογλου, από την άλλη, έκανε πιο συγκρατημένη προεκλογική εκστρατεία μέχρι πριν από λίγες ημέρες. Έδειξε τον εαυτό του ως συμφιλιωτή που θέλει να ενώσει τη βαθιά διχασμένη τουρκική κοινωνία. Ως σύμβολο χρησιμοποίησε το σημάδι της καρδιάς. Το σύνθημά του ήταν «υπόσχομαι ότι θα σου φέρω ξανά την άνοιξη».

Αλλά μετά το απογοητευτικό αποτέλεσμα των πρώτων εκλογών, η αντιπολίτευση αποφάσισε να αλλάξει ριζικά πορεία . Ο Κιλιτσντάρογλου είναι τώρα σαφώς πιο επιθετικός, χρησιμοποιεί πιο σκληρούς τόνους και  εκφράζεται ακόμη και κατά των προσφύγων.

Λίγες ημέρες πριν από τον δεύτερο γύρο των εκλογών, ξεκίνησε επίσης συνεργασία με το δεξιό λαϊκιστικό αντιπροσφυγικό κόμμα «Κόμμα της Νίκης»  , το οποίο έλαβε το 2,2% των ψήφων στις βουλευτικές εκλογές.