Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θα ήταν το φαβορί του Βλαντιμίρ Πούτιν σε αυτές τις εκλογές, αλλά όχι και του δυτικού κόσμου.
Αυτή είναι μια σκληρή αλήθεια για τους συμμάχους του στο ΝΑΤΟ που θα ήλπιζαν, κατ’ ιδίαν, σε αλλαγή προσώπου στην τουρκική προεδρία.
Η ολοένα και πιο αυταρχική διακυβέρνηση του κ. Ερντογάν, η οικονομική εκκεντρικότητα και οι συνεχείς παρεξηγήσεις του εντός του ΝΑΤΟ έχουν προκαλέσει όλο και βαθύτερο συναγερμό στους δυτικούς συμμάχους.
Η ήττα του θα ήταν ευπρόσδεκτη ως ένδειξη των πραγμάτων που θα μπορούσαν να αλλάξουν για τον εκδημοκρατισμό της Τουρκίας.
Αυτές οι ελπίδες έχουν ξεφουσκώσει, όμως.
Με τη θέση του να ενισχύεται πριν από τον δεύτερο γύρο σε αυτές τις εκλογές, θα υπάρξει σχεδόν σίγουρα απογοήτευση στη Δύση.
Ο αντίπαλος του Ερντογάν Κεμάλ Κιλιτσντάρογλου δεν είναι πολύ γνωστός εκτός Τουρκίας, αλλά στους δυτικούς φορείς χάραξης πολιτικής είχε αποτελέσει «όαση» μπροστά στις τριβές και τις απογοητεύσεις που προκάλεσε ο Ερντογάν.
Είναι λογιστής και γραφειοκράτης με φήμη καθαρού πολιτικού και κοσμικού που θέλει να αποκαταστήσει τις τουρκικές δυτικές σχέσεις και την εμπιστοσύνη με τους συμμάχους του ΝΑΤΟ.
Στα προχωρημένα χρόνια του και σε αντίθεση με κάθε οικονομική ορθοδοξία, ο Ερντογάν δεν πιστεύει ότι η αύξηση των επιτοκίων μειώνει τον πληθωρισμό. Συνδυάστε το με τη χρόνια διαφθορά και την κακοδιαχείριση, και η τουρκική οικονομία βρίσκεται στο δρόμο της καταστροφής με τον πληθωρισμό να ξεπερνά το 80%.
Η οικονομική αποτυχία μπορεί να είναι το προοίμιο της πολιτικής αστάθειας. Καμία από τις δύο δεν είναι επιθυμητή σε μια χώρα του ΝΑΤΟ.
Ο Ερντογάν είναι η επιλογή του Κρεμλίνου, ο «διάβολος Πούτιν» τον γνώρισε και τον βρίσκει χρήσιμο ακόμα κι αν οι σχέσεις τους είναι εξ ολοκλήρου συναλλακτικές και στην βάση του συμφέροντος.
Η αμφιθυμία της Τουρκίας είχε τις επιδράσεις της στην πολεμική σύγκρουση στην Ουκρανία. Η Άγκυρα διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στη διαμεσολάβηση της συμφωνίας που επιτρέπει την αποστολή ουκρανικών σιτηρών. Και μπορεί να παίξει ρόλο στις διαπραγματεύσεις για τον τερματισμό του πολέμου όταν τελικά συμβεί.
Η Τουρκία προμηθεύει μη επανδρωμένα αεροσκάφη στο Κίεβο, αλλά συνεχίζει επίσης να εμποδίζει την ένταξη της Σουηδίας στο ΝΑΤΟ και δεν έχει παίξει πουθενά τον υποστηρικτικό ρόλο που θα μπορούσε να ελπίζει η συμμαχία.
Για τις δυτικές κυβερνήσεις, η Τουρκία έχει εκμεταλλευτεί κυνικά τη σύγκρουση για οικονομικό όφελος, αγοράζοντας ρωσική ενέργεια με ρυθμούς φθοράς και επωφελούμενη από τις κυρώσεις που καταστρέφουν το εμπόριο.
Κι ακόμη, υπάρχει η δημοκρατική οπισθοδρόμηση, το ολοένα και πιο ανησυχητικό ιστορικό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων στην Τουρκία και ο αυξανόμενος αυταρχισμός, όλα αυτά προκαλούν ακόμη μεγαλύτερη ανησυχία στις δυτικές πρωτεύουσες, οι οποίες θα απογοητευθούν από μια ακόμη προεδρική θητεία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Αναφορές: Sky News World