Επίδειξη ανοησίας

Ο πρώην υφυπουργός Παιδείας του Σύριζα Κώστα Ζουράρις αρνείται την αξία της ισοτιμίας της ψήφου σε δημοκρατική πολιτεία, λέγοντας στην κόρη του: «Είσαι 17 ετών και εγώ είμαι αυτός που είμαι. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει η ψήφος η δίκη σου, είναι ίση με τη δική μου; Ε, αυτό είναι Δημοκρατία. Αυτό το εξωφρενικό. Μόνο έτσι γίνεται Δημοκρατία. Αν δεν γίνεται έτσι, παύει να είναι Δημοκρατία».

Η συντριβή με είκοσι μονάδες διαφορά από την Νέα Δημοκρατία, αντί να οδηγήσει στην αυτοκριτική διάθεση και την ειλικρινή αντιμετώπιση των γεγονότων και των δεδομένων, οδήγησε και οδηγεί στην απελευθέρωση των πιο ανόητων στοιχείων που θα μπορούσαν να υπάρξουν στον Σύριζα. Το βλέπουμε και το διαπιστώνουμε, με θλίψη, στις δημόσιες τοποθετήσεις στελεχών και βουλευτών της μείζονος αντιπολίτευσης. Ο πρώην υφυπουργός Παιδείας του Σύριζα Κώστα Ζουράρις αρνείται την αξία της ισοτιμίας της ψήφου σε δημοκρατική πολιτεία, λέγοντας στην κόρη του: «Είσαι 17 ετών και εγώ είμαι αυτός που είμαι. Καταλαβαίνεις τι σημαίνει η ψήφος η δίκη σου, είναι ίση με τη δική μου; Ε, αυτό είναι Δημοκρατία. Αυτό το εξωφρενικό. Μόνο έτσι γίνεται Δημοκρατία. Αν δεν γίνεται έτσι, παύει να είναι Δημοκρατία». Με αυτόν τον τρόπο, εισάγει όμως στον δημόσιο βίο νεοαριστοκρατικές αντιλήψεις περί της δημοκρατίας.

Σύμφωνα, δε, με τον πρώην υπουργό Νίκο Ξυδάκη, οι Έλληνες πολίτες υποφέρουν από το σύνδρομο της Στοκχόλμης, έχουν ομίχλη στα μυαλά, επειδή υπερψήφισαν τον Κυριάκο Μητσοτάκη και τους συνδυασμούς της Νέας Δημοκρατίας. Εξισώνουν δηλαδή τον θύτη με το θύμα. Γιατί αυτό σημαίνει στην πράξη σύνδρομο της Στοκχόλμης. Ο εξάδελφος Γιώργος Τσίπρας ισχυρίζεται ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δικαιώθηκε με την άταφη Μαρία του Έβρου, αλλά ηττήθηκε επικοινωνιακά. Προφανώς, αν γνωρίζουμε στοιχειωδώς την ελληνική γλώσσα, ο ξάδερφος πιστεύει πως υπήρξε στη νησίδα το κοριτσάκι που το έλεγαν Μαρία και πέθανε από τσίμπημα σκορπιού. Δεν μπορώ να βρω άλλη ερμηνεία στο ρήμα «δικαιώνομαι».

Τώρα, αν τα γεγονότα έχουν διαψεύσει εδώ και πολύ καιρό τον ξάδερφο, ελάχιστη σημασία έχει για αυτόν. Επιμένει πως υπήρξε νεκρό κοριτσάκι. Πιστός στο παλαιοκομμουνιστικό δόγμα πως αν η πραγματικότητα μάς διαψεύδει, τόσο το χειρότερο για την πραγματικότητα. Αλλά ο ξάδερφος ήταν πρωί – πρωί χειμαρρώδης. Είχε  κέφια. Παρομοίασε τον Μητσοτάκη με τον Ερντογάν. Το γεγονός πως και οι δύο κέρδισαν τις εκλογές, αυτό δε σημαίνει πως οι χώρες τους είναι δημοκρατικές. «Το 40% δεν αναιρεί τα όσα έχουν γίνει». Από έναν άλλο δρόμο καταλήγει στο γνωστό πως ο λαός έκανε λάθος, γιατί δεν εκτίμησε σωστά τις υποκλοπές, τις επαναπροωθήσεις, την ανελευθερία του Τύπου. Η ερμηνεία, η οποία θα μπορούσε να δοθεί για τις πολλαπλές ανοησίες, έχει να κάνει με το παρατεταμένο σοκ, στο οποίο βρίσκονται όλοι στον ΣΥΡΙΖΑ. Να πιστεύεις και να λες πως ο Μητσοτάκης ήδη πακετάρει για να φύγει, μετά την ήττα του, από το Μέγαρο Μαξίμου και να σου προκύπτει κατραπακιά με είκοσι μονάδες διαφορά, όλο αυτό είναι λογικό να φέρει μια κάποια ψυχική διαταραχή. Είναι όμως ώρα να συνέλθουν, οι εκλογές του Ιουνίου πλησιάζουν και η διαφορά είναι πιθανόν να αυξηθεί.