Οι πολλαπλές ήττες του Αλ. Τσίπρα

Ο Αλέξης Τσίπρας ηττήθηκε με 21 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά ούτε που διανοήθηκε να παραιτηθεί. Στην πρώτη επίσημη δήλωσή του, μετά το αρνητικότατο για τον ίδιο και τον Σύριζα εκλογικό αποτέλεσμα, δήλωσε πως «δεν πρόκειται να λιποτακτήσει εν όψει της επόμενης εκλογικής μάχης στις 25 Ιουνίου».

Είναι αλήθεια πως στην πολιτική κουλτούρα της αριστεράς δεν είναι σύνηθες ο ηττηθείς στις εκλογές πρόεδρος να παραιτείται του αξιώματός του. Η περίπτωση της Μαρίας Δαμανάκη, η οποία παραιτήθηκε μετά την ήττα του τότε ΣΥΝ από την προεδρία, συνιστά εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα. Ο Αλέξης Τσίπρας ηττήθηκε με 21 ποσοστιαίες μονάδες διαφορά από την Νέα Δημοκρατία του Κυριάκου Μητσοτάκη αλλά ούτε που διανοήθηκε να παραιτηθεί. Στην πρώτη επίσημη δήλωσή του, μετά το αρνητικότατο για τον ίδιο και τον Σύριζα εκλογικό αποτέλεσμα, δήλωσε πως «δεν πρόκειται να λιποτακτήσει εν όψει της επόμενης εκλογικής μάχης στις 25 Ιουνίου».

Θα ήταν επαρκής ως δικαιολογία αν συνοδευόταν και από έμπρακτες αποδείξεις ότι έχει αποφασίσει, παρατείνοντας την παραμονή του στον προεδρικό θώκο της Κουμουνδούρου, να δημιουργήσει και τις προϋποθέσεις που μπορεί να αλλάξουν κάτι στην επόμενη κάλπη. Μέχρι στιγμής μάλλον το αντίθετο δείχνει η στάση του. Η παράταση της προεδρίας του μοιάζει περισσότερο με την μετάθεση της δύσκολης για τον ίδιο συζήτησης της επόμενης μέρας. Δεν είναι όμως η σαρωτική ήττα στην εκλογική αναμέτρηση της 21 ης Μαΐου. Είχε προηγηθεί και η επάνοδος του πρώην υπουργού Υγείας και βουλευτή Παύλου Πολάκη στο κόμμα. Μετά τις ιταμές και χυδαίες αναρτήσεις του στα social media, ο Π. Πολάκης τίθεται στο περιθώριο της εσωκομματικής ζωής, αλλά για σύντομο χρονικό διάστημα. Μετά από λίγο, ο βουλευτής του Σύριζα επανακάμπτει στην Κουμουνδούρου, δείχνοντας, έτσι, ποιος είναι ο πραγματικά εσωκομματικός κυρίαρχος.

Η τρίτη ήττα αποδείχτηκε κι αυτή εξ ίσου επώδυνη για τον σημερινό πρόεδρο του Σύριζα. Ο Αλέξης Τσίπρας δήλωσε, στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής, ότι «οι πολίτες δεν κατάλαβαν την απλή αναλογική» και ότι το κυβερνών κόμμα επέβαλε την πολιτική θεματολογία του. Ουσιαστική αυτοκριτική δεν υπήρξε, όπως δεν υπήρξε συζήτηση για τα αίτια της ήττας. Εφ’ όσον το αποτέλεσμα της περασμένης Κυριακής αποτυπωθεί και τις κάλπες της 25ης Ιουνίου, τότε θα μπορούμε να μιλάμε για το οριστικό τέλος των αντιμνημονιακών ονειρώξεων μιας ετερόκλιτης συμμαχίας που ζημίωσε σοβαρά την πορεία της χώρας. Η πατρίδα έχει ανάγκη από διαφορετικές ιδεολογικά πολιτικές δυνάμεις έτοιμες να αντιπαρατεθούν μεταξύ τους πολιτικά και προγραμματικά αλλά και να προχωρήσουν σε συναινέσεις και συγκλίσεις όταν το απαιτεί το κοινό συμφέρον. Ας γίνει η εμπειρία όλων αυτών των χρόνων η αφορμή ώστε το νέο πολιτικό σύστημα να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών.