Μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να αντιστρέψει τους όρους του πολιτικού παιχνιδιού;

Είναι σαφές ότι, από την οπτική γωνία θέασης του Σύριζα, οι εκλογές της 25^ης Ιουνίου δεν προσφέρονται για την πρώτη θέση, αλλά πλέον ανταγωνίζονται δύο κόμματα, το ΠΑΣΟΚ και ο Σύριζα, για την αντιπολίτευση.

Η διαφορά ανάμεσα στον δεύτερο Σύριζα και το τρίτο ΠΑΣΟΚ βρίσκεται στις εννέα σχεδόν μονάδες και είναι δυνατόν να θεωρηθεί ως απόσταση ασφαλείας ως προς τη δεύτερη θέση. Είναι ωστόσο ακριβές ότι το ΠΑΣΟΚ επενδύει σε πρόσθετες απώλειες του Σύριζα, ο οποίος βρίσκεται σε κατάσταση σοβαρής κρίσης ταυτότητας.

Ταυτόχρονα, και οι δύο ποντάρουν σε απώλειες από τη ΝΔ. Το θέμα είναι πως το ΠΑΣΟΚ δεν έχει επ’ουδενί να ελπίζει στην αριστερή ψήφο, ενώ ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υποχρεωμένος να την διεκδικήσει, όπως θα διεκδικήσει και την λαϊκή ψήφο.

Υπάρχει η πιθανότητα ο ΣΥΡΙΖΑ να χάσει τόσο πια πολύ και το ΠΑΣΟΚ να κερδίσει αντιστοίχως, ώστε να βρεθεί το κόμμα του Αλέξη Τσίπρα στην τρίτη θέση;

Θέλω να πω “όχι”, αλλά αυτές οι εκλογές ξέφυγαν από κάθε πλαίσιο  μετρημένων πιθανοτήτων.

Σε σχεδόν ένα μήνα από σήμερα, πρόκειται να διεξαχθούν οι επαναληπτικές εκλογές, να στηθεί η «δεύτερη κάλπη». Ο Σύριζα συγκρότησε δύο νέες επιτροπές, αλλά είναι το πρόσωπο του Νίκου Μαραντζίδη, το οποίο πυροδοτεί αντιδράσεις και ποικίλα σχόλια τόσο εντός, όσο και εκτός των κομματικών τειχών.

Ο Σύριζα οφείλει να αποσαφηνίσει το εύρος των αρμοδιοτήτων του Νίκου Μαραντζίδη, αφού πρόκειται για πρόσωπο «φορτωμένο» με αρνητικές συνδηλώσεις και αρνητικό πρόσημο στον χώρο της ριζοσπαστικής αριστεράς. Πώς μπορεί να είναι επικεφαλής του εκλογικού αγώνα ένας πανεπιστημιακός δάσκαλος, ο οποίος είναι γνωστός για τις αντικομμουνιστικές θέσεις του και έθεσε ζήτημα ηγεσίας την επομένη της 21^ης Μαίου;

Πλέον, ο Σύριζα προετοιμάζεται πυρετωδώς για την επερχόμενη εκλογική διαδικασία. Ο Αλέξης Τσίπρας παραμένει ο αδιαφιλονίκητος πρόεδρος του κόμματος. Η προεκλογική εκστρατεία αρχίζει και τυπικά αύριο, με την επίσκεψη και την ομιλία του Αλ. Τσίπρα στη Νίκαια, στην άλλοτε «κόκκινη» συνοικία. Το ερώτημα που τίθεται είναι το εάν ο Σύριζα παραμένει ένα κόμμα της σύγχρονης, ανανεωτικής και ριζοσπαστικής, αριστεράς, ικανό να σταθεί πραγματικά ως «αντίπαλο δέος» απέναντι στην Νέα Δημοκρατία, κύριο εκφραστή της κεντροδεξιάς παράταξης.

Το μεγάλο ατού του ΣΥΡΙΖΑ έναντι του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι δεν του χρεώνεται καμία συγκυβέρνηση με τη ΝΔ και παραμένει ένα κόμμα με ριζοσπαστική παρουσία σε κρίσιμες περιόδους.

Το μεγάλο ατού του ΠΑΣΟΚ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ, είναι ότι δεν ξέρουμε τον Νίκο Ανδρουλάκη, καθώς ο πολιτικός ήταν επί χρόνια στην ευρωβουλή και δεν “ανακατεύτηκε” με την ελληνική πολιτική σκηνή. Έτσι, εμφανίζεται -ακόμη κι αν δεν είναι- ως “φρέσκο” πρόσωπο.

Οι συσχετισμοί μπορούν να ανατραπούν μέσα σε ένα μήνα προς όφελος του Σύριζα, αρκεί να επανακτήσει την τρωθείσα αυτοπεποίθησή του και να αποκαταστήσει τις γέφυρές του με το κοινωνικό σώμα.