Η Μολδαβία επιστρέφει στην Ευρώπη

Η Μολδαβία δεν ήταν ποτέ τόσο κοντά στην υλοποίηση του ευρωπαϊκού ονείρου της από τότε που κήρυξε την ανεξαρτησία της, το 1991. Η πιο πρόσφατη μεγάλη λαϊκή συγκέντρωση στην πρωτεύουσα Κισινάου το επιβεβαίωσε εντυπωσιακά.

Ομολογουμένως, η επιθετικότητα της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας έχει επιταχύνει τη διαδικασία ευρωπαϊκής προσέγγισης της Μολδαβίας.  Από την άλλη πλευρά, εάν η Μολδαβία δεν είχε μια πραγματικά φιλοευρωπαϊκή κυβέρνηση, εάν η πρόεδρος Μάγια Σάντου  και το κόμμα PAS που ίδρυσε δεν είχαν κερδίσει τις εκλογές του 2020 και του 2021, η χώρα θα ήταν πεδίο μάχης με την πραγματική έννοια της λέξης.

Μια φιλορωσική κυβέρνηση θα παρείχε στον στρατό του Πούτιν το διεθνές αεροδρόμιο στην πρωτεύουσα Κισινάου, βοηθώντας τον να συνδεθεί με τα ρωσικά στρατεύματα στην αυτονομιστική περιοχή της Υπερδνειστερίας και να επιτεθεί στην Ουκρανία από τα μετόπισθεν. Στην παρούσα κατάσταση, το έδαφος της Μολδαβίας έχει αποκτήσει στρατηγική σημασία. Η Δύση δεν έχει την πολυτέλεια να το αφήσει στη Ρωσία.

Αυτό το μέρος του κόσμου γνώριζε πάντα απότομες αλλαγές λόγω μιας δραματικής συρροής περιστάσεων. Στην ιστορία υπάρχουν ευκαιρίες – και υπάρχουν κενά που πρέπει να ξεφύγεις για να μην χάσεις τις ευκαιρίες. Αυτό συνέβη και το 1918, όταν η Βεσσαραβία ενώθηκε με τη Ρουμανία, εκμεταλλευόμενη το χάος στο οποίο ρίχτηκε η Ρωσία μετά το πραξικόπημα των Μπολσεβίκων του Οκτωβρίου 1917. Το ίδιο φαίνεται να συμβαίνει τώρα, εν μέσω της εισβολής του Πούτιν στην Ουκρανία.

Η Μολδαβία όπως είναι γνωστή σήμερα η περιοχή, είναι ένα μικρό κράτος του οποίου η ταυτότητα έχει υπονομευτεί από τη «ρωσικοποίηση» που πραγματοποιήθηκε από την Τσαρική Αυτοκρατορία και αργότερα την ΕΣΣΔ. Σε όλη την ιστορία, η χώρα δεν είχε χώρο ανάσα για να σταθεί ξανά στα πόδια της. Τα τελευταία 30 χρόνια, οι φιλοευρωπαϊκές κυβερνήσεις έχουν αντικατασταθεί από φιλορωσικές δομές εξουσίας που κατέστρεψαν αυτό που οι προκάτοχοί τους είχαν περιγράψει ως δημοκρατικούς θεσμούς.