Το ρωσικό σιτάρι παρασύρει προς τα κάτω τις παγκόσμιες τιμές σιτηρών

Οι τιμές των σιτηρών συνεχίζουν να μειώνονται στις παγκόσμιες αγορές

Οι τιμές των σιτηρών συνεχίζουν να μειώνονται στις παγκόσμιες αγορές. Παρασύρονται από την τιμή του ρωσικού σιταριού, η οποία είναι πολύ χαμηλή λόγω των μεγάλων αποθεμάτων που συνεχίζει να πουλά η Μόσχα.

Σύμφωνα με τη ρωσική εταιρεία SovEcon, τα αποθέματα που εξακολουθούν να υπάρχουν στα αγροκτήματα είναι διπλάσια από τον μέσο όρο της πενταετίας και οι ρωσικές εξαγωγές σιταριού το 2022-2023 θα μπορούσαν τελικά να είναι 23% υψηλότερες από εκείνες του προηγούμενου έτους, ασκώντας πτωτική πίεση στις παγκόσμιες τιμές.

Η κακή συγκομιδή που αναμένεται στις Ηνωμένες Πολιτείες λόγω της ξηρασίας που έχει επηρεάσει τη χώρα ,δεν φαίνεται να αναστρέφει την τάση.Στο χρηματιστήριο του Σικάγου, το συμβόλαιο αναφοράς για το χειμερινό σιτάρι SRW (Soft Red Winter Wheat) υποχώρησε στα 5,8875 δολάρια το μπουσέλ (περίπου 27 κιλά)- το χαμηλότερο επίπεδο εδώ και δυόμισι χρόνια.

Η ίδια τάση παρατηρείται και στην ευρωπαϊκή αγορά, όπου η τιμή του μαλακού σιταριού έπεσε κατακόρυφα: διαπραγματεύτηκε κατά τη διάρκεια της συνεδρίασης στα 216 ευρώ ανά τόνο για παράδοση τον Σεπτέμβριο στο Euronext, έναντι 221 ευρώ ανά τόνο την περασμένη εβδομάδα.  Υποχώρηση καταγράφει και η τιμή του αραβοσίτου, που έπεσε κάτω από τα 214 ευρώ ανά τόνο για παράδοση τον Ιούνιο.

«Το ρωσικό σιτάρι συνεχίζει να κάνει τον δρόμο του σε όλο τον κόσμο και τραβάει τις τιμές προς τα κάτω», λέει ο Τζέικ Χάνλεϊ της Teucrium Trading.

Η Μόσχα αποσταθεροποιεί την αγορά

Η πτωτική τάση εξηγείται από το γεγονός ότι η Ρωσία συνεχίζει να πουλάει σε πολύ χαμηλές τιμές την τεράστια σοδειά σιταριού της – που υπολογίζεται μεταξύ 92 και 104 εκατομμυρίων τόνους.

Στην ευρωπαϊκή αγορά, αυτή η ρωσική προσφορά διατηρεί χαμηλά επίπεδα τιμών, σύμφωνα με τον Γκοτιέ Λε Μολγκά της εταιρείας Agritel.

Στο πλαίσιο αυτό, η ανανέωση της συμφωνίας για την εξαγωγή ουκρανικών σιτηρών έως τις 17 Ιουλίου μέσω ενός ασφαλούς θαλάσσιου διαδρόμου στη Μαύρη Θάλασσα  και η επανεκλογή του Τούρκου Προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, που στήριξε τη συμφωνία, θεωρείται από την αγορά ως παράγοντας σταθερότητας, που δεν προβλέπει αύξηση των τιμών.

Ασχημη σοδειά στις ΗΠΑ

Στις Ηνωμένες Πολιτείες, η κατήφεια είναι στην ημερήσια διάταξη. Η συγκομιδή φαίνεται άσχημη για το αμερικανικό σιτάρι, με εκτιμήσεις για εξαγωγές 19,73 εκατομμύρια τόνων, που θα ήταν το χαμηλότερο επίπεδο που έχει καταγραφεί για περισσότερα από 50 χρόνια (1971). Αυτό οφείλεται στην ξηρασία που έπληξε τις πεδιάδες των σιτηρών, ειδικά στο Κάνσας.

«Η αμερικανική παραγωγή βρίσκεται σε μια αρκετά απελπιστική κατάσταση και αν δεν ήμασταν σε μια παγκόσμια αγορά, οι τιμές του αμερικανικού σιταριού θα ήταν πολύ υψηλότερες από ό,τι είναι σήμερα», δήλωσε ο Τζέικ Χάνλεϊ.

Για τον  Μάικλ Ζουζόλο της Global Commodities Analytics and Consulting, η πτώση της τιμής του σιταριού εξηγείται «από τις συνεχείς εισαγωγές». «Εισάγαμε 60.000 έως 90.000 τόνους από την Πολωνία και τη Γερμανία, ανεβάζοντας το σύνολο σε 270.000 έως 300.000 τόνους. Το δολάριο ανατιμάται, γεγονός που περιπλέκει περαιτέρω τη συμφωνία για τις αμερικανικές εξαγωγές και κάνει τις εισαγωγές ελκυστικές», τονίζει . Οι εισαγωγές σιταριού, οι οποίες είναι συνήθως σπάνιες στις Ηνωμένες Πολιτείες, συνέβαλαν στην επιτάχυνση της πτώσης των τιμών, καθώς η αμερικανική αγορά προσπαθούσε να ανακτήσει την ανταγωνιστικότητα.

Για το καλαμπόκι, οι εξαγωγές «ανέβηκαν λίγο τις τελευταίες εβδομάδες, αλλά όχι αρκετά για να στηρίξουν την αγορά», σημειώνει ο αναλυτής. Οι αμερικανικές εξαγωγές κίτρινων σιτηρών είναι σχεδόν το ένα τρίτο (-32,1%) κάτω από το επίπεδο του περασμένου έτους.

Το Πεκίνο προτιμά την Ν. Αμερική

Επιπλέον, η υποτονική ζήτηση από την Κίνα επιβαρύνει σημαντικά το ισοζύγιο των ΗΠΑ. Οι αμερικανικές εξαγωγές σόγιας είναι κατά  2,2% χαμηλότερες από το επίπεδό τους πέρυσι την ίδια περίοδο. Η Κίνα «προς το παρόν κάνει χωρίς την αμερικανική σόγια», σημειώνει ο Ντιούι Στρίκερ της Ag Watch Market Advisors. Το Πεκίνο προτιμά να αγοράζει από τη Νότια Αμερική σε πιο ελκυστικές τιμές. Ιδιαίτερα από τη Βραζιλία όπου πέτυχε  παραγωγή ρεκόρ , που εκτιμάται σε 155 εκατομμύρια τόνους και οι εξαγωγές αυξήθηκαν κατά 18%