Το ΠΑΣΟΚ, ο ΣΥΡΙΖΑ και οι ιδεολογικές εμμονές της Αριστεράς

Κεντρική αποστολή του φιλελεύθερου κράτους είναι η προστασία της ιδιωτικής ιδιοκτησίας. Χάριν του ατόμου και της προστασίας των δικαιωμάτων του συγκροτείται η φιλελεύθερη κρατική εξουσία, η οποία οφείλει να μεριμνά για την προάσπιση της ιδιοκτησίας των ιδιωτών. Ο σοσιαλισμός, ωστόσο, του Σύριζα και του ΠΑΣΟΚ δεν ανέχεται τέτοιες παραχωρήσεις, να μπορεί, δηλαδή, ο γονέας να μεταφέρει το σπίτι του στο παιδί του.

Και ας εξετάσουμε τον φόρο των μερισμάτων. Εκείνο που πραγματικά ήταν συγκλονιστικό είναι ότι ανάμεσα στα επιχειρήματα που ακούστηκαν ήταν ότι ο μερισματούχος μιας εταιρείας πληρώνει λιγότερα από τον εργαζόμενο στην επιχείρηση που είναι μέτοχος. Αυτό το «λογικό άλμα» έγινε επειδή συνέκριναν τον φόρο στα μερίσματα με τον φόρο εισοδήματος. Λησμονώντας εν τω μεταξύ ότι για να φτάσουμε στον φόρο του μερίσματος, στην διανομή κερδών, είχε προηγηθεί ο φόρος επί των κερδών. Είπαν: «Η Coca Cola πληρώνει 5%». Αυτό είναι ψέμα. Το 5% αφορά τον φόρο στα διανεμόμενα κέρδη. Η Coca Cola πληρώνει έναν κανονικό φόρο στο σύνολο των κερδών της. Αν η αλήθεια, όμως, δεν εξυπηρετεί τη στρατηγική μας, τότε αλλάζουμε την αλήθεια. Το κακό είναι ότι πρόκειται για μια λογική που μέχρι χτες την ακολουθούσε μόνο το ΣΥΡΙΖΑ.

Γιατί άραγε τα έβαλαν με τον φόρο των μερισμάτων; Ξέρουν ότι η Ελλάδα δεν είναι ανταγωνιστική στη φορολογία με άλλες αντίστοιχες χώρες. Ο ανταγωνισμός της Ελλάδας για προσέλκυση επενδύσεων δεν μπορεί και δεν πρέπει να με το Ηνωμένο Βασίλειο ή τη Γερμανία, αλλά με τη Ρουμανία και τη Βουλγαρία. Με τις γειτονικές της χώρες. Η  συνολική φορολογία είναι υψηλότερη από αυτές τις χώρες. Στόχος είναι να γίνουμε επενδυτικά ελκυστικοί και για να το επιτύχουμε αυτό, θα πρέπει να είμαστε ακόμη πιο ανταγωνιστικοί, γεγονός που σημαίνει χαμηλότερη φορολογία συνολικά.

Χρησιμοποιούν το παράδειγμα της Ιρλανδίας. Αλλά και εδώ ξεχνούν ότι η υψηλή φορολογία στο μέρισμα χρησιμοποιείται ως αντικίνητρο για τη διανομή κερδών, όταν την ίδια ώρα η φορολογία στα κέρδη είναι από τις χαμηλότερες στην Ευρώπη. Εάν ισχυρίζονταν κάτι τέτοιο, θα μπορούσε να είναι και μια βάση συζήτησης. Αν παρουσίαζαν, δηλαδή, ένα σχέδιο με αρχή μέση και τέλος. Αλλά εδώ απλά και μόνο μας είπαν ότι μισούν το κέρδος και τον πλούτο. Ότι είναι δηλαδή κι αυτοί ΣΥΡΙΖΑ!

Κι εδώ έχουμε, λοιπόν, να κάνουμε με ένα επίσης ιδεολογικό θέμα. Το ΠΑΣΟΚ του Νίκου Ανδρουλάκη προσπαθεί να αποδείξει σε ένα κοινό ότι είναι πιο ΣΥΡΙΖΑ από τον ΣΥΡΙΖΑ. Γεγονός που ξύπνησε και τον ανταγωνισμό, με αποτέλεσμα η Πόπη Τσαπανίδου να μας ανακοινώσει έκτακτη φορολόγηση των επιχειρήσεων με 3,5 δισεκατομμύρια ευρώ. Η εμμονή τους έχει «ονοματεπώνυμο» και ονομάζεται σοσιαλισμός.