Μαθητές απ’ όλη την Ελλάδα δημιουργούν αφίσες και σκίτσα για την κλιματική αλλαγή

Περισσότεροι  από 1.800 μαθητές και μαθήτριες όλων των ηλικιών, ανάμεσά τους και πολλά παιδιά πρόσφυγες, έλαβαν μέρος στον 26ο Διαγωνισμό Μαθητικής Δημιουργίας που διοργάνωσε η Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους πρόσφυγες με θέμα «Το αύριο είναι τώρα! Κλιματική κρίση και αναγκαστικός εκτοπισμός». Σκίτσα, αφίσες, κολλάζ και κόμικς μαθητών και μαθητριών από Πάτρα, Θεσσαλονίκη, Λαμία, Σέρρες και Χαλκιδική, ήταν τα έργα που διακρίθηκαν και προσπάθησαν να στείλουν το δικό τους μήνυμα για την κλιματική αλλαγή και τις δράσεις που χρειάζονται, ώστε να αντιμετωπιστούν οι συνέπειες που αυτή φέρει.

Σε σκούρο φόντο και με χρώματα όπως το γκρι, το κόκκινο και το μαύρο, ο μαθητής της Γ’ Λυκείου, Shahram Alami, που παράλληλα με το σχολείο του παρακολουθεί τα μαθήματα του SolidarityNow στη Δομή Φιλοξενίας Προσφύγων Σερρών με το σκίτσο «Πυρκαγιά» προσπάθησε να αναδείξει τις δασικές πυρκαγιές ως μία από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής.

«Η κλιματική αλλαγή επηρεάζει σήμερα τον πλανήτη μας με πολλούς τρόπους και αυτό γίνεται όλο και πιο εμφανές. Όταν οι καθηγητές μου από το SolidarityNow μου είπαν ότι υπήρχε ένας διαγωνισμός για την κλιματική αλλαγή και ότι μπορούσα να λάβω μέρος σε αυτόν, ενθουσιάστηκα. Ζωγράφισα αυτή την εικόνα γιατί ήθελα να εκφράσω τη γνώμη μου για την κλιματική αλλαγή και να δείξω τις επιπτώσεις της στον πλανήτη. Πιστεύω ότι οι δασικές πυρκαγιές είναι μια από τις μεγαλύτερες και σημαντικότερες συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Έτσι, αποφάσισα να ζωγραφίσω μια φωτιά στο δάσος για να δείξω πώς καταστρέφονται τα δέντρα και το περιβάλλον. Επίσης, ήθελα να δείξω ότι υπάρχει ακόμα ελπίδα να σταματήσουν οι δασικές πυρκαγιές και να βοηθηθούν τα δέντρα να αναπτυχθούν ξανά», επισημαίνει στο Αθηναϊκό- Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων ο 17χρονος Alami Shahram από το Αφγανιστάν που εδώ και τρία χρόνια ζει στην Ελλάδα.

«Έχω δει συγκλονιστικές εικόνες από δασικές πυρκαγιές στην τηλεόραση. Έτσι, εμπνεύστηκα από αυτές τις ειδήσεις και τα γεγονότα για να ζωγραφίσω αυτή την εικόνα και να δείξω πώς οι πυρκαγιές καταστρέφουν τα δέντρα και τη φύση», σημειώνει και προσθέτει ότι η κλιματική αλλαγή έχει επηρεάσει τον τόπο που ζει. «Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, τα καλοκαίρια γίνονται όλο και πιο ζεστά και οι θερμοκρασίες αυξάνονται. Ως αποτέλεσμα, βλέπουμε να λαμβάνουν χώρα ακραία καιρικά φαινόμενα, όπως πλημμύρες ή ακραία ζέστη. Νομίζω ότι αυτό επηρεάζει το περιβάλλον αλλά και όλους εμάς», τονίζει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Στέλνοντας το δικό του μήνυμα για την κλιματική αλλαγή ο 17χρονος Alami Shahram επισημαίνει ότι πρόκειται για ένα σοβαρό περιβαλλοντικό πρόβλημα που αφορά όλους μας, σε όλο τον κόσμο. «Θα πρέπει όλοι να το γνωρίζουμε και να αναλάβουμε δράση για να το αλλάξουμε συνολικά, αλλά και ο καθένας από εμάς. Νομίζω ότι υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορούν να κάνουν οι άνθρωποι για να μειώσουν τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής. Θα πρέπει όλοι να προσπαθήσουμε να κάνουμε μικρά πράγματα στην καθημερινή μας ζωή», υπογραμμίζει.

«Σπίτι μας είναι εκεί που το περιβάλλον είναι γεμάτο ζωή», ήταν το μήνυμα της αφίσας που δημιούργησαν οι μαθητές και οι μαθήτριες του Αρσακείου νηπιαγωγείου Πατρών, θέλοντας να στείλουν το μήνυμα ότι όσοι μεταναστεύουν κουβαλούν μαζί τους τα όνειρα και τις ελπίδες τους για μια καλύτερη ζωή. Όπως εξηγεί στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων η νηπιαγωγός Μαρία Κανελλοπούλου, στην αρχή τα παιδιά έπρεπε να κατανοήσουν τι είναι η κλιματική αλλαγή, πώς επηρεάζει το περιβάλλον και πώς συνδέεται με τη μετανάστευση.

Αρχισαν τα παιδιά και έλεγαν διάφορες ιδέες για το πώς θα αποτυπώσουμε σε μια αφίσα ένα περιβάλλον που θα έχει πράσινο και θα είναι χαρούμενο, κι ένα άλλο περιβάλλον που θα είναι θλιβερό. Αναλύσαμε τι είναι αυτό που κάνει κακό στο περιβάλλον μας. Μετά πήγαμε στο δεύτερο θέμα που αφορά την μετανάστευση», σημειώνει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η κ. Κανελλοπούλου.

Τα παιδιά που συμμετείχαν, προσπάθησαν στην συνέχεια να συνδέσουν στην αφίσα το περιβάλλον, την κλιματική αλλαγή και τη μετανάστευση. «Αρχίσαμε να λέμε για ποιο λόγο οι άνθρωποι αφήνουν τη χώρα τους και πάνε σε μια άλλη. Τα παιδιά ανέφεραν διάφορους λόγους, όπως ότι κάποιος μπορεί να έριξε βόμβα στη χώρα τους, ότι μπορεί κάποιος να τους έδιωξε, κάποιοι είπαν ότι μπορεί να φύγει από μία χώρα κάποιος και να μεταφερθεί σε μια άλλη για δουλειά. Βάλαμε όλες αυτές τις ιδέες, και όταν ξεκινήσαμε να αποτυπώνουμε το περιβάλλον και το θλιβερό και το χαρούμενο, τα παιδιά άρχισαν να λένε ότι μάλλον εκεί που είναι όλα σκούρα και μαύρα υπάρχει πόλεμος και στεναχώρια. Οπότε είναι καλό να φύγουν, μικροί και μεγάλοι και να πάνε κάπου όπου θα έχουν μια καλύτερη ζωή. Για αυτό βγάλαμε και αυτό το σύνθημα, ότι σπίτι μας δεν είναι εκεί που είναι η χώρα μας μόνο, αλλά είναι εκεί που έχουμε μια καλύτερη ζωή», υπογραμμίζει η κ. Κανελλοπούλου.

«Το αύριο είναι τώρα!», είναι ο τίτλος του σκίτσου της μαθήτριας της Α’ Τάξης στο 4ο Γυμνάσιο Πολίχνης Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνας Τσαχουρίδου, που μοιράζεται το βραβείο με την Ειρήνη Καρμάλη, μαθήτρια της Γ’ Τάξης στο 5ο Γυμνάσιο Λαμίας. Στο σκίτσο της, η 13χρονη Κωνσταντίνα Τσαρουχίδου απεικονίζει μία αρκούδα εγκλωβισμένη μέσα σε ένα πλαστικό μπουκάλι, πάνω σε έναν πάγο που λιώνει, την ίδια ώρα που από κάτω υπάρχουν σκουπίδια. Η μαθήτρια της πρώτης γυμνασίου, προσπάθησε να αναδείξει τον κίνδυνο και την απειλή που διατρέχει ο πλανήτης λόγω της κλιματικής αλλαγής, καθώς και την αβεβαιότητα που υπάρχει για το μέλλον.

«Οι άνθρωποι πρέπει να ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, να μην το αγνοούν, να μην το καταστρέφουν, όπως πχ όταν πηγαίνουμε σε παραλίες η μαμά μου πάντοτε κουβαλάει σακούλες και παίρνει ό,τι πλαστικά βρούμε στην άμμο και τα πετάμε μετά στην ανακύκλωση».

Για το νικητήριο κόμικ της με τίτλο «Μία ανάκλαση του κόσμου μας», η Ειρήνη Καρμάλη εμπνεύστηκε από το ποίημα του Robert Frost “Nothing Gold Can Stay” και εξηγεί: «Με βάση το ποίημα, προσπάθησα να αποδώσω τον πλανήτη μας προσωποποιημένο ως μια γυναίκα, έχοντας πάνω της μια ποικιλία από οργανισμούς που ακμάζουν, δηλαδή στην χρυσή εποχή του. Όπως ο κόσμος μας παρακμάζει από την κλιματική αλλαγή, έτσι και ο κήπος της Εδέμ, από το έντονο χρυσό χάνει τα φύλλα του».

Παίρνοντας κούτες που βρήκαν πεταμένες από τα σούπερ μάρκετ, καθώς και πλαστικές σακούλες, οι συμμετέχοντες από την Στ’ τάξη του δημοτικού σχολείου Πευκοχωρίου Χαλκιδικής, έφτιαξαν το ομαδικό κολλάζ «Μια θάλασσα όλο θλίψη». Τα παιδιά, αφού είδαν διάφορα βίντεο από το διαδίκτυο, καθώς και μια ταινία για όσα βιώνουν οι κάτοικοι των νησιών Μάρσαλ, αποφάσισαν να δημιουργήσουν το κολλάζ απευθύνοντας ουσιαστικά κάλεσμα σε όλες τις κυβερνήσεις να εργαστούν πραγματικά για την αντιμετώπιση της υπερθέρμανσης της γης. Όπως εξηγεί στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η εκπαιδευτικός και διευθύντρια του σχολείου, Βικτωρία Παντελίδου, «αυτό που τους εντυπωσίασε είναι ότι συνειδητοποίησαν ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος είναι μία ανθρωπογενής ενέργεια και ότι χρειάζεται ο άνθρωπος να κάνει πολλές αλλαγές στη ζωή του για να σώσει το περιβάλλον».

«Το μήνυμά μας είναι ότι σήμερα είναι τα νησιά Μάρσαλ, και αύριο το Πευκοχώρι. Εμείς πρέπει να αλλάξουμε αυτό είναι το μήνυμα», σημειώνει η κ. Παντελίδου στο ΑΠΕ-ΜΠΕ. Όπως προσθέτει, τα παιδιά επισήμαναν επίσης ότι χρειάζεται να «βοηθάμε όσους κι όσες αναγκάζονται να μεταναστεύουν».