Ο Κυριάκος, η ΝΔ και ο κοινωνικός φιλελευθερισμός

Οι χθεσινές δηλώσεις όμως του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για τη δημόσια υγεία έρχονται να  υπομνήσουν τη σημερινή επικαιρότητα του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που η ΝΔ υπερασπίζεται διαχρονικά.

Με βάση μια εξ αριστερ’ων διακινούμενη παραφθορά του φιλελεύθερου επιχειρήματος, γενέθλιος τόπος της φιλελεύθερης παράδοσης σκέψης πρέπει να λογίζονται τα φιλοσοφικά δοκίμια των Χάγιεκ και Νόζικ και οι μακροοικονομικές επεξεργασίες του Μ. Φρίντμαν. Οι χθεσινές δηλώσεις όμως του προέδρου της Νέας Δημοκρατίας για τη δημόσια υγεία έρχονται να  υπομνήσουν τη σημερινή επικαιρότητα του κοινωνικού φιλελευθερισμού, που η ΝΔ υπερασπίζεται διαχρονικά. Σύμφωνα με τον Κυριάκο Μητσοτάκη, είναι «απόλυτη δέσμευση το νέο Εθνικό Σύστημα Υγείας να αποτελεί κεντρική πολιτική προτεραιότητα της επόμενης κυβέρνησης, εφόσον εμπιστευτούν και πάλι οι Έλληνες πολίτες την Νέα Δημοκρατία».

Αυτή η δέσμευση δεν γίνεται, όμως, ακολουθώντας την πεπατημένη οδό του παρελθόντος, που συναντά κανείς σε προγράμματα και σε πολιτικές εξαγγελίες κομμάτων της ριζοσπαστικής και σοσιαλδημοκρατικής αριστεράς. Δεν είναι έκφραση ενός πεπαλαιωμένου κρατισμού, που τοποθετεί εμμονικά την κρατική παρέμβαση ακόμη και πριν από τη δημιουργία ιδιωτικού πλούτου. Η δέσμευση του αρχηγού της ΝΔ απορρέει από την ανάγκη μιας αδήριτης επικαιροποίησης του δημοσίου συστήματος υγείας: «Επιτέλους θα αποκτήσει η Χώρα ένα σύγχρονο Εθνικό Σύστημα Υγείας. Θα προσλάβουμε 10.000 γιατρούς και νοσηλευτές και θα εκσυγχρονίσουμε τμήματα επειγόντων περιστατικών, κέντρα υγείας. Ναι, θα εκσυγχρονίσουμε και θα παρέμβουμε δραστικά και στις υπηρεσίες του ΕΚΑΒ ώστε να μην έχουμε τραγικά περιστατικά, όπως, δυστυχώς, αυτά τα οποία μονοπώλησαν και δικαιολογημένα το ενδιαφέρον των μέσων μαζικής ενημέρωσης τις τελευταίες ημέρες».

Στην «καρδιά» της δέσμευσης αυτής του Κυρ. Μητσοτάκη «κουρνιάζει» η κοινωνικά φιλελεύθερη ιδέα, σύμφωνα με την οποία όλα τα θεμελιώδη κοινωνικά αγαθά, με πρώτο το δημόσιο αγαθό της Υγείας, πρέπει να κατανέμονται ισότιμα και η κατανομή τους από τη δημόσια εξουσία πρέπει να γίνεται με τέτοιο τρόπο που να ωφελεί τους οικονομικά ασθενέστερους πολίτες, που δεν έχουν άλλη υγειονομική επιλογή από το δημόσιο σύστημα υγείας. Η τροπή αυτή δεν εκβάλλει σε αυθαίρετες διογκώσεις της κρατικής εξουσίας, ούτε υποκρύπτει ισοπεδωτικές αντιλήψεις περί ισότητας. Είναι αναμφίβολο ότι υπάρχουν διαβαθμίσεις κοινωνικών και οικονομικών διαφορών, που κεντρίζουν και βοηθούν την εξέλιξη της κοινωνίας και των επί μέρους υποσυστημάτων της, όπως είναι ο τόσο ευαίσθητος χώρος της δημόσιας υγείας. Αλλά – κι εδώ βρίσκεται μια από τις ιδιαιτερότητες του κοινωνικού φιλελευθερισμού των Ρωλς και Ντβόρκιν – η ανισότητα είναι άδικη, εκτός κι αποδεικνύεται πως είναι απαραίτητη για να βελτιωθεί η θέση των οικονομικά και κοινωνικά πιο ευάλωτων.

Στην εύλογη απορία μήπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κοινωνικά φιλελεύθερη ΝΔ εισάγουν έναν ιδιότυπο κοινωνικό δαρβινισμό σε λανθάνουσα μορφή η απάντηση είναι αρνητική. Γιατί το ρεύμα του κοινωνικού φιλελευθερισμού επικεντρώνεται στα καθημερινά προβλήματα που πλήττουν τις λιγότερο υλικά προικισμένες κοινωνικές ομάδες και στους τρόπους με τους οποίους αυτά θα αντιμετωπίζονται στις σύγχρονες, οικονομικά και τεχνολογικά, ανεπτυγμένες κοινωνίες. Κι αυτό ακριβώς έκανε χθες ο Κυρ. Μητσοτάκης με τις δηλώσεις του υπέρ των δημοσίων δομών παροχής ιατρικών και νοσηλευτικών υπηρεσιών.